H39💛

274 10 19
                                    

"Nou hup genoeg gejankt, wie is er klaar voor Noord-Holland?" Zegt Koen half lachend half huilend.

Iedereen trekt terug uit de knuffel.

"HEUYYY!" Schreeuwen Milo, Robbie en Matthy tegelijk. Ik moet wel lachen.

"Laten we gaan!" Zeg ik.

We lopen naar de bus met de productie die mee gaat.

De spullen gaan in de achterbak en iedereen neemt zijn plaats in de bus.

Ik zit op de middelste rijd, naast Matthy. Ik zit aan de linkerkant, Matthy in het midden en Robbie naast Matthy.

De productie die mee zijn, zijn: Han, Victor en Demi.

Victor en Han doen camera en Demi heeft stuurt ons naar verschillende plekken in Noord-Holland.

"Dames en heren jongens en meisjes, welkom weer bij vandaag een gloednieuwe video. Vandaag, gaan we met de stichting op pad in Noord-Holland! En, we hebben een extra lid bij de stichting. En niet zo maar een iemand, nee, ze is mijn beste vriendin!" Opent Rob de video.

"Anton plak daar even een klap en juich geluidje onder." Zegt Koen.

"En ze is ook mijn vriendin!" Zegt Matthy.

Ik kom in beeld.

Ik doe een random backflip voor het beeld.

"Soo gaat ie effe?" Vraagt Koen.

"Jazeker, met jou?"

"Ja gaat wel goed hoor. Wat kan je nog meer?" Vraagt Koen.

"Veel."

"Hoe?" Vraagt Raoul.

"Ik heb 9 jaar op turnen gezeten en was level 8." Zeg ik. (Level 10 is het hoogste voor de mensen die het niet snappen)

"Zo zo." Zegt Robbie.

"Flikflak!" Roept Koen.

Ik doe een flikflak.

"Is dit ook mede deels waarom je zo sterk bent?" Vraagt Koen.

"Ja, maar het meeste ook gewoon door de gym enzo."

"NOU WIE IS ER KLAAR VOOR NOORD-HOLLAND?" Roept Robbie.

"HEUYYYYY." Roept iedereen behalve Rob en de productie mensen.

Na een uur zijn we al in Enkhuizen. Het is een mooie stad met veel oude dingen.

"Het is hier echt mooi!" Zegt Raoul.
"Grôte Gert soit ' t en Moindert ok!" Zeg ik op zijn West-Fries.

"Jezus Jane jij weer met je West-Fries dialect." Zegt Koen.

"Ja wat moet ik anders doen als we in een gedeelte van West-Friesland zijn geweest? Vlaams praten? AMAI AMAI."

(Sorry Mirt dit moest, love you❤️) (Kylie ik weet dat je dit ziet, ik hou ook van jou hoor🫶🏻) (en voor iedereen die mij kent, love jou ook🤍)

"Nee oké maar even, wat betekende dat wat je net zei?" Vraagt Koen.

"Dat is zeker waar." Antwoord ik hem.

Deze video heb ik al meerdere keren in het West-Fries gepraat. Iedereen kreeg error, zelfs Matthy.

Na 5 minuutjes begin ik toch wel weer moe te worden. Ik had echt een enorm slechte nacht gehad dus ja, dan is het logisch.

Mijn aanwezigheid begint ook steeds meer weg te zakken.

Matthy merkt het en loopt naar me toe.

"Hey, wat is er?" Vraagt hij zachtjes.

"Ben enorm moe."

"Moet je anders even in de bus uitrusten?" Vraagt hij.

"Als dat mag?"

"Ja tuurlijk. Wil je dat we de kijkers ook even uitleggen waarom je weg bent?"

"Zeg maar dat ik enorm veel last van m'n buik had en ff ben gaan liggen."

"Yes komt goed. Ga jij maar even lekker liggen in de bus voor zo ver dat kan."

Ik geef hem een kus.

Ik loop naar de bus en ga liggen op mijn zij en trek mijn benen in zodat de deur dicht kan.

Zo val ik ook heel snel in slaap.

~Matthy POV~
We hebben enorm veel lol hier in Enkhuizen.

Het is een prachtig oud Hollands stadje. Zeker ook mooi voor als je toerist bent en iets van oud Nederland wilt zien.

Sommige huizen staan ook echt schuin naar voren omdat het al zo oud is. Het is enorm fascinerend.

Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw, geen wolkje aan de lucht, ik ben vrolijk, met mijn vrienden, mijn vriendin die in de bus ligt te slapen, wat moet ik nog meer hebben?

Ik ben gelukkig zo.

Onze jassen liggen in de auto omdat het zonnetje scheen maar opeens begint het te regenen.

Iedereen loopt snel naar de auto.

We zijn een meter van de bus vandaan en we horen geschreeuw.

Iedereen kijkt elkaar aan met vraagtekens.

"Fuck." Zeg ik.

Ik open zo snel mogelijk de deur en, ja hoor, zoals ik had verwacht. Jane ligt op de bank, te huilen en schreeuwen in haar slaap.

"Jane!" Zeg ik.

Ze blijft schreeuwen en huilen in haar slaap. Ik vind het echt zielig voor haar.

"Jane!" Roep ik.

Nog steeds niks.

Het maakt me ook even niks uit dat iedereen achter me staat te kijken naar ons.

"Jane!" Roep ik nog eens.

Ze opent haar ogen terwijl ze huilt.

Uitgelopen mascara, wilde haren, rode ogen, witte wangen. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Het is echt te zielig voor haar. Dit verdiend ze niet.

————————

Vrijdag 1 september / zaterdag 2 september.

Volgende keer als er zoiets bij de dagen staat, heb ik hem in middernacht afgeschreven.

832 woorden

De perfecte tour // Het Perfecte Leven vervolg // Ft. bankzitters Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu