Σκοτεινοί Άγγελοι

43. Η επιστροφή

    Το κουδούνι της πόρτας διέκοψε τον ύπνο μου. Ήταν δέκα και μισή σχεδόν το πρωί και με δυσκολία άνοιξα τα μάτια μου. Το κουδούνι συνέχισε να χτυπάει επίμονα.

Προσπέρασα το μικρό χολ, όπου υπήρχε ένα κουτάκι μπύρα και πήγα να ανοίξω. Ήμουν τόσο αφηρημένη που δεν έλεγξα καν από το ματάκι.

Την στιγμή που άνοιξα την πόρτα, πάγωσε το αίμα μου. Βρισκόταν μπροστά μου με ένα ελαφρύ μειδίαμα και το άρωμά του να διαπερνάει τις αισθήσεις μου. Αντανακλαστικά, πήγα να κλείσω την πόρτα, αλλά την εμπόδισε.

-«Ωραίο καλωσόρισμα!» αποκρίθηκε ειρωνικά και εισήλθε απρόσκλητος μέσα στο διαμέρισμα.

-«Τι κάνεις εδώ;» ρώτησα ενώ οπισθοχώρησα.

-«Ήρθα να σε δω.»

-«Τολμάς να έρχεσαι μετά από εβδομάδες που ήσουν άφαντος;» αναφώνησα. Τον κοιτούσα που ήταν ήρεμος και με περιεργαζόταν και αυτό με εξόργιζε περισσότερο.

-«Τι ήρθες να κάνεις;» ρώτησα πιο ήρεμα.

-«Μα να σε δω. Μου έλειψες.»

-«Δεν σε πιστεύω!!! Λίαμ, καλύτερα να φύγεις.» αποκρίθηκα με όση ψυχραιμία μπορούσα να βρω.

-«Όχι, δεν φεύγω. Αναγκάστηκα να εξαφανιστώ για λίγο αλλά επέστρεψα.»

-«Και; Νομίζεις ότι μπορείς να εξαφανίζεσαι και να εμφανίζεσαι χωρίς λέξη; Τι νομίζεις πως είμαι; Παιχνίδι ή δεν αξίζω καν εξηγήσεις;» αποκρίθηκα ξανά με υψηλό τόνο στη φωνή μου.

Τον είδα που πλησίαζε προς το μέρος μου και εγώ οπισθοχωρούσα.

-«Μη με πλησιάζεις. Έχασες κάθε δικαίωμα πάνω μου...» προσπάθησα να πω αλλά με μια μεγάλη δρασκελιά, με έφθασε. Το χέρι του άρπαξε το κεφάλι μου και την επόμενη στιγμή, σφράγισε τα χείλη μου αιφνιδιάζοντάς με.

Πέρασε το δεύτερο χέρι του γύρω από τη μέση μου και έφερε το σώμα μου κοντά στο δικό του.

-«Έχω κάθε δικαίωμα πάνω σου. Είσαι δική μου.» ψέλλισε όταν ελευθέρωσε τα χείλη μου. Τα λόγια του με ξύπνησαν από το σοκ που είχα βρεθεί.

-«Όχι, δεν είμαι δική σου. Φύγε!!! Φύγε!!!» αναφώνησα και ταυτόχρονα χτυπούσα το στήθος του.

-«Άιβερι, ηρέμησε!!!» άκουσα να λέει και τελικά με έβαλε ολόκληρη μέσα στην αγκαλιά του, παγιδεύοντάς με εκεί.

Η οικεία κολόνια του, η ζεστασιά του κορμιού του, οι χτύποι της καρδιάς του. Μπορούσα να τα νιώσω όλα. Τα μάτια μου δάκρυσαν. Καυτά δάκρυα κυλούσαν και μούσκευαν το πουκάμισό του.