De perfecte tour // Het Perfecte Leven vervolg // Ft. bankzitters

H1💛

DIT IS DEEL 2 VAN HET PERFECTE LEVEN! VEEL LEESPLEZIER :)
ALS JE HET PERFECTE LEVEN NOG NIET HEBT GELEZEN GA JE DIT HELE BOEK NIET SNAPPEN DUS LEES DIE EERST EVEN:)

Zaterdag 13 maart 2024. Vandaag 8 maanden na de dood van Jane.

~Matthy POV~

Vandaag hadden we weer opnames met de bankzitters. Het ging goed. In de comments merken de fans echt dat ik afwezig ben. Natuurlijk doe ik me best om goed mee te doen. Maar dit lukt gewoon niet altijd. En dat merken de fans maar al te goed.

Sommige begrijpen het niet maar de meeste wel. Het is super moeilijk voor me geweest dat de liefde van mijn leven is overleden.

Soms als ik dan een foto van ons of haar zie dan barst ik gewoon in huilen uit omdat ik die foto dan heb genomen of we staan er samen op. Dat brengt toch wel herinneringen op naar boven.

Vandaag hadden we een eetwedstrijd opgenomen.

Diep van binnen hoorde ik Jane mij aanmoedigen. Maar het lukte me niet. Al het eten was iets te veel.

Ik kon haar hand gewoon op mijn schouders voelen. En dat ze zei: 'Het is oke.' Ik kon aan alles haar aanwezigheid voelen.

Sinds ze overleden is lukt het me vaak gewoon niet om een hap door mijn keel te krijgen.

Want sinds Jane in Ameide kwam wonen aten we bijna elke dag met elkaar.

Elke foto die ik zie raak ik opnieuw verliefd op. Ik heb nog steeds zo veel liefde voor haar. Ik kan haar gewoon niet loslaten.

Ik kan het echt niet. Het is te moeilijk.

Ik bezoek ook elke avond haar graf. Daar zeg ik iets tegen haar en ben dan even stil en staar naar haar foto op haar graf. Denkend aan alle herinneringen die we samen gemaakt hebben.

Ik rijd nu naar huis. Ik rijd onze straat binnen. Het huis waar Jane eerst in woonde staat nog steeds te koop. Ik stap mijn auto uit en loop naar de voordeur. Ik stop mijn sleutel in het slot en draai de deur open. Als ik binnenkom hang ik mijn jas op en loop de woonkamer binnen.

Op de kast die je gelijk ziet staat een foto van Jane. Ik kijk eventjes naar de foto en stel de vraag wat ik moet eten. In mijn gedachten komt wraps in een keer in me op. Als het goed is heb ik alle ingrediënten nog in huis.

Ik zoek alles bij elkaar en maak de wraps. Ik eet het op de bank op. Ik besluit een film te kijken. Ik start Netflix op.

Op de homepagina bij 'Nu Populair' staat Enola Holmes. Ik klik hem aan. Dit is echt de honderdste keer dat ik hem kijk. Maar elke keer blijf ik denken aan de scenes waar ik bij was.

Na de film heb ik ook de wraps natuurlijk op.

Over een uurtje ga ik naar haar graf. Ik scroll eerst nog even over TikTok. Ik zie een edit over mij en Jane met de tekst dat ze nog niet had mogen gaan. Ik like hem.

Mijn oog valt op de zoekbalk suggestie onderaan de video. er staat: 'Jane spotted in gym.' Ik schrik hier van maar besluit er op te klikken.

Er word gezocht naar filmpjes van Jane in de sportschool. Ik klik op het bovenste filmpje. Jane word gefilmd vanaf de andere kant van de sport ruimte dus scherp is het niet.

Je kunt niet goed zien of het Jane is. Diep van binnen hoop ik dat het Jane is. Ik zoem in op Jane en zie dan dat ze er wel erg veel op lijkt.

Misschien is het gewoon een dubbelganger? Ik heb enorme error. Is ze gezien?

Ik zet het uit me hoofd. Ik ga nu maar naar Jane haar graf.

Dan kan ik haar dit vertellen. Eerst verwissel ik even de bloemen die bij haar graf liggen.

Ik doe mijn jas weer aan en rijd naar de bloemist op het dorp. Ik koop een bosje bloemen met verschillende kleurtjes.

Dit had ze leuk gevonden als ze hier nog was. En inmiddels zouden onze kindjes er ook zijn. Dat had ik het allerleukste gevonden.

Ik rijd nu door naar het kerkhof waar haar graf is. Haar graf is helemaal in het achterste hoekje. Er staat ook een bankje voor. Zo'n bankje gemaakt van steen die echt in de grond vast zit. Daar zit ik altijd op.

Soms kom ik Britt ook tegen als ik naar haar graf ga. We vertellen elkaar dan over herinneringen samen met Jane. Maar de afgelopen maand is ze niet geweest.

Of hebben we elkaar misgelopen. Dat kan natuurlijk ook.

Na ongeveer 7 minuutjes rijden kom ik aan bij het kerkhof.

Ik parkeer mijn auto op de parkeerplaats er naast. Er staan geen andere auto's.

Wat betekent dat ik alleen ben. Het fijnste wat er is. Vind ik zelf. Dat ik helemaal alleen ben bij mijn vriendin.
Ik weet niet of ik haar nog zo kan noemen maar ik doe het gewoon.

Ik pak mijn bosje bloemen en stap de auto uit.
Zo loop ik richting het kerkhof. Door het kerkhof is er een paadje waardoor je naar alle graven kunt.

Ik kijk over het kerkhof heen en zie dat er iemand op het bankje zit voor het graf van Jane.

Het is een vrouw met bruine haren. In eerste instantie denk ik dat het Jane is. Maar dat kan niet. Het zal vast een oude vriendin van Jane zijn.

Ik loop richting het graf en naarmate ik dichter bij kom begint het toch meer op Jane te lijken.

Ik slik. Het kan niet waar zijn. Of ik hallucineer, of het is de geest van Jane die zich zichtbaar maakt, of het is oprecht Jane.

Ik kom dichter bij. Ik kan het niet aan zien. Mijn ogen bedriegen me. Ik laat de bos bloemen vallen van schrik. Ze draait zich om.

_________

Ja ja!  Hoofdstuk 1 is een feit! Deel 2 van het perfecte leven word dan eindelijk gepubliceerd! Ik weet nog niet wanneer hoofdstuk 2 gepubliceerd zal worden maar hopelijk snel!

_________

Afgeschreven op: dinsdag 18 juli 2023

1031 woorden