'BERDEL

-KAVUŞMA🤍-

'Hayır Berfin birşey olmadı yine aynı yürüyemiyor'

'Niye cevap vermiyorsun o zaman düzgün,birşey oldu değil mi bana söylememiyorsunuz.'

'Hayır gidince görürsün hadi ağlama artık Baran seni böyle görmesin.'

'Tamam ağlamıyorum...'

Konağa gelmiştik arabadan indim.Sonuna aileme kavuşacaktım.

'Berfin geç hadi.'

Kapıyı korumalar açtı ve abimle içeri girdik.

'Sessiz ol kimsenin haberi yok uyandırmayalım'

'Tamam'

Abim beni kendi odalarına götürdü.Dilanı görünce kocaman sarıldım ve ağlıyordum.

'Berfin hoşgeldin.'

'Hoşbuldum Dilan.'

'Ben sana giyecek birşeyler vereyim yorulmuşsundur şimdi.'

'Çok iyi olur'

Dilanın verdiklerini giydim ve
Dilanla beraber yatağa geçtik abim ısrar etmişti kendi koltukta yatacakmış.

Sabırsızlıkla sabah olmasını bekliyordum.Sonunda Baranıma kavuşacaktım ellerim titriyordu.O pisliğin elinden sonunda kurtulmuştum.Sonunda ailemin yanına dönmüştüm herşey eskisi gibi olacaktı.

Baranı da eski haline gelecekti ameliyat fizik tedavisi derken yürüyecekti,başaracaktı.

Beraber başaracaktık.Çocuklarımız olacaktı,el ele tutuşup yürüyecektik umarın hepsi hayallerimize hapis olmaz da Baran yürüyebilir.

.
.
.

Uyanmıştım Burakın yatağında değilde abimgilin yatağındaydım sonunda sonunda kavuşmuştum.

Abimgil odada yoktu muhtemelen kahvaltıya inmişlerdi konaktaki kimseninde haberi yoktu sanırım çünkü kimse gelmemişti yanıma.

Ayağı kalktım ve cama doğru yürüdüm.Artık Burak'ın villasının bahçesini ve o it korumalarını göemüyordum.Gelin geldiğim konağın avlusunu görüyordum.

Dilanın kıyafetlerinden birşeyler seçmek için dolabın kapağını açtım.Bir sürü rengarenk bebek elbisesi ve takımları vardı.Gözlerim dolmuştu aklıma bebeğimi kaybettiğim gelmişti.Hemen giyecek birşeyler aldım ve giyindim.

Kapı çaldı ve gelen Dilandı.

'Kimsenin senden haberi yok annegilide kahvaltıya çağırdık ve geldiler hadi inelim aşağıya.'

'Tamam Dilan inelim.'

'Heyecanli mısın.'

Titreyen ellerimi gösterdim.

'Sence'

Dilan gülümsedi.

Beraber aşağı indik.

Annem beni görünce koşarak gelip boynuma sarıldı.Herkes ayağı kalkmıştı.Annemle ağlıyorduk.Babamlada sarıldım ve başımı çevirdigimde Baranı gördüm.

Baran koşarak gelememişti,boynuna atlayıp sarılamamıştım.

Hemen Baranın yanına koştum ve sımsıkı sarıldım.İkimizde ağlıyorduk.