Bir katilin pençeleri arasındayım ve o bir canavar.
Cehennemin en dip köşelerinden yükselen vahşi bir iblis.
Kaçsam bile saklanamayacağımı, şeytanı aldatamayacağımı söylüyor bana.
Dişlerini biliyor, pençelerini avına geçirmek üzere hazırlanıyor;...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ш
Yekta
6 yıl önce...
''Ne yapıyorsun burada tek başına?''
Yekta, omzunun üzerinden kısa bir bakış attı bu tarafa doğru gelen genç kıza. Soğuk havalardan ötürü üzerine kalın bir kaban atmış ve dizlerine kadar tırmanan bir çizme geçirmişti Yaren. Beraber hep toplandıkları yerdeydiler, parkta ve kendi çardaklarında fakat bu sefer geceydi ve grubun geri kalanı da yanlarında değildi.
Yekta, başını tekrardan çevirip önüne, Porsuk çayına bakmadan önce parmakları arasındaki sigarayı, bunu yapıyorum, der gibi kaldırıp gösterdi. Birkaç adım sonrasında Yaren de yanındaydı, tıpkı onun gibi öne doğru uzanıp dirseklerini çardağın korkuluğuna yasladı ve manzarayı, Eskişehir'in geceyi aydınlatan ışıklarını ve aynı ışıkların çayın üzerindeki titreşimli danslarını izledi.
''İçimdeki bu kötü histen kurtulamıyorum,'' diye itiraf etti Yekta, her ne kadar önüne baksa da hiçbir şeyi görüyor, odaklanabiliyor değildi, aklı yalnızca kardeşiyle meşguldü ve morali bozuktu.
Yaren, dudakları arasından sıkıntılı bir nefes saldı, bir sporcu olmasa Yekta'nınkilerden bir dal da o alacak ve yakacaktı şimdi fakat sadece, ''Gökhan, karakolda yine arıza çıkardığını söyledi,'' demekle yetindi.
Yekta, sinirli ama artık biraz da yorgun göründü, hemen sigara dumanını üfleyip dağıttı agresif bir hareketle ve ''Dinlemiyorlar çünkü beni,'' diye küfredercesine söylendi. ''Adamı uyardığım için geri duracağını, artık yaklaşmayacağını ve olayı büyütmememi söylüyorlar.''
Elbette böyle olacağını biliyordu Yaren, hem bu çarpık sisteme asla güvenmediğinden hem de Berk'in ailesinin ne denli güçlü bağlantılara sahip olduğunu az çok bildiğinden. Yine de, Gökhan'ın babasının da askeriyeden kıdemli tanıdıkları vardı, eski albaydı neticesinde ve buna güvenerekten, ''Gökhan'ın babasıyla konuşabiliriz,'' diye önerdi. ''Daha üst makamlardan birini sokarız araya,''
''Denedim,'' diye yanıtladı Yekta, diğerlerini kendi işlerine bulaştırmayı istemediğinden nasıl bir yol izlediğini, kimlere gittiğini ve neleri planladığını hiçbiri bilmiyordu zaten. ''Fakat onun ailesiyle bir münakaşaya girmememizi söyleyip gönderdiler. Sıkıntılı tiplermiş, hukukla başımızı belaya sokarlarmış...''
