Mafya'ymış | YARI TEXTİNG

(41) Bir Tuvalet Meselesi

"Abla bak bakayım karnına sen bizimle oynayacak durumda mısın?"

"Kes sesini velet, atında oynayalım!"

Önlere birisi çıkıp topu ortaya attı ve bu sayede oyunu başlatmış oldu. "Çok darbe yok he, karnımda küçük bir bebek var."

"Abla nerde bebek, ben bebek göremiyorum?"

Sihirbaz olabilir, kendini gizledi herhal. Neys.

"Saklambaç oynuyor o ya, siz takmayın onu."

"Tamam abla."

Kimse bozuntuya vermeden oyuna başladı ve top ne hikmetse ilk benim ayağıma geldi. "Lan ben hangi takımdayım? Kime atacağım ben?!"

"Bana at Aslı, ikimiziz; onlarda altısı."

Yanında Muhittin'le gelen Cihan Muhittin'in söylediklerine takılmış gibiydi. "Ben niye çocuklarla oluyorum lan?"

"Çünkü, şöyleki... Sen çok güçlüsün, bizde Aslı ile sende daha güçlüyüz. Bu durumda sende diğerleriyle oluyorsun."

"İyiler kötülere karşı mı?"

"Estağfurullah! O ne demek. Cık cık cık..."

"Òyle olsun bakalım."

"Lütfen çabuk olur musunuz? Burada sizi bekleyemeyiz biz!"

Muhittin çirkef bir şekilde yanıma doğru gelip ayaģımdaki topu alarak küçük bir çocuğun nöbet tuttuğu kaleye doğru topu fırlatıp gol attı.

"Goooooooolll! Sapladık, ezikler." Muhittin'le gülerek onlara  laf sokarken mal olmamız çokda uzun sürmemişti. "Abi o sizin kaleydi. "

Duyduklarımla yüzümdeki gülümseme solarken sinirle Muho'ya baktım, korkulu bir şekilde bana bakıyordu.

"Ne oldu güzellik? Kalene top mu attılar? İstersen bizden olabilirsin." Cihanımın bana sunduğu kibar teklifle eridim ama maalesef kabul edemezdim, bizde verilen sözler her zaman tutulurdu. "Eyvallah aslan parçası, birazdan bizde size gol geçireceğiz. İşte o zaman bu teklifini ben sana yapacağım. Bize gol atamayacaksınız."

"Ben zaten gollerin en büyüğünü attım." Sırıtarak karnımı gösterdiğinde ben yine erirken Muhittin bizi kınayarak bakıyordu.

Ne bakıyon dopraaaam.

"Hadi ama! Ya çıkın ya da oynayın." Bana bebek nerede diye soran velet üçümüze bağırınca daha fazla uzatmadan oyuna başladık...

🤢🤢

"Yeter bu kadar Muho, bitsin oyunda tuvalete gideyim." Muho yenilmelere doymazken ben ise yemeklere doymuyordum. Kimde ne yiyecek görürsem aynısından alması için Muho'yu gönderiyordum ve bu süre zarfında da sürekli gol yiyordum. Ben kaleye gidene kadar Cihan ve veletler beşinci golünü atıyordu. Şimdi de yemek yemekten tuvaletim gelmişti ama Muho gitmeme izin vermiyordu. Anlamıyorum ki ben bunu, yerimden oyadığımda yok ama beni göndermiyor.

Neymiş efendim, bu benim cezammış. Altıma mı yapayım oyunu kaybettik diye? Oyun 37- 29 devam ediyordu. Sekiz puan gerideydik ama yinede devam ediyorduk.

"Kes sesini Aslı! Bir şey yaptığında yok, en azından çişini tut!"

"Ama tutamıyorum! Noğluuuur!"

"Göndersene lan karımı!"

"Aynı skorda devam edersek neden olmasın, sizde 29 olun."

Veletler olmaz diye bağırırken Cihan onları sırf ben tuvalete gideyim diye yatıştırıp kendi skorlarını geriye çektirdi. Hemen yan tarafımızdaki tuvalete girip işlerimi hallettim ve gülümseyerek geri oyuna döndüm. Kimse beni takmamış gibiydi, ayakta durmaktan yorulduğum için yandaki banka oturup onları izlemeye başladım. Anlaşılan Muho bu fırsattan yararlanarak öne geçmişti. Helal olsun ne diyeyim.

🤢🤢

Elimdeki cangayı keyifle yerken kimse umrumda değildi. Muho ilk başta ne kadar önde de olsa sonradan Kocam ve takımı onu geçmişti. İddiasına girdiğimiz için şuanda parkta çekirdek kola yapıyorduk ama çocukları göndermiştik. Cihan herbirine istediği her şeyi alarak teşekkür etmişti, zenginlerin teşekkürü bile farklı aw.

Bende o sırada bir sürü çikolata almıştım, Muho sadece çekirdek ve kolanın parasını ödemişti çünkü iddiamız o yöndeydi. Kesinlikle 'Ben fakirim' diye ağlamamıştı.

Fakirim ben diye gezen Muho, İstanbul'un futbol takımında oynuyordu ve aylık geliri en az beşyüz bindi.

İşte naparsın.

Üçümüz birlikte gece boyu dedikodu yapmıştık, genelde Cihan dinleyip tepki veren tarafken; Muho ve ben öten taraftım..

Bitiş.

Neredeyse bölüm atmayalı iki ay oldu! Birdaha olmaz inşallah.

Allah'a emanet olun ❤️

🦋🧚‍♀️