'BERDEL

-B=B-

BeNiM eViMdE yUvAmDa bUrAsIyMıŞ puahahahah yakında Baran beni kurtaracak buna çok eminim.En kısa zamanda bu Burak pisliğinin elinden kurtulacağım yani öyle düşünüyorum.

'Ben odaya çıkıyorum Burak'

'Tamam,hadi düş önüme'

'Benimle beraber mi geleceksin zaten etrafta bir sürü koruman var merak etme kaçmam.'

'Çok söylenemede geç Berfin hadi.'

Burak itiyle beraber odaya çıktık.

'Bir isteğin yoksa ben gidiyorum.'

'Git'

Burak kapıyı kilitledi ve çıktı.

Annemi babamı ve Baranı çok özlemiştim.Bir an önce beni kurtarsalar çok iyi olacaktı.Çünkü Burak bana her an birşey yapabilirdi.Neden hâlâ bana ulaşamamıştılar bende bilmiyordum.

Bu oda da kalmaktan nefret ediyordum.Artık dayanamıyordum.Elimde uğraşabileceğim hiçbir şeyim yoktu.Canım çook sıkılıyordu.

Balkona çıkmak istemiştim ama orada kilitliydi pencerenin önüne geçtim ve avluda olup bitenleri izledim.Her yerde ikişer tane koruma vardı.Acaba ben buradayım diye mi böyle çoklar yoksa her zaman mı böyleler merak ediyordum açıkçası.

Camın önünden kalktım ve geçip koltuğa uzandım nasıl kaçabilirim diye düşünüyordum.Kendimce planlar yapıyordum ama hepsininden başarısız olacağını çok iyi biliyordum.

Bir anda kapı sertçe açıldı ve hızlı adımlarla Burak içeri girdi.Dolabın önüne geçip bir takım çıkardı ve hemen banyoya girdi.10 dakika sonra çıkmıştı.Siyah gömlek çok yakışmıştı.Baranıda siyah gömlekli görünce böyle tepki vermiştim.Aklıma yine Baran gelmişti ve ağlamaya başlamıştım.

'Ne oldu Berfin neden ağlıyorsun.'

Konuşmuyordum.Burak bana doğru geldi ve yere dizlerinin üzerine çöktü.Eliyle saçımı okşayacaktıki hemen kafamı geri çektim.

'Niye ağlıyorsun yine.'

'Rahat bırak beni Burak.'

'Berfin bak böyle yaparak beni üzüyorsun.'

'Sende beni kocam ve ailemden ayrı birakarak üzüyorsun Burak.'

'Eskileri hatırlama diyiyorum sana.'

'Nasıl unutma mı ve hatırlamama mı bekliyorsun benden.'

'Ağlamayı bırak artık.Benim bir iş görüşmem var ve geç geleceğim.Eğer acıkırsan bağır hizmetlilere anahtarı vereceğim sana yiyecek birseyler getirirler.Uslu dur ve kaçmaya çalışma.'

'T-tamam'

'Hadi şimdi ağlama sil göz yaşlarını.'

Eliyle göz yaşlarımı sildi tam eğilip beni öpecekken elimle Burak'ı geri ittim.

'Yaklaşma lütfen bana.'

'Tamam yaklaşmıyorum Berfin.'

Burak dolabın alt gözünü açtı ve kasanın şifresini girdi.

Kasadan bir silah ve bir sürü kağıt çıkardı ve masanın üzerinden aldığı çantaya yerleştirdi hepsini.

'Burak.'

'Efendim güzelim.'

'Birini vurmayacaksın değil mi?.'

'Kaşınmadıkları sürece hayır güzelim.'

'Tamam'

Her güzelim dedikçe kusasım geliyordu.Yakışıklı kaslı güzel çocuktu evet ama bana bunları yapıp ve Baranımdan ayırdığı için gözümde bir hiçti.

Burak çantayıda alıp çıktı.Bende birazcık kestirdim.

Kapının önüne geçip bağırdım ve bir abla cevap verdi acıktığımı söyleyince yiyecek birşeyler getireceğini söyledi ve gitti.

15 dakika kadar sonra kapı açıldı ve abla yemeği içeri getirip masanın üzerine koyup çıktı ve tekrardan kapıyı kilitledi.

Hemen yemeği mi yedim saat 7 olmuştu baya iyi ve rahat uyumuştum Burak'sız.

Kendime plan yapmak için tekrar oturmuştum aklıma hiçbirşey gelmiyordi bunca korumanın içinden nasıl kaçacaktım bilmiyordum,kendimi bile öldürmeyi düşünmüştüm ama Barana bunu yapamazdım zaten yürüyemediği için muhtemelen elinden pek birşey gelmiyordur eğer birde hayatıma son verirsem yıkılır bunu biliyordum.

Saat 12 geçiyordu ve bende tam uyumak üzereydim.Kapı açıldı ve içeri Burak girdi.Sarhoştu...

Korkmuştum aklıma Baranın sarhoşken bana yaptıkları gelmişti.

'Uyumadın mı hâlâ'

'Y-yok h-hayır.'

'Duşa giriyorum ben'

Dedi ve sendeleyerek banyoya doğru gitti.

Çok korkuyordum ya bana birşey yaparsa.Dokunmaya veya vurmaya çalışırsa nasıl kurtulacaktım buradan.Çok zor bir durumdaydım.Kendimi camdan bile atmayı düşünmüştüm.

Yarım saat sonra Burak duştan çıktı ve belindeki havlusuyla banyodan çıktıp dolabın önüne geçip kendine kıyafet ayarlıyordu.

'Nasıl geçti günün'

'Hiç odada kendime boşboş gezdim ve bi arada yemek yedim o kadar'

Burak elindeki kıyafetleri yere bıraktı ve yatağa doğru geldi belindeki havluyu açtı.Hemen gözlerimi kapattım.

'Hmm özledin mi beni'

'Git ve kıyafetlerini giy Burak'

Kollarımdan tuttu ve beni altına aldı.Birşey yapacağından adım gibi emindim.Sadece yapma diye çığlık atıp bağırıyordum.

Tişörtümü resmen parçalamıştı.Elini vücumdumda gezdirmeye başlamıştı ki karnına sertçe bir tekme attım çok sert sayılmasada.Üzerimde olduğu için yapamamıştım ama yinede vurmuştum.

'Bak kızım sana o ellerini bana kaldırma diyiyorum'

Üzerime tekrardan çıktı ve iki bileğimide bir eliyle tutmuştu diğer eliylede sütyenimin askısını indirmeye çalışıyordu.

*Lütfen TAKİP Edinnnn...

SABREDİN ÇOOOK AZ KALDI BARANINIZA KAVUŞMAYA.