'BERDEL

Evet bugün ailemin zoruyla evlendiriliyorum hemde hiç tanımadığım bir erkekle...
Sabah bütün Yıldıran Aşireti evin önündeydi.Saniye Abla kapıyı açtığında babamda onun arkasında misafirleri karşılamamı söylemişti.Kapı açıldığı an en önde Haşmet Yıldıran hemen sağında ise koskoca Diyarbakır'ın Baran Ağa'sı duruyordu.Hemen arkalarında ise Baran'ın üvey annesi Azize Hanım ve Baran'ın kardeşi Asmin vardı.Herkesi içeri aldıktan sonra Boran Abim ve Dilan geldi,benden özür dileyeceklerdi,hiç sorun değilmiş sanki böyle daha iyi oldu gibi bi tepki vererek içlerini ferahlatmıştım.Onlar içeri girdikten sonra hepsine kahve ve ikramlıklar hazırladık.Haşmet
Ağa beni çağırmıştı.Gözlerim dolu dolu içerlemiş bir şekilde karşısına geçtim ve konuşmasını bekledim.Hemen elini uzattı ve eğilip öptüm.Elini öptükten hemen sonra şu cümleleri kurmuştu."Sen artık Berfin Yaman değil Baran Yıldıran'ın karısı Berfin Yıldıran'sın,ailemize yakışmayacak en küçük hatandan berdel bozulacaktır ve abinin ölümü benim elimden olacaktır."dedi bende başımı sallayarak"Size yaraşır bir gelin olacağım Haşmet Babacığım buna emin olabilirsiniz diyerek"geri çekildim ve mutfağa doğru yürümeye başladım,gözlerimden akan yaşları silerken Baran ile göz göze gelmiştik.Gözlerimi kaçırmaya çalışmıştım ama Baran kolumdan sertçe tutarak kendine çekti,gözlerimin içine bakarak şunları söyledi."Bu zorunlu bir evlilik,seninle hiç bir zaman birlikte olmayacağım,aynı odada kalacağız ama yaklaşmaya çalışmayacaksın,sevgilimin olmaması bana yaklaşacağına anlamına gelmiyor tamam mı?"diyerek bağırdı ve ben sadece kekeleyerek tamam dedim.İlk defa birinin karşında boyun eğmiş,sesimi çıkarmamıştım.Ya gerçekten Baran Ağa olduğundan ya da ondan korktuğum içindi.Hemen odama çıktım bomboştu.Bütün eşyalarım valizlenip-paketlenerek Yıldıranlar Konağı'na gönderilmişti.Yere oturdum ve sırtımı duvara yasladım,ağlayarak annemin gelmesini bekliyordum ve bi anda kapı çaldı.Gel demiştim ve içeri giren Dilan'dı.Dilan"Abimden korkmana gerek yok asla sinirli falan değildir o küçük bir karıncayı bile incitmez emin ol ki senide zamanla sevecektir hiç şüphe etme herşey zamanla olacak"dedi sesimi çıkartamamıştım,hiç birşey söylemedim.Elini uzatarak"Hadi babamlar aşağıda bekliyorlar ailenle son kez vedalaş ve gidelim"dedi Dilan.
Aşağı indik ve babam ile annemin elini öptüm ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Abim ile vedalaştıktan sonra arabalara binip Yıldıran Konağı'na gelmiştik.Yarın düğünümüz vardı.Abim sevdiği Dilan ile bense benden nefret eden Baran ile evleniyordum.
Eşyalarımı evin yardımcısı Suna Ablaya sordum ve Baranın odasına koyduğunu söyledi.Korkarak Baranın odasına çıktım ve kapıyı çaldım.