'BERDEL

-Ev-

Baran taburcu olmuştu ve evimize geri dönmüştük.Yürüyemiyordu ama yavaş yavaş adım atmaya başlamıştı.Normaldi zaten ameliyattan hemen sonra yürüyecek değildi.

Günlerimiz Baranı yürütme çabalarıyla geçiyordu.Herşey yoluna girmişti ve bizde yavaş yavaş yakınlaşmaya başlamıştık bile...

'Berfin hazırlanıyorsun demi,geç kalmayalım hastaneye.'

'Hazırlanıyorum birtanem.'

Baranla hazırlanmıştık çünkü hastaneye gidecektik.Yaşadığımız herşeyi şöyle bir baştan sona düşünmüştüm de ne kadar da çok şey yaşayıp üstesinden gelmişiz.Herşey üst üste gelmiş resmen.

'Berfin dalıp gittin yine be güzelim hadi çıkalım.'

Baran sandalyeye hem benim desteğimle hem de kendi çabalarıyla oturdu.Aşağı indik arabayı ben kullanacaktım.Baran koltuğa oturdu bende hemen sandalyesini katlayıp bagaja koydum ve sonra da yola koyulduk.

Hastaneye gelmiştik sıramız gelincede içeriye girdik doktor bizi güler bir yüz ile karşıladı anlaşılan güzel haberleri vardı.

'Hoşgeldiniz Baran Bey ve Berfin Hanım.'

Hoşbuldum anlamında başımı sallayıp gülümsedim.

'Hoşbulduk doktor bey nasılsınız.'dedi Baran.

'Çok iyiyim sağolun siz nasılsınız diye sorucağım ama gayet iyi görünüyorsunuz.'

'Evet çok şükür iyiyim eskiye göre.'

'Ne güzel ne güzel,hadi tedavilerimize geçelim bakalım bir gelisme var mı.'

Kremlerle aletlerle fizik tedavisi yapmaya başlamıştı doktorumuz Baranın yüzü hep gülüyordu çünkü o başaracağından adı kadar emindi.Onun böyle çocuk gibi mutlu olduğunu görmek benimde hoşuma gidiyordu.Bende onun gibi hep gülümsüyordum.

Tedavi bitmişti.

'Kısa sürede yürümeye başlayacaksınız,herşey yolunda.Kendinizi gayet geliştirmişsiniz.'

'Dediklerinize uyarak elimden geldikçe herşeyi yapmaya çalışıyorum tabi bunun en büyük yanlısıda başarma düşüncesi beni buralara kadar getiren o aynı zamanda da karım o da beni başaracağıma inandırıyor.'

'Ahh ne güzel bende başarabileceğinizi biliyorum.Dediklerimi harfi harfine yerine getirmelisiniz ki en kısa zamanda eski sağlığınız kavuşansınız.'

'Anladım doktor,herşeyi elimden geldikçe yapacağım.'

Uzun uzun konuşmalarımızın ardından hastaneden çıkmıştık ve eve dönmüştük.

Eve geldiğimizde yemek yapmaya başlamıştım.Baran için en sevdiği yemekleri yapıyordum hem onu eski sağlığına kavuşturmak istiyordum hemde gönlü olsun diye yapıyordum.

Yemeklerden sonra ikimizde baya yorulmuştuk tabii en çokta Baran.Birazcık uyumaya karar vermiştik.

Yatağa geçmiştik Baran hemen uyumuştu tabi zaten yorgundu bende onu düşünüyordum.

Ne çabuk geçmişti zaman sanki herşey dün gibiydi.Berdel sanki daha yeni olmuştu ama üstünden baya zaman geçmişti.Başımıza bir sürü şey gelmişti.Ama onlardan hiçbir eser kalmamıştı sadece Baran yüreyemiyordu aslında buna yürüyememek denmez sadece aksayarak yürüyordu.Tekerlekli sandalyeye eskisi gibi muhtaç değildi yani.

Bende bunları düşünürken uyuya kalmıştım.Uyandığımda saat 9 olmuştu hava kararmıştı.Bende bi yarım saat sonrada Baran uyandı.

Baran duş alacağımı söyledim tam yataktan kalkarken kolumdan tutup beni kendine çekti.

'Duştan önce birşeyler mi yapsak,sonra da girer beraber duş alırız ha ne dersin.'

'Gayet iyi olur derim.' Dediğim gibi Baran sweatimi çıkarttı.Bende onunkini çıkartmıştım.Tenin kokusu burnuma geldikçe onu zevke getirecek sesler çıkartıyordum.

Birkaç iniltiden sonra ikimizde çırılçıplaktık.Yakınlaşmalarımızın ardından olan olmuştu o sert ve yakıcı hareketlerden sonra yorgunluğu üstümüzden atmak amacıyla beraber duşa girdik...

Duştan çıkınca hemen o yorgunlukla uyuduk.