Mafya'ymış | YARI TEXTİNG

(14) Mezarlık- Sırlar

YAZARDAN

Ölüm.

Sizden çok şey alır ama size hiçbir şey vermez. Bu hayatın bir kanunudur. Aslı'ya da bu kanunlar uygulanmıştı.

Onun kaybı babasıydı.

Aslı bir yerde ne kadar gülerek eğlensede, her şeyle alay etsede onun kırık yani babasıydı.

Ve Cihan onu babasının mezarına getirmişti. Ağlamak istemiyordu, alışmalıydı... sonuçta babası öleli 12 yıl olmuştu.

Cihan Aslı'nın elinden tutarak onu mezarın kapısına doğru götürdü. Aslı Cihan'ın bunu neden yaptığını anlamıyordu. Ne vardı saygı duysa ? Ona sorabilirdi değil mi ?

Cihan mezarlığın kapısından tutarak açtı ve birlikte içeri girdiler. Yavaşça yürüyorlardı, ikiside sessizdi, etrafta hani derler ya ölüm sessizliği işte o vardı.

Tam babasının mezarının karşısına gelecek şekilde durdular. Hala kimse cesaret edip konuşamamıştı.

Cihan kendini zorlayarak söze girdi, çünkü anlamıştı Aslı'nın konuşmayacağını ya da konuşamayacağını.

"Şimdi neden buraya geldiğimizi sorguluyorsundur."

Aslı onaylar gibi kafasını salladı.

" Bu mezar babamın mezarı."

Aslı gözlerini fal taşı gibi açmıştı, zira Cihan'ın babamın diye tanıttığı mezar kendi babasının mezarıydı.

Burada ne dönüyordu böyle ?

Aslı kendini söylememek için zor tuttu. Ya da söylese miydi ?

Büyük bir bilinmezligin içinde Cihan'a bakıyordu. Ama gerçeği söylemeye karar verdi, burda büyük dolaplar dönüyordu ve ne Cihan'ın bundan haberi vardı ne de Aslı'nın.

"Cihan..."

Kelimeler boğazına düğümleniyordu sanki, ağzını açıp tek kelime edemeyecek kadar kendini kötü hissediyordu.

"Cihan bunu nasıl söylemeliyim bilmiyorum  ama bu... b-bu benim babamın mezarı."

Söylediği şeyin garipliğine sinirden   gülmek istedi.

"Biliyorum."

Aslı bilmesine mi şaşırsın bunu şimdi söylemesine mi şaşırsın bilemedi.

" Seni de buraya bunu bilmen için getirdim, çünkü artık bunu senden saklayamam. Yanlış anlama uzun süreden beri saklamıyorum. Daha dün öğrendim bende."

"Bunu nasıl öğrendin?"

"Senin zaten bana ilk yazdığında bütün cv'ni çıkartmıştım. Babalarımızın adının aynı olduğunu ve aynı mezarlıkta bulunduklarını bir adamım dün farketmiş. O da hemen bana dün söyledi. "

"Ama senin soyadınla benim soyadım aynı değil ki."

" Şuan aynı değil çünkü soyadım değiştirilmiş. Bundan 12 yıl önce seninle aynı soyadını taşıyordum."

"Kim neden senin soyadını değiştirir ki ?"

"Kimin değiştirdiğini hâla arıyorum, değiştiren kişinin eli kolu uzun önümüze engel koyuyor sanki bizimle oynuyor."

"Yoksa biz seninle kardeş miyiz !?"

"Saçmalama Aslı, öyle bir şey olsaydı annen beni tanırdı hemde benim annem farklı, DNA testi yaptırmıştım."

" Şuan öyle saçma bir olay yaşıyoruz ki..."

Cihan gülerek başını salladı. " Hâla her durumda beni güldürmeyi başarıyorsun."

İkisi birlikte hiçbir şey olmamış gibi birbirine sıkıca sarıldı. Hiç ayrılmak istemiyorlardı, birlikte kol kola arabaya binip yol aldılar.

☆

Ben:iyi geceler Cihan, hayırlı uykular

Kocam: iyi geceler güzelim, Allah rahatlık versin ❤️

Bitiş.

İlk defa kaos yazdım, hadi hayırlısı.