Σκοτεινοί Άγγελοι

28. Σπασμένη

Ο Ράιαν ήταν αρκετά καλή παρέα. Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήταν φλύαρος και δεν μιλούσε πολύ από την αμηχανία που είχε στιγμές-στιγμές αλλά ήταν ευχάριστη παρέα. Όταν προσπάθησε να κάνει μερικά αστεία, θυμήθηκα τον Λίαμ και τις δικές του αποτυχημένες προσπάθειες να αστειευτεί.

Δεν μου άρεσε που σκεφτόμουν άλλον άντρα όσο βρισκόμουν με έναν αρκετά καλό παρτενέρ, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Δεν το έλεγχα.

Είχα προσέξει ότι ο Ράιαν απέφευγε συζητήσεις περί παιδικών αναμνήσεων, ίσως επειδή γνώριζε την ιστορία μου και δεν ήθελε να με φέρει σε δύσκολη θέση. Σίγουρα θα υπήρχαν περίεργοι που θα ήθελαν να μάθουν πως ήταν και πως ένιωσα, όμως εκείνος ήταν διακριτικός. Ένας πραγματικός κύριος.

Στεκόμουν δίπλα του και δεν έκανα κάποια κίνηση να μιλήσω με κάποιον άλλον. Δεν γνώριζα κανένα σε εκείνο το μέρος παρά μόνο την οικογένειά μου. Υπήρχαν και άλλοι νεαροί στην ηλικία μου, αλλά δίσταζα να κάνω νέες γνωριμίες. Αντίθετα, η Τζούντι έδειχνε ενθουσιασμένη και αρκετά κοινωνική.

Μερικά λεπτά αργότερα, στην αίθουσα της δεξίωσης, εισήλθε η Μιράντα και έμεινα έκπληκτη από τον παρτενέρ που είχε φέρει μαζί της. Ήταν ο θείος Άντριου. Ήταν η πρώτη φορά που τον έβλεπα με σμόκιν. Ήταν αρκετά γοητευτικός και δίπλα στην Μιράντα ταίριαζε τέλεια.

-«Γεια σου, μικρή.» αποκρίθηκε όταν μας πλησίασαν.

-«Θείε, θα ανατείλει ο ήλιος από τη δύση; Πως και φόρεσες επίσημη ενδυμασία;» προσπάθησα να τον πειράξω.

-«Αν ερχόμουν με τζιν, η μητέρα σου θα με έγδερνε ζωντανό.» απάντησε και χαμογέλασα.

-«Κι όχι μόνο η κα. Σάλιβαν.» συμπλήρωσε η Μιράντα, η οποία φορούσε ένα μακρύ μέχρι τον αστράγαλο μπεζ φόρεμα με ψηλές γόβες. Τα μαλλιά της ήταν πιασμένα σε έναν κομψό κότσο ενώ το πρόσωπό της εξέδιδε μία ώριμη γοητεία.

-«Πως και ήρθατε μαζί;» ρώτησα και δεν πήρα απάντηση αμέσως. Υπήρχε μια περίεργη παύση.

-«Μη μου πείτε;» αποκρίθηκα έκπληκτη μετά από λίγο.

Ο θείος Άντριου έριξε το βλέμμα του στην αίθουσα αποφεύγοντας να με κοιτάξει ενώ η Μιράντα χαμογέλασε κάπως ντροπαλά.

-«Όμως ποιος είναι ο παρτενέρ σου, Ίβ;» ρώτησε ο θείος Άντριου.

-«Ράιαν Μέισον.» αποκρίθηκε εκείνος και έδωσε το χέρι του στον θείο για τη χειραψία.