H19💛

280 9 17
                                    

Het is heel stil en het enige wat je kan horen zijn de auto's om ons heen.

Al snel rijd Britt de snelweg af. Voor mijn gevoel dan want we maken een kleine bocht en dan gaan we zachter rijden dus dan moet je wel de snelweg af zijn gegaan.

Nog geen 5 minuten later staan we compleet stil.

"Oke Jane, we zijn er. Maar je mag nog niet je blinddoek af doen. Ik pak eerst even iets uit de achterbak en daarna begeleid ik je naar de plek waar Matthy staat te wachten. Nog heel even blijven zitten."

Britt stapt uit, voor o ver ik kan horen en dan doet ze de achterbak open. Ze pakt iets er uit en ik hoor: "Ja top! Bedankt." Was dat Robbie? Denk het weel want het was niet de stem van Raoul, Koen of Milo. Of Sven maar die zou zo iets niet doen dus dit was Robbie.

Al gauw word ook mijn deur geopend en pakt Britt mijn hand. "We gaan nu uitstappen dus pas op dat je niet struikelt." Ik knik even en stap zo voorzichtig mogelijk uit. Alles ging goed.

Ik hoor de zee.

Britt begeleid me rustig ergens naartoe. "Oke er is nu een trap naar beneden. Ik ga zeggen stapje voor stapje wanneer je moet staan." "Oke." Ik ben enorm confused. "Oke nu een stapje." Ik zet en stapje. "Nog een." Ik zet weer een stapje.

"Klein mini stapje naar voren." Ik zet een klein stapje naar voren. "Stapje naar beneden." "Nog een." En zo nog 14 trap treden door.

We zijn beneden en ik voel dat we in het zand staan. Britt begeleid me naar een bepaalde plek denk ik want na ongeveer 20 meter staan we stil. Britt laat me los en ik hoor dat ze ergens dicht bij me aan de voorkant gaat staan.

"Op nul mag je de blinddoek af doen." "He he eindelijk." Zeg ik. Britt telt af en bij nul doe ik de blinddoek af. Ik zie Matthy zitten op een kleedje voor me met wijn en allemaal lekkere hapjes. "Hey lieffie. Jij ook hier?" Vraagt Matthy.

"Ja blijkbaar, jij ook?" "Ja ik ook." Zegt Matthy. "Nou ga zitten." Zegt Matthy. Ik ga naast hem zitten op het kleed. "Dit had je toch niet hoeven doen lieverd!" "Jawel want er is maar 1x dat we 1 jaar samen zijn." "Ah ja dat is waar." Ik kijk achter me en zie Britt ons filmen.

"Maar waarom film jij de hele tijd?" Vraag ik. "Voor je YouTube kanaal!" Zegt Britt. "Wat?" "Ja je maakt een YouTube video zonder dat je het weet." Ik kijk haar vreemd aan. Maar dan snap ik het. "Ooh oke." Zeg ik dan.

"Nou tortelduifjes, ik ga er weer vandoor. Geniet van jullie avond." Zegt Britt. "Doeiiii!" Zeg ik. "Doeg Britt! Bedankt voor je hulp!" Zegt Matthy. Britt loopt weer weg.

Nu is het alleen Matthy en ik. Oh en nog een aantal tieners die rondlopen op het strand.

Hier en daar worden we gefilmd. Maar voor ons beide lijkt dat ons niks te boeien. We genieten gewoon van elkaars aanwezigheid.

"Nou Euhh, tast toe zou ik zeggen." Zegt Matthy. Ik glimlach en pak dan een stok broodje. Ik smeer er een beetje kruiden boter op en eet het op.

Al het eten is echt heel lekker.Er zijn stok broodjes, olijven, aardbeien met chocolade, watermeloen, wijn (natuurlijk), nootjes, chips en nog veel meer.

En het is erg romantisch.

Na het eten kijken we gezellig nog even samen met een wijntje er bij naar de zonsondergang.

Ik maak een foto van de zonsondergang voor mijn insta verhaal en tag Matthy. Ook maak ik een selfie van ons samen en die zet ik ook op mijn verhaal. Ook Matthy tag ik weer even natuurlijk.

Ik leg mijn hoofd op Matthy zijn schouder en zo genieten we samen van het uitzicht.

Ik merk dat we worden aangekeken en waarschijnlijk ook worden gefilmd of gefotografeerd. Ik kijk om me heen maar zie niks.

"Schat? Wat is er?" Vraagt Matthy. "Ik voel dat we worden gefilmd of gefotografeerd." Zeg ik. Ik kijk achter me en daar staat iemand met een camera ons te foto graferen. Ik zucht eens en sta dan op.

Ik loop naar de man toe die ons fotografeert. "Hey uhm zou je ons niet willen fotograferen? We willen gewoon even iets romantisch met zijn tweeën doen en eigenlijk verstoor je het." Vraag ik. "Oh uh ja tuurlijk sorry." Zegt hij.

Hij loopt weg en ik kijk hem nog even na om zeker te weten dat hij niet terug komt. Zodra hij helemaal weg is ga ik weer naast Matthy zitten. Zo leg ik mijn hoofd op zijn schouder maar ik heb nog steeds het gevoel dat we gefilmd worden.

Weer kijk ik om me heen. Ik zie schuin achter me dat we gefilmd worden. Door een meisje, ik schat haar niet ouder als 16. Ik zucht eens.

"Nog iemand?" Vraagt Matthy. "Jup.." "Oke ik regel het wel." Zegt Matthy en hij staat op en loopt naar het meisje.

Ik hoor hem iets zeggen en daarna zegt het meisje iets. Matthy zegt nog iets en komt dan weer terug zitten.

Natuurlijk leg ik mijn hoofd weer op zijn schouder. Zo blijven we zitten tot de zon onder is.

Helaas is het alweer afgelopen en moeten we weer naar huis. "Wie rijd naar huis?" Vraag ik. "We gaan nog niet naar huis."

------------------

Maandag 7 augustus

914 woorden

De perfecte tour // Het Perfecte Leven vervolg // Ft. bankzitters Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu