Gece süprayzıııııı.
Buyrunnnnnn mucukkkkkk.
Hande bir yandan saçlarımı örerken Ebrar diğer yandan karşıma geçmiş şarkılar söylüyordu.
Bir haftadır ne enerjim ne de eski eğlenceli hallerim vardı.
Sadece antrenmanlara geliyor sonrasında direkt otele geçip uyuyordum. Bütün maçlarımız bitmişti Türkiye'ye dönecektik bu gece. Fakat ben Santarelli ile konuşmuştum. Bir kaç günlüğüne kafamı toplayıp tatil yapmak bana iyi gelecekti. "Kızım seni hiç tek göndermek içimden gelmiyor ya." Ebrar ofladığında Hande de ona katılarak mırıldandı.
"Konuştuk gidip geleyim söz sizinle de gideceğiz."
"Bir haftadır kendini resmen bitirdin kızım. Diyorum sana çık açık açık söyle ben zaten Zehra'yla konuşayım diyorum yok diyorsun." Benim üzüldüğümü gördüğü için o gün Zehra'yla konuşmak istemişti ama engel olmuştum. Sonuçta burada kimse hatalı değildi ben sadece kırgınlıklarımın üzerine gördüğüm fotoğrafla resmen patlamıştım.
Son konuşmamızdan sonra benimle konuşmak istese de sürekli kaçıyor ya da bahaneler üretiyordum.
Onu deli gibi özlemiştim ama içimdeki kırgın tarafa söz geçiremiyordum.
"Hayır Ebrar Zehra ya da kardeşleri suçlu değil ki. Kız onun arkadaşı samimi olabilirler." Ebrar sıkıntıyla kafasını saklarken Hande örgü işlemini bitirdikten sonra alnımı öperek geriye yaslandı. "Bence direkt Mile ile konuşmalı. Sonuçta bu böyle devam etmez ki."
Haklıydı ama bunu kolay dile getiremezdim.
Kapının tıklatılmasıyla Ebrar açmaya giderken yan taraftaki telefonuma uzandım. Ondan gelen herhangi arama ya da bildirimi göremediğim için yüzüm düşmüştü.
Kaçan bendim ama sürekli gözü onda olan da yine bendim.
"Kızlar on dakika sonra toplantı var." Meliha Abla içeri girerek konuşurken ben ayağa kalktım. Göz göze geldiğimizde kaşları havaya kalktı. "Bella iyi misin canım?" Kafamı salladığımda pek inanmışa benzemiyordu.
"Emin misin?"
Bu sefer kafamı iki yana salladım.
"Anlatmak ister misin?" Kızlar bizi sessizce dinlerken ben omzumu silktim. "Başını şişirmek istemem inan." Bana kızarcasına örgümden çekerek gülümsedi. "Hadi anlat bakalım." Ona olan bitenleri anlattıktan sonra tepkisini merak ettiğim için dikkatle inceledim.
"Şimdi şöyle senin kıskanman tamamen normal buna hepimiz okeyiz. Sonuçta sevdiğin birisini başkasıyla yakın bir şekilde görmek hoş olmayabilir ama Mile'ye takıldığın tavır bana biraz fazla geldi. Tamam düşünmesi gerektiğini düşünüyorsun ama o hep rahattı. Hayatında görüp görebileceğin en sadık insanlardan birisi. Bence bunu bir düşün. Ve bence o diğer konuda da seni kırdığını fark etmeden yaptığını düşünüyorum." Konuşması bittiğinde hepsi bana bakıyordu. Dediği şeyler mantıklı geldiği için kafamı sakladığımda hepsi oh çekti.
"Pekala, hadi şimdi toplantıya." Kızlarla aşağı inerek odaya girdiğimizde herkes buradaydı. Santa ve diğer yardımcılar gelmemişti daha.
Göz ucuyla Melissa'ya baktığımda direkt olarak bana bakıyordu.
İçimden geldiği gibi davranmak istediğim için usulca gülümsedim.
Şaşırmıştı.
Çünkü son bir haftadır onunla gülümsemeyi bırak konuşmamıştık bile.
