'BERDEL

-Şiddet-

Berfin:B-Baran ne oldu sana böyle.

Baran:Görmüyor musun kızım içtim işte.

Berfin:Iyyy çok kötü kokmuşsun,girde bir duş al hadi.

(Baran durduk yere sertçe kolumu tuttu ve beni yere doğru fırlattı.)

(Kolumla karnımı kapattım vurmaması için)

Berfin:Baran dur lütfen yapma,bebeğe birşey olacak.

Baran:Bak halime görüyor musun hep senin yüzünden böyle oldu,3 aydır gözümün icine baka baka benden uzaklaşıyorsun.O karnındaki çocuk benimde çocuğum anla artık beni.

Berfin:Ben birşey yapmıyorum baran kendine gel artık.

(Ayağı ile karnıma tekme atmıştı.)

Berfin:Ahhh,bebeğim.Yapma dur,beni düşünmüyorsan bebeği düşün.

Baran:YETER LAN YETER SÜREKLİ AYNI ŞEYLERİ SÖYLEMEYİ KES.3 AYDIR TEKRARLIYORSUN.ÖZÜRLERİMİ BILE KABUL ETMİYORSUN.

Berfin:Baran tamam bak yapma artık nefesim kesiliyo,özür dilerim nolur yapma.

Baran:Bunlar sana az bile Berfin Hanım.İyi yapıyorum sana.Ayağını denk almayı bileceksin anlıyormusun beni.

Berfin:Anlıyorum Baran tamam özür dilerim.

(Baran kendini yatağa atmıştı ve sanırım uyumuştu.Karnım kasılıyordu ama gece olduğu için kimse beni hastaneye götürmezdi.)

Berfin:Baran karnım çok kötü ,lütfen uyan bebeğe birşey olmuş olabilir.

(Baran ses vermiyordu ve odadan çıkıp konaktakilere seslenmeyi düşünmüştüm.)

(Tam kapıyı açmış çıkacakken Baran arkadan kolumu tutu ve beni yatağa fırlattı.)

Baran:Eğer birine söylemeye kalkarsan berdel bozulur ve abini kendi ellerimle öldürürüm anlıyormusun beni.

Berfin:T-Tamam.

(Karnıma vurmasın diye ellerimle kapattım)

(Anneme mesaj atmam lazımdı.Abim veya babam gelip beni hastaneye götürebilirdi Barandan korkmuyordum çünkü hiçbirşey yapamazdı.)

WHATSAPP

Berfin:Anne,Baran eve sarhoş geldi ve kavga ettik.Karnıma tekme attı.Hiç iyi değilim.Kasılmalarım var kemiklerime kadar ağırıyo.

(Annem uyuyodu mesaja cevap veren olmamıştı)

.
.
.

(Sabah olmuştu)

Annemm:Berfin sen ciddimisin kızım Baran seni bizden be çok severdi nasıl böyle birşey yapar.

Berfin:Anne gece gözüme bir gram uyku girmedi,nolur gel yanıma hastaneye gidelim .Baran hâlâ uyanmadı.Uyandıramıyorum.

.
.
.
Yarım Saat Sonra

(Baran uyanmıştı)

Baran:Off keşke o kadar çok içmeseydim.Hâlâ kendimde değilim.

(Koltuğa oturmuş,ellerimi karnıma koymuş ağlıyordum.)

(Kapı çalmıştı ve içeri giren annemdi annemin geldiğini gören Baran hemen ayağı kalktı.Annem Barana yaklaştı ve sert bir tokat attı.

{Berfinin annesine isim verdimmi hatırlamıyorum bulamadıma o yüzdren (annem) olarak yazacğım kusura bakmayın}

Annem:Biz sana kızımızı sarhoş olup eve gel kızla kavga et üstüne birde hamile haliyle karnına tekme at diyemi emanet ettik.

Baran:nE-.Yemin ederimki hatırlamıyorum anneciğim.Berfin doğrumu.

Berfin:Baran hatırladığını biliyorum.Bile bile tekme attın karnıma ben tam dışarı çıkıp bağiracakken kolumu tutup eğer virine söylersen berdel bozulur abini öldürürüm dedin.

(Bana yaklaşıp ellerimi tuttu Baran)

Baran:B-berfin yemin ederimki hatırlamıyorum.Gerçekten yaptım mı?

Berfin:Bırak ellerimi Baran artık sen benim hiçbirseyim değilsin ben ve çocugumu artık bir daha göremeyeceksin.

Baran:Berfin yemin ederimki hatırlamıyorum sence bilerek yaparmıyım kendi canımdan olan birine ve sevdiğim kadına bile bile zarar verirmiyim.

Berfin:Baran artık yüzüne bile bakmak istemiyorum.

(Haşmet Ağa ve Azize Hanım içeri girdi)

Annem:Haşmet Ağam oğlunuz dün gece eve sarhoş gelmiş ve üstüne bir de kızımın karnına tekme atmış.

Hasmet Ağa:Doğrumu bu Baran.

Baran:Baba yemin ederimki hiçbirşey hatırlamıyorum.

(Baran söylediği sözün hemen ardından babasından çok kötü bir tokat yemişti.)

Annem:Ben kızımı ve torunumu alıp gidiyorum Haşmet Ağa en kısa zamanda sizde kendinize bir avukat tutarsınız.

Baran:Hayır hayır hayır kurbanınız olayım beni Berfinimden ayırmayın yemin ederimki hiç birşey hatırlamıyorum.

(Annem kolumdan tuttu ve dışarı çıkardı hızlı adımlarla aşağı indik.Baran peşimizden geliyordu.)

(Kapının önünde duran arabaya bindik ve kendi evime geldim)

.
.
.

(Babam bu durumu öğrenince hiçbir Yıldıranlının konağa girmemisini emretti.Baranda dahil.)

(Baran sürekli arıyordu ama açmıyordum.Hastaneyde gitmiştik ve çok şükürki bir sorun yoktu.Tekme çok hızlı ve şiddetli değilmiş.)

(Barandan kurtulamam az kalmıştı ve böyle birşey yapacağını hiç tahmin etmezdim saçımın teline zara gelse dünyaları yıkacak olan kocam onunda bebeğini taşıdığım karnıma tekme atmıştı.)

Baran yine arıyordu ve açmayı düşünüyordum.Nedense ona inanmıştım bile isteye vurmadığına.Aylar önce yaptığı hareketler evet zoruma gidiyordu ama sinur hastasıydı.Çok sinirliyken yaptığı şeyleri hemen unutabiliyordu.

Kendimi buna alıştırmam gerekirdi.Çünkü o benim kocamdı ama ben bilerek uzaklaşmaya çalışıyordum.bendekide bir hataydı zaten sorunlu olduğunu biliyordum.Hastaydı sinirlenmemesi lazımdı.Duyduğuma göre bir kaç kez kardeşini ve annesinide sinirden dövmüştü ama sonrada hatırlamamış ve pişman olmuş.Belki bilerek hatırlamıyomuş gibi yapıyir olabilirdi.

Bir anda içimde Barana karşı olan sevgim arttı gibime geldi nedensizce ve Baranın telefonunu açtım.

Berfin:Alo

Baran:Berfin Allah belamı versinki hatırlamıyorum.Yemin ederimki hatırlamıyorum ne olursun yapma gözünü seveyim.Ne boşanması yapma lütfen zaten biliyorsun sinirlenince gözüm dönüyo yaptıklarımi birde sarhoşsam unutuyorum.Ne olursun yapma.

*Berfinin Barana olan sevgisinin birden artması saçmaydı ama bence affetsin diye düşündüm çünkü hikaye yarıda bitmemeli.