'BERDEL

-B=B-

Burak'ın uyanmasını beklemeden burada kaçmam lazımdı.Ama nasıl yapacaktım bilmiyordum.Her yerim ağırıyordu...

Aradan bi yarım saat geçmişti Burak'ın yüzünü bile görmek istemiyordum.Kalkıp masaya doğru yürüdüm.Çektiğim sandalyeye oturdum.Masanın üzerindeki sürahiden bardağa su doldurdum.Ve küçük küçük yudumlar alırken Burak'ın uyandığını ve beni seyrettiğini farkettim.

'Neden bana bunu yapıyorsun Burak...'

'Kimseye vermek istemiyorum seni,özelliklede o piç Baran'a'

'Düzgün konuş o benim kocam'

'Eski kocam demek istedin sanırım'

'Eski kocam mı'

'Evet,sen artık benimsin.'

'Hahaha güldürme beni sen mi bana sahip olacaksın.Baran gelip kurtaracak beni'

'Baran yürüyemiyor bile kızım bide gelip seni mi kurtaracak.'

*YÜRÜYEMİYOR*cümlesini duyunca yine yıkılmıştım.Elimdeki bardağı Burak'a fırlattım.Kafasına gelmişti ama birşey olmamıştı.Kollarımdan tuttuğu gibi beni sürükleyerek depo katındaki mahzene götürdü ve beni oraya kilitledi.

'Sen bunu istedin.Ne kadar sana zarar vermemeye çalışsamda sen sınırları ve haddini aşıyorsun Berfin'

'Yeter...Yeter bırak artık beni...'

Ağlıyordum.Oda çok soğuktu.Yere oturacak gücüm bile yoktu.Üzerimde sadece elbisem vardı ve kısaydı sanırım soğuktan burada ölecektim.

Yarım saat kadar uyumuştum.Kapının sesine uyandım.Burak kilidi açıp içeri girmişti.

'Yiyecek birşeyler getirdim kalk ve ye'

Dedi ve dışarı çıkıp tekrardan kapıyı kapattı.

Yere bıraktığı tepsiyi alıp duvara doğru fırlattım.Tabak,bardak ne varsa hep kırılmıştı.Çaresiz bir şekilde yere oturdum.Olduğum yerde ölmek istiyordum.

Cam parçaları her yere yayılmıştı.Oda dar olduğu için uzanamıyordum çünkü her an bir yerime cam parçası batabilirdi.

Dikkat ederek cam parçalarını topluyordum.Ve camın biri elime girdi.O kadar çok kan geliyorduki...
Sadece elimin şiddetli bir şekilde kanadığını hatırlıyorum,bayılmıştım.

Uyandığımda yine aynı yerde yatıyordum.Elimi sarmıştılar etraftaki yemek ve cam parçalarınıda temizlemişlerdi.Her yerim buz gibi olmuştu.Çok üşüyordum.Üzerime örtebileceğim hiçbirşeyim yoktu.Acıyıp koymamışlardıda.Mahzen veya depo gibi bir yere kapatılmıştım.Çünkü aşırı derecede soğuktu.

Kapı normal bir kapı değilde demir parmaklıkları vardı ve dışardaki tüm soğuk içeri giriyordu.Kaçamazdım da bahçe bir sürü adamlarla doluydu ve kapıda kilitliydi zaten.

Burak'ı kapının önünde gördüm ve zorda olsa ayağı kalktım ve Burak'a doğru yürüdüm.Ağlamaya başlamıştım.Elimi demirlerin arasından Burak'a doğru uzattım.

'Üşüyorum...Lütfen çıkar beni buradan'

'Yapma dedikçe niye yapıyorsun Berfin,NİYE LAN NİYE.'

Burak elimi tutmayınca geri çektim ve kulaklarımı kapattım.

'Bağırma lütfen.'

'Çıkartmak istiyorum seni buradan ama yapamıyorum.Yapma dediğim şeyleri sen yapmaya devam ettikçe böyle yapma isteğim daha çok artıyor.'

'Üzerime örtecek birşey ver bari yada bir sweatshirt.'

Tekrardan elimi uzattım,sırf tutması için değil Barana yapamazdım çünkü böyle birşey sadece kendimi acındırmaya çalışıyordum.

İki elimide tuttu elleri çok sıcaktı.

'Aklında bana zarar verme gibi birşey olmasaydı Berfin emin ol bu parmaklıkların ardından konuşmak yerine yukarıda sıcacık odada yatağın üzerinde oturarak konuşuyor olurduk.'

'Yemin ederim ki dayanamıyorum,çok soğuk.Nefes alışlarım bile azalıyor,yapamıyorum.Uyursam ölecekmişim gibi hissediyorum.Ne yapacağımı bilmiyorum.'

Ellerimi yavaşca sıcacık olan avuçlarından geri çektim.

'Beni çıkartmayacaksın belli ki burdan...Git artık,git görmek istemiyorum seni.'

Burak bu sözleri söyledikten sonra çekip gitti.Şaşırmıştım sadece kendimi acındırmak istemiştim o da başaramamıştım,olmamıştı.

Aradan 5 dakika kadar bir süre geçmişti ve ilk kaçırıldığım gün Baranı tanıyan Serkan adlı çocuk gelmişti.

'Berfin iyi misin?'

'Çok soğuk dayanamıyorum.'

'Sana bu konuda yardımcı olamayacağım üzgünüm ama sana birşey demem lazım.'

'Evet dinliyorum seni'

'Baran iyi merak etme seni herkes deli gibi her yerde arıyor ama ne gören ne duyan var.Burakgil parayla tüm kamera kayıtlarını sildirmiş ve hiç kimsenin elinde sana ulaşacakları bir delil yok.'

'Of ya of of.Beni burdan artık kurtarın.Söyle Burak'a bari beni buradan çıkarsın yemin ederim ki dayanamıyorum.'

'Elimden geldikçe seni kurtarmaya çalışacağım şimdi gitmem lazım Burak burda olduğumu duyarsa beni vurur.'

Dedi ve Serkan gitti...

*ELİMDEN GELDİKÇE AKTİF OLMAYA ÇALIŞACAĞIM.TAKİPÇİ SAYIMIZ BİRASCIKK ARTARSA SEVİNİRİMMM.