Σκοτεινοί Άγγελοι

32. Όχι φυσιολογική

Ήταν η πρώτη φορά που έμενα ξύπνιος την μέρα. Γύρω στις έξι το ξημέρωμα επέστρεψα στο γραφείο ερευνών, κάτι που εξέπληξε τον Άντριου.

-«Ο Μιγκέλ Σαντάνα έχει σχέσεις με τον Γκάρετ.» είπα.

-«Ραφαέλ!!! Σου είπα να μείνεις έξω από αυτό!» αναφώνησε.

-«Ήταν σύμπτωση αλλά οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν και δεν ήταν καλή συνάντηση.» απάντησα και τον είδα που αναστέναξε βαθιά.

-«Τέτοιου είδους εγκληματίες δεν μένουν ήσυχοι. Αν τον ενόχλησες, θα σε κυνηγήσει. Τι θα συμβεί αν κάνει κακό στην Άιβερι;» αποκρίθηκε με ένα σοβαρό και αυστηρό βλέμμα.

-«Δεν είχα περιθώρια. Κάποιος χρειαζόταν βοήθεια.» απάντησα και με κοίταξε κατάματα.

-«Πίστευα ότι ήσουν νάρκισσος και αρκετά αλαζόνας ώστε να μην νοιάζεσαι για τους άλλους.» απάντησε και τον κοίταξα λοξά.

-«Πες μου τι συμβαίνει τουλάχιστον.» αποκρίθηκε αναστενάζοντας και αναγκάστηκα να του εξηγήσω την πολύπλοκη σχέση που είχα με τη Νίνα Γκάρετ.

-«Απίστευτο!!! Μη μου ότι είσαι ερωτευμένος μαζί της!» αναφώνησε έκπληκτος.

-«Μη λες ανοησίες!» απάντησα πίσω.

-«Τότε;»

-«Τέλος πάντων, η κοπέλα εκείνη μπορεί να γίνει ισχυρή σύμμαχός μας.»

-«Όχι πια. Με την κίνηση που έκανες, ο πατέρας της δεν θα την δεχτεί πίσω. Μάλιστα, η μοίρα της θα είναι χειρότερη.» είπε ο Άντριου και σωριάστηκα σε έναν καναπέ.

-«Βρες λύση!»

-«Είσαι σοβαρός; Θα λύσω εγώ τα δικά σου προβλήματα;»

-«Μόλις τώρα είπες ότι είμαι αλαζόνας. Αυτό δεν κάνουν οι αλαζόνες; Δίνουν σε άλλους την ευθύνη τους.» απάντησα πονηρά.

-«Είσαι απίστευτος!»

-«Το ξέρω.» είπα αυτάρεσκα. Όμως χασμουρήθηκα. Έπρεπε να γυρίσω πίσω.

****

Το κουδούνι μου χτυπούσε έντονα και εγώ νύσταζα τόσο πολύ. Παρόλο που είχα μάθημα στο κολέγιο σήμερα, ένιωθα εξουθενωμένη και ήθελα να κοιμηθώ παραπάνω.

Σηκώθηκα και με μισόκλειστα μάτια, πλησίασα την πόρτα. Κοίταξα από το ματάκι και συνοφρυώθηκα. Ήταν ο Λίαμ. Ήταν εννέα το πρωί. Τι δουλειά είχε εδώ; Άνοιξα την πόρτα και όρμησε μέσα σαν μαινόμενος ταύρος.