អ្នកជិតខាងម៉ាហ្វៀ

ភាគ ២១

#អ្នកជិតខាងម៉ាហ្វៀ
ជុងហ្គុក អេនហ្វេសស្ទឺ | រ៉ូឆែលឡា អេលវីស
#ភាគ២១. [ Warning NC⚠️ ]

« បានហើយ! ខ្ញុំងូតទឹកសិន! » រ៉ូឆែលលេងឆ្អែតឆ្អន់នាងក៏ចុះពីលើជុងហ្គុក រត់ទៅបន្ទប់ទឹក, នាយកំលោះនៅស្ងៀមសម្លឹងដំណើររបស់កាយបន្តិច មុននឹងបើកកេះតុ ទាញខ្មោះដៃនឹងច្រវ៉ាក់ខ្សែតូចទៅតាមរ៉ូឆែលដល់ក្នុងបន្ទប់ទឹក។
« ចូលមកធ្វើអី-
« បងងូតជាមួយអូនដែរ...
« ជុងហ្គុក...ហិហិ បងសម្លាញ់អូនធ្វើលេងទេ ចេញទៅវិញទៅណាសុំអង្វរ លើកដៃសំពះក៏បានដែរ! » ងាកមកសម្លឹងវត្តមានអ្នកខាងនេះ បានឃើញដៃនាយកំលោះមានច្រវ៉ាក់និងខ្នោះហើយ រ៉ូឆែលក៏ភ័យញ័រទទ្រើកសព្វប្រាណតែម្តង មកលេងអាក្រក់បែបនេះក្នុងបន្ទប់ទឹក រអិលបែកក្បាលអីឡូវហើយ។
« នែ បងឆ្កួតមែនទេ? រអិលប្រកាច់... » មិនអោយរាងតូចនិយាយចប់ រាងក្រាស់ក៏លើកបីរ៉ូឆែលចេញមកក្រៅវិញតែម្តង នាងពូកែរអ៊ូយកលេសពេកចេញមកវិញតែម្តងទៅ។
« នែៗ ប្រញាប់ទៅណា? » ទម្លាក់រ៉ូឆែលមកលើគ្រែភ្លាម ជុងហ្គុកក៏ចាប់ដាក់ខ្នោះដៃរ៉ូឆែលជាប់ទាំងសងខាងលើកដៃទាំងគូរបស់នាងឡើងទៅខាងលើ ហើយក៏ទាញច្រវ៉ាក់មកចងជើងរបស់រ៉ូឆែលជាប់នឹងចុងគ្រែយ៉ាងប្រញាប់ មើលទៅគេមានបទពិសោធន៍ណាស់ទើបលឿនដល់ថ្នាក់នេះ។
« បងទ្រាំលែងបាន! » រាងសង្ហាញញឹមចុងមាត់បន្តិចមុននឹងដោះក្រវាត់ក ដែលនៅជាប់នឹងកអាវរបស់គេនៅឡើយនោះ យកមកចងមាត់របស់រ៉ូឆែល បំបិទឈប់អោយនាងស្រែកបានតែម្តង។
« ហឹកៗ » ជុងហ្គុកមិនទាន់ទាំងចាប់ផ្តើមផង អ្នកខ្លះក៏យំបាត់ហើយ តែរឿងនេះមិនមែនជាឧបសគ្គរាំងស្ទះដំណើររបស់ជុងហ្គុកទេ។
« ក្រអូបទេ? » គេសង្ហាលើកទានមួយមកដាក់ជិតមុខរបស់រ៉ូឆែល នាំអោយរាងតូចត្រូវបើកភ្នែកធំៗព្រោះដឹងច្បាស់ណាស់ថានេះជាទានក្រអូប ទានមានជាតិថ្នាំសម្រើបពិតៗ យប់នេះនាងច្បាស់ជាទក់សាច់មិនខាន។
« បងចង់បានកូនស្រី! » និយាយតែពិននេះ នាយកំលោះក៏អោនទៅខាំកញ្ចឹងករ៉ូឆែល បន្សល់ស្នាមជាំសឹងតែសព្វពេញកញ្ចឹងក ខ្លាចតែមានអ្នកមិនដឹងថារ៉ូឆែលមានម្ចាស់ហេស?
« អ្ហឹមមម » រាងតូចបិទភ្នែកទន្រ្ទាំជើង ពិបាកទ្រាំមិនស្ទើពេលដែលត្រូវនាយម៉ាហ្វៀបែកៗម្នាក់នេះមកខាំចុងដើមទ្រូងរបស់នាង ញីញក់ដូចនាងនេះតុកាត្តាអញ្ចឹង។
« អ្ហាយយយ » លើកនេះទោះជាត្រូវចងមាត់ដោយកក្រណាត់ ២០ ស្រទាប់ទៀតក៏រ៉ូឆែលស្រែកបានដែរ , រាងក្រាស់សូកបញ្ចូលភាពរឹងមាំរបស់គេដោយមិនចាំបន្តចទៀតអីសោះ, គេអាចនឹងមិនឈឺតែរ៉ូឆែលសឹងតែប្រេះខ្លួនជាពីរហើយ។
« សុំទោស...បងភ្លេច! » កាយសង្ហាសើចឡើងតិចៗមុននឹងចាប់ផ្តើមកម្រើកចង្កេះស្រាលៗ អោយអូនរបស់គេសុាំបន្តិចសិន។
« អាឆ្កួត! » ជុងហ្គុកទាញក្រវាត់កចេញពីមាត់របស់រ៉ូឆែលភ្លាម នាងក៏ស្រែកជេររាងក្រាស់តែម្តង...តែជំនួសដោយការឆ្លើយតប ជុងហ្គុកក៏ដកស្ករគ្រាប់មួយគ្រាប់មកញុកមាត់របស់នាងយ៉ាងរំភើយ។
« ស្ករស្អីនឹង? វាមិនដែលដាក់ចូលមាត់ភ្លាមរលាយអស់លឿនបែបនេះ »
« ស្ករគ្រាប់សម្រើប...
« ហូយយយ អត់ទេសុំអង្វរទះខ្ញុំអោយសន្លប់មកជុងហ្គុក! អ្ហឹស ឈប់សិនមិនបានទេហេស? » រ៉ូឆែលកាន់តែនិយាយ រាងក្រាស់កាន់តែបន្ថែមល្បឿនបុកសម្រុកមិនបន្ថយកម្លាំង ហើយជាតិថ្នាំទាំងប៉ុន្មានដែលនៅក្នុងខ្លួនរ៉ូឆែលក៏រឹតតែបញ្ចេញថាមពល អារម្មណ៍របស់នាងកាន់តែលែងនៅក្នុងខ្លួន។
« អ្ហាស៎ អូនថ្ងូរអោយឮបន្តិចទៅមើល...
« អត់! កុំនិយាយជាមួយអញ! អាយយ » និយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផង ជុងហ្គុកក៏កាន់តែបន្ថែមកម្លាំង មិននិយាយលេងទេនាងស្ទើតែដាច់ខ្យល់ទៅហើយ...
« អូនឈ្លើយម្តងទៀតទៅមើល! »
« អត់ទេ សុំទោស ឈប់ទៅសុំអង្វរប្តី »

To be continued...

ឮពាក្យប្តីមួយម៉ាត់ មីជុងហ្គុកលឿនគុណ 2 ស្វ័យគុណ ១០😭 ឆែលបើមិនដាច់ខ្យល់ដោយសារជុងហ្គុកក៏ដាច់ខ្យល់ដោយសារថ្នាំដែរ😔