Βαριές ανάσες ένιωθα πάνω από το κορμί μου ενώ ισχυρές λαβές κρατούσαν τα χέρια μου. Όταν άνοιξα τα μάτια μου, αντίκρισα άγνωστους άντρες να αγγίζουν το κορμί της και αηδίαζα. Το παντελόνι μου είχε κατέβει και εκείνος ο άντρας ήταν έτοιμος να βρωμίσει το κορμί της.
Με μια ισχυρή λαβή, τα πόδια μου ζώστηκαν γύρω από τα πλευρά του και μπορούσα να ακούσω τον ήχο από οστά που έσπαγαν. Ο άντρας έπεσε πίσω βογκώντας ενώ με μια στριφογυριστή μανούβρα ελευθερώθηκα από τους άλλους. Πρόσεξα τα σκισμένα ρούχα και τις μελανιές στα χέρια. Ένιωθα και την καυτή αίσθηση στο πρόσωπο.
Οι γροθιές μου έσφιξαν και σαν σφυριά άρχισα να κοπανάω οστά και κρανία στα ρεμάλια εκείνα που τόλμησαν να την αγγίξουν. Τόλμησαν να την πληγώσουν. Μόνο τα μουγκρητά πόνου ακούγονταν στην αίθουσα και εκείνοι οι άντρες δεν άργησαν να πέσουν αναίσθητοι στο πάτωμα.
Έστρεψα το βλέμμα μου προς το μέρος του.
-«Απίστευτο!!! Ποιος να το φανταζόταν...» πήγε να πει με ένα παιχνιδιάρικο ύφος αλλά με ένα σάλτο έφθασα κοντά του και τον άρπαξα από το πέτο.
-«Εδώ είμαι!!!» είπα και άρχισα να τον γροθοκοπώ στο πρόσωπο.
Μία από τις γροθιές μου τον έριξε στο έδαφος. Έπεσα πάνω του καθιστός και άρχισα να τον χτυπάω ανελέητα πάνω στο πρόσωπο και όπου αλλού μπορούσα.
-«Εδώ είμαι!!! Ήρθα!!! Λοιπόν!!! Τι θα κάνεις; Μπάσταρδε!!! Ρεμάλι!!! Κότα!!!» Ότι βρισιά μου ερχόταν στο κεφάλι την αράδιαζα μαζί με κάθε γροθιά.
Το πρόσωπό του άρχισε να παραμορφώνεται από τα σκισίματα και τους μώλωπες. Προσπαθούσε να προστατέψει το σώμα του με τα χέρια του, αλλά με μια κίνηση τα έβγαλα από τη θέση τους και η κραυγή πόνου του αντήχησε μέσα στην αίθουσα.
-«Αυτό είναι μόνο η αρχή, αναθεματισμένε!!! Δεν θα βγεις ζωντανός από τα χέρια μου.» γρύλισα πλησιάζοντας το πρόσωπό του. Τον έπιασα από το πέτο και τον έριξα πάνω στην καρέκλα απέναντι ακριβώς από την χτυπημένη Νίνα.
Πλησίασα έναν από τους αναίσθητους άντρες του και πήρα ένα μαχαίρι από τη ζώνη του. Χωρίς προειδοποίηση το κάρφωσα στο μηρό του και άφησε ξανά μια κραυγή σφίγγοντας τα δόντια του.
-«Θα το μετανιώσεις...» θέλησε να πει. Το μαχαίρι καρφώθηκε στο δεύτερο μηρό και εκείνος άφησε μία ακόμη κραυγή.
-«Πως σου φαίνεται ο πόνος; Έτσι ακριβώς νιώθουν όσοι βασανίζεις, ρεμάλι!!!» αποκρίθηκα και το μαχαίρι καρφώθηκε στον ώμο του.
ESTÁS LEYENDO
Σκοτεινοί Άγγελοι
RomanceΜερικές φορές, το σκοτάδι είναι τόσο πυκνό και βαθύ που δεν μπορείς να βγεις από μόνος σου. Δεν μπορούν να σε βγάλουν ούτε εκείνοι που ζουν στο φως. Μερικές φορές, χρειάζεσαι "σκοτεινούς αγγέλους" να σε τραβήξουν από την άβυσσο. Η Άιβερι Σάλιβαν έπ...