Σκοτεινοί Άγγελοι

54. Η αρπαγή.

Ήταν έξι και μισή. Είχα μόλις τελειώσει τη συνάντησή μου με τον Μπέντζαμιν Χάρολντς καθώς είχε ξεκινήσει η συνεργασία μας. Είχα επισκεφτεί τον προσωπικό του χώρο προκειμένου να του εξηγήσω ποια θα είναι τα πρώτα βήματα για την επιχείρησή του.

Η ώρα πλησίαζε τις επτά και έπρεπε να επιστρέψω στην εταιρεία.

Μπαίνοντας στο υπόγειο πάρκινγκ του κτιρίου, πρόσεξα ότι ο φύλακας ήταν διαφορετικός. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία καθώς μπορεί να είχε αλλάξει η βάρδια. Συνήθως δεν ήμουν εγώ που έφευγα αργά από την εταιρεία αλλά η Μόργκαν.

Βγήκα από το αυτοκίνητο και άρχισα να κατευθύνομαι προς τον ανελκυστήρα. Παράλληλα, όμως με τύλιξε ένα ρίγος. Κοίταξα τριγύρω αλλά δεν υπήρχε κανείς. Ο ανελκυστήρας κατέβαινε όπως πάντα και την στιγμή που άνοιξαν οι πόρτες, μια μάζα με γράπωσε από πίσω.

Το ένα χέρι του με είχε πιάσει ενώ το άλλο μου κάλυψε το πρόσωπο με ένα υγρό πανί. Προσπαθούσα να παλέψω και να ελευθερωθώ ενώ μερικά δάκρυα κύλησαν από τα μάτια μου, αλλά έχασα τις αισθήσεις μου σχεδόν αμέσως.

****

Το ρολόι έδειχνε επτά και μισή. Είχε αργήσει. Σε λίγο θα ερχόταν το πρώτο «ραντεβού» και δεν ήταν από εκείνα που μπορούσες να στήσεις. Την πήρα τηλέφωνο μερικές φορές αλλά δεν απαντούσε.

Τελικά, πήρα τηλέφωνο τον Χάρολντς. Εκείνος είπε ότι η Άιβερι Σάλιβαν είχε αποχωρήσει εδώ και ώρα από το γραφείο του. Άρχισα να ανησυχώ. Βγήκα έξω από το γραφείο της και έδωσα εντολή στους σωματοφύλακες να ψάξουν να την βρουν. Ταυτόχρονα πήρα τηλέφωνο τον Άντριου Σάλιβαν, καθώς δεν ήξερα ποιον άλλον να πάρω.

Οι σωματοφύλακες επέστρεψαν αναφέροντας ότι το αυτοκίνητό της ήταν στο πάρκινγκ. Όμως ο φρουρός του πάρκινγκ ήταν άφαντος. Δάγκωσα τα χείλη μου. Τύλιξα τα μπράτσα μου με τα χέρια μου.

****

-«Είστε εντελώς ανίκανοι;!!! Η προτεραιότητά σας είναι η ασφάλειά της. Δεν με νοιάζει να την ακολουθήσετε μέχρι την τουαλέτα!»

Οι φωνές του Άντριου Σάλιβαν αντηχούσαν μέσα στο δωμάτιο καθώς φώναζε στους σωματοφύλακες που είχε ορίσει για την Άιβερι. Τα μάτια του είχαν κοκκινίσει και σμικρύνει από την οργή και την αγωνία. Είμαι σίγουρος ότι εκείνη την στιγμή, ήθελε να τους σπάσει στο ξύλο.

-«Άκιο, βρήκες τίποτα;» στράφηκε προς τον χάκερ της ομάδας.

-«Μεταξύ εξήμισι και επτάμισι, οι κάμερες του πάρκινγκ έπιασαν ένα αυτοκίνητο σε κίνηση. Έχω τις πινακίδες πρέπει μόνο να το ακολουθήσω μέσα από τις υπόλοιπες κάμερες του δρόμου.» απάντησε ο ασιάτης χάκερ και ο Άντριου έσφιξε τις γροθιές του.