'BERDEL

-Kızım Artık Yok-

Kızım artık yoktu onsuz bir hayat istemiyordum ben.Ona çok alışmıştık he Baran hem de ben.Onu çok seviyorduk.Neden böyle olmuştu,niye beni-bizi bırakıp gitmişti;(...

Baran:Güzelim yeter ağlama artık.Yapma ne olur bak benide ağlatıyorsun.

Berfin:O gitti aşkım artık yok.

(Ağlamaya devam ediyordum.)

Baran:O göz yaşlarına kurban olurum Berfinim.Kolaylikla atlatacağız.Bak ağlayarak kendi büneyende zarar veriyorsun.Hadi yatağa geç ve uyu.

Berfin:Kızımsız mı yatacağım ben bugün...

(Baran başını öne eğdi ve sesini çıkartmamıştı)

Berfin:Bizi bırakıp gitti Baran.

Baran:Berfin yeter güzelim.Hadi uyu artık.

Berfin:T-Tamam.

(Geçip yatağa uzandım.Baranda yanıma geldi ve bana arkadan sarıldı.)

Baran:Üzülme lütfen.Sonsuza kadar çocuğumuz olmayacak değil ya.

Berfin:Biz neden böyle şeyler yaşıyoruz Baran.İlk senin şiddetlerind-

(Baran eliyle ağzımı kapattı.)

Baran:O geçmişte kalan bu konu bir daha bu evde açılmayacak dedik Berfin.

Berfin:Tamam Baran.

(Baranın gözlerinin içine bakarak uykuya dalmıştım.)
(Uyandığımda Baran akşam yemeği hazırlamıştı ve bu bir ilkti.)

Baran:Ooo benim canım karım uyanmış mııııı?

Berfin:Evet canım kocam uyandım.

(İkimizde gülmüştük)

Berfin:Neler neler yaptın bize.

Baran:Menemen ve salata.

Berfin:Ahahahaha keşke hiç zahmet etmeseymişsin Baran.

Baran:Ya niye öyle diyosun Berfin.Benim menemenime herksz bayılır.

Berfin:Zehirlendikleri için mi yoksa bayılıyorlar.

(Sesli bir şekilde gülüyordum)

Baran:Hiiiç komik değil Berfin hanım.

(Ocafın üzerinden menemenin oldugu tavayı aldı ve masaya koydu.)

Baran:Tadına bakmadan yorum yapmak yerine gelip önce denemelisin bence.

(Eliyle kopardığı ekmeği menemene bandı ve bana doğru uzattı.)

Baran:Sen böyle şeylere alışık değilsindir.Aç bakalım ağzını.

Berfin:Ayy ne alaka bende böyle banıp yemeyi biliyorum.

Baran:Tamam işte şimdide kocanının elinden yersin.

(Gülerek yemeğimizi yemiştik.Baran komik olmaya çalışarak bana sabah ki yaşadıklarımızı unutturmaya çalışıyordu.Anlamıştım yanii...)

Berfin:Uyuyalım mı?

Baran:Bence yanımıza kahve alıp sahile gidelim.

Berfin:Ben yorgunum ama.

Baran:Hadi Berfin nazlanma.

Berfin:Off tamamm.

(Kahveleri hazırlamıştım ve bir kaç çikolatada alıp sahile gittik)

Berfin:Çok güzel hava değil mi Baran?

Baran:Senin gibi güzelim.

Berfin:Yaaa Baran yerim senii.

(Başımı Baranın omuzuna koydum.)

Berfin:Seni herseyden herkesten çok seviyorum Baran.Belki senin yerinde başkası olsaydı beni böyle mutlu etmeye çalışmazdı yada sahip çıkmazdı.

Baran:Eğer seni mutlu edip güvende hissettirebiliyorsam ne mutlu bana Berfin.

Berfin:İyi ki hayat karşıma seni çıkarmış.

(Baran bana sarıldı ve beni öptü)

Baran:Seni seviyorum Berfin.

Berfin:Bende aşkımm.

(Kahvelerimizi içmiştik)

Berfin:Hadi yürüyelim biraz.

Baran:Olur güzelim.

(Kahve bardaklarımızı elimize aldık ve yürümeye başladık)

Berfin:Yine bir kızımız olacak değil mi Baran.

Baran:Evet güzelim,olacak.

Berfin:Ya o da ölürse.

Baran:Düşünme böyle şeyleri Berfin.Bak ne güzel geziyoruz işte.Takma artık kafana.

Berfin:Tamam Baran.

(Sahili gezdikten sonra arabaya doğru yürümeye başladık.Hem saat geç olmuştu hemde ben çok yorulmuştum.)

Baran:Dur kapını ben açayım Berfin.

Berfin:Ayyy Baran ne gerek var ki şimdi.

Baran:Ya hadi ayda yılda bi romantiklik yapıyorum.

Berfin:Ay tamam tamam hadi aç bakalım.

(Baran kapıyı açtı.)

Baran:Buyrun prenses hanım.

Berfin:Ayy teşekkkür ederim Prensim.Ne kadar da naziksiniz.

(Arabaya binmiştik)

Berfin:Baya uykum geldi.

Baran:Benimde aşkım.

Berfin:Bi an önce yatağımıza kavuşalım.

Baran:Aynen.

(Baran elimi tuttu ve dudaklarına götürüp bana doğru döndü.)

Baran:Seni seviyor-

(Karşıdan gelen tırın ışıkları arabanın içine yansıyordu.Büyük bir sesle tırla çarpışmıştık)