Mafya'ymış | YARI TEXTİNG

(27) Bağklava-Askığğ-Şok!

Evrene resmen mesaj göndermiştim ama evrenimizin bunu yanlış anlamıştı. Shipim tuttu diye sevinirken ne mi oldu ?

Muhittin, Cevriye'yi Rezmi'den kıskanıp teyzemin yanına götürdü, bunu gören Rezmi bana sarılıp ağlamaya başladı ve bunu gören Cihan Rezmi'yi benden kıskanıp kendi kucağına aldı, sora Rezmi bana gitmek için ağlamaya başladı ve en son olarak; Cevriye gelip Muhittin'in gözleri önünde Rezmi'ye sarıldı.

Olan yine kime oldu ? Tabiki bana.

Muhittin bu çocuğu sen getirdin şimdi geri götür diye cırlamaya başladı, aldıran kim bu haspama? Kimse.

Geçelim büyük sorunlardan diğerine.. Muhittin Rezmi'nin üstüne gelince çocuk korkudan altına s*çtı ve bende b*ku Muhittin'e temizletiyorum çünkü neden olmasın ? Ahahhahahahhaha.

"Bittin sen Aslı bitt-"

"Sen kimin önünde kimi tehdit ediyorsun Muhittin ?"

"Evet, sen kimin önünde kimi tehdit ediyorsun ? Annem gelmeden o b*ku temizle!"

"Sende git çocuğun kıçındaki b*ku temizle, çocuk b*ktan penguen gibi yürüyor!"

Tam ben Rezmi'nin altını değiştirecektim ki Cihan önüme geçip Rezmi'yi banyoya götürdü. Bazen kıskançlıkta işe yarıyor ağm.(Tanzanyalı Ökkeş; bilen bilir.)

Aklıma gelenlerle halıyı yıkayan Muho'ya döndüm.

"Muhittin sana bir şey soracağım."

"Ne var?!"

"Gazianteğp bağklavası nasıl yenir biliğr misiğn ağm?"

"Nerden bileyim, baklavaya para mı dayanır ?"

"Bağklavayi alicin, ters çeviricin, baklavanın alt kısmını damağına getiricin, ısiricin, hışşğ diye bir ses duyunca Afjyet olsuğn."

"Sus lan fakir köpek! Sen daha baklavanın tadını bile bilmiyorsundur!"

Kötü kadın gülüşü atarak söyledikleri beni de güldürmüştü, sendin fakir köpek.

"Ben fakir olabilirim ama kocam zengin."

"Babababa şimdi bağlavacıdan çıkmaz."

"Kocam sağolsunnnnn!"

"Neden öyle dedin Aslı ?"

Arkama döndüğümde karşımda sadece Cihan vardı. Lan yoksa bu Rezmi'yi banyoya mi kilitledi?

"Hiiiiç, yani sağ ol diye dedim."

"Anladım."

Cihanım, masum kekim neyi anladığını böle bilmiyordu belki.. 

Telefonum çalınca telefonu aldım ve arayan kişiye baktım, Hayriye ablaydı.

"Efendim Hayriye abla !"

"Kız Askığğ senin arkadaşın var mı ?"

"Ne arkadaşı kız!"

"Arkadaş işte!"

Yani benim arkadaşım yoktu, ben tek tabancaydım.

"Yok kız arkadaşım!"

"Heee tamam, akşama size geliyorum o zaman!"

"Gel bakayım gel!"

Saat ikindi vaktiydi, o yüzden sorun etmeyip Cihan'a döndüm. Elindeki yeni kıyafetlerle-nerden aldı Allah bilir- çocuğun üstünü değistiriyordu.

Annemler hâlâ dertleşiyirdu- Türk dilinde dedikodu-. Aklıma sürekli takılan 'Ğazianteğp baģklavası nasıl yenir biliğr misiğn ağğm ?' repliği sürekli ağazıma takılıp duruyordu, ağğm.

Kapı bir anda çalınca balkonda hali yıkayan Muho'ya ve çocuğun üstünü değiştiren Cihanıma baktım. Benden artı aldıran yoktu. Kapıya doğru ilerleyip kapıyı açtığımda Hayriye ablayı ve tanımadığım bir çift ve çocukları olduğunu düşündüğüm benim yaşlarımda olan bir genç vardı.

"Hoşgeldiniz."

"Hoşbulduğk Askığğ!"

Hepsini içeri buyur ettiğimde benim yaşlarımdaki çocuk elindeki çiçek ve çikolatayı bana verip bana göz kırptı. Noluyor bu aşağılık evde ağğm.

Elimdekileri mutfağa koyup içeri geçtiğimde herkesin birbirine garip garip bakışlar attığını gördüm. Annemler hâlâ ortalıkta yoktu tabii. Onca sesi nasıl duymadılar bilmiyordum.

İçeri geçip Cihanımın yanındaki tekli koltuğa oturduğumda Hayriye abla bana soru sordu.

"Kız Askığ annen nerede ?"

Muhittin cızzıt cızzıt halı fırçalıyordu ve sesj buraya kadar geliyordu, kadının sesiylede birleşince çok komik olmuştu.

"İçerideydi."

"Çağır bakalayım ananı!"

"Tamam."

Salondan çıktığımda annemin odasının kapısını çaldım ve gel komutunu beklemeden içeri daldım. Annemle teyzem yatağa oturmuş konuşuyorlardı.

"Anneğğ!"

"Efendim Aslı."

"Hayriye abla ve tanımadığım birkaç kişi geldi. "

Annemle teyzem ayağa kalkıp üstünü başını düzeltti ve hepbirlikte odadan çıkıp salona girdik. Annemi gören Hayriye ablanın sorduğu soruyla herkes şoka uğramıştı, en çok da Cihan.

"Selma biz Askıyı istemeye geldik!"

Bitiş.

🦋🧚‍♀️