HOCAM ( Gay ) ( BXB ) ( YAOİ ) ( ÖĞRETMEN X ÖĞRENCİ )

27. bölüm

*Berk'den*

Berk: oha kardeş çıplak gitseydin

Efe: ne? Ne var ki olum üstümde?

Derken üstünü silkeleyip kendine bir daha baktı. Yarım kollu, siyah atlet benzeri bir şey giyiyordu ve kol kısmı neredeyse beline uzanıyordu. Bu halde kimleri etkileyeceği de çok açıktı.

Berk: bana yardım etmek için varsın anladın mı? Kızlara takılırsan senin için iyi olmaz.

Dediğimde gülümseyerek başını olumlu anlamda sallamıştı.

Efe: o işlerde pek gözüm kalmadı zaten

Efe: hem sen kendine bak, saçınla üstünle uğraşman 2 saatini aldı

Efe: ona iyi görünmeye mi çalışıyorsun seni serseri hmm~

Göz devirip eşofmanımın ipini bağladım. Neredeyse crop gibi olan tişörtümden bahsediyor olmalıydı. Eh ne yapalım, neler kaybettiğini anlaması gerekirdi.

Berk: neyse, çıkalım mı artık? Şoför bekliyor

Efe: ilk defa o kadar lüks bir arabaya bineceğim, spor salonuna gitmekten daha heyecan verici..

Berk: ehliyetin olsaydı annemi gıcık etmek için sana verirdim...

Diyerek kapıya yöneldim ve ayakkabımı giymeye başladım. Onunla karşılaşacak olma düşüncesi yine heyecanlanmama sebep oluyordu. Yine de gelip gelmeyeceği kesin değildi.. belki bir işi çıkacaktı belki de başka bir gün gidecekti.

Ayakkabımı giyip kendimi sakinleştirmeye çalışırken hala oyalanan Efe'ye baktım.

Berk: hadi hadi, geç kalacağız ya!

Efe: tamam be, patlama..

O da giyinip kapıyı arkadan kapatırken tam merdivenlere yöneliyordum ki kolumu tutup kıkırdayınca kendimi durdurup ona baktım.

Efe: anlıyorum heyecanlısın ama 10 kat aşağı inme, asansör var.

Dediğinde bir aydınlanma yaşamış gibi kaşlarımı havaya kaldırdım. O, asansörün kapısını açarken heyecandan aptal gibi davrandığımı biliyordum.. umarım orada da bu planı elime yüzüme bulaştırmazdım.

Berk: ne bileyim alışmışım bizim ev iki katlı sadece..

Efe: ben sizin evi saray sanıyordum

Berk: yok, boyuna değil de enine hesaplamış bizimkiler

Berk: bazen salonda kayboluyorum

Derken o da benimle beraber gülüp asansöre binmişti. Aşağı indiğimizde telefonuyla ugraşan şoför hemen bizi fark edip araçtan çıktığında arka tarafa yönelip önce benim koltuğumu açtı sonra Efe'nin tarafına yöneldi.

O sırada garipseyen Efe sanki kendi başına yapabileceğini göstermek ister gibi elini kapı koluna attığında şoförün elini tutmasıyla oturduğum yerden kendimi tutamayarak güldüm.

Burak: ah, pardon..

Efe: yo yo hiç önemli ben açabilirim teşekkürler!