Mafya'ymış | YARI TEXTİNG

(25)Karışma be kadın!

Herkes bur burayı okuyabilir mi ?

Size sadece birkaç cümle söyleyip bölüme geçeceğim.

Sürekli yorumlara 'Bu vampir kurgusu mu?' , 'Neden bunu vampir kurgusuna etiketledin ?' , 'Bu yaptığın emek hırsızlığı.' ,'Şaka mı yapıyorsun ?'...

Size bir soru, sizce ben bu kurgunun vampir kurgusu olmadığını bilmiyor muyum ? Sizce ben bunu sadece okunma sayımın artması ve daha çok kitleye ulaşmak için bunu yapmıyor muyum ? Daha doğrusu bunu tek ben mi yapıyorum ? Kusura bakmayın, bende insanım değil mi ? Linçliyeceksen okuma kardeşim! Ben senin tavırlarını okumak zorunda değilim. Bunu yapan da bu dünyada tek ben değilim, ben kimsenin emeğini de çalmıyorum. Emek çalmak demek bir  kişinin hikayesine benzer bir hikaye yazmak. Ben şimdi sadece vampir etiketi koydum diye emek hırsızı mi oluyorum ? Gerçekten bana bunları söyleyecek kadar acımasız mısınız? Texting watpadda yaygın bir kurgu türü ve ben kendime göre diğer kurgulardan farklı olmaya çalışarak yazdım bunu. Kimse bana emek hırsızı demesin. Senin sırf yazarını linçlemek için yorum yazdığın kurguya ben emek veriyorum. Çok mu istiyorsunuz etiketi kaldırmamı ? Kaldırmayacağım. Ben sadece okuyucularımın isteklerine önem veririm, ha eğer sizde kaldırmamı istiyorsanız düzgün cümlelerle yazabilirsiniz. Ha hepinize demiyorum, üstüne alınması gereken kişiler zaten anlar bir şeyleri.. şimdi sinirimi biraz da olsun attığıma göre bölüme geçebiliriz. İyi okumalar.

...

Anneannemin söyledikleriyle neye uğradığımı şaşırdım. Aslında benim için güzel bir şey dese de cümleyi çok yanlış ve bana göre saçma bir şekilde kurmuştu. Çünkü ne kadar anneannem olsa da bu hayatım adına karar verebileceği anlamına gelmiyordu. Kimse Cihan ve benim kararıma karışamazdı, Allah'tan başka.

Cihan'a baktığımda ben nerelere düştüm bcaım dercesine bakıyordu. E haklı delikanlı...

"Anneanne vegan yoğurt sever misin ?"

Muhittin'in söyledikleriyle kendimi gülmemek için tutuyordum zira bu alakasız cümle internette sanırım akım bir cümleydi.

"Ne diyorsun sen Muho !"

"Yani anneanne sadece vegan yoğ-"

"Kess! Lafımı bölme kıvırcık makarna."

"Anneanne ben ne de-"

"Ne olacak, annesi pis kadın !"

Ortam çok gerginken anırarak gülmeye başladım. Ortamda benim gülme sesimden başka ses yoktu ve Cihan beni dürtüp duruyordu. Bir anda bacağımda sert bir acı hissedince bağırarak yerimden kalktım. Anneannem karşımda, elinde bastonuyla karşımda dikiliyordu. Vahşi kadın, ne olacak...

"Çabuk otur şuraya çırpı bacak!"

"Of anneanne ya ! Sanane benim ne zaman evleneceğimden ya, sanane benim gülmemeden ! Ne istiyorsun benden küçüklüğümden beri sen! Niye bunu yapıyorsun ? Arkamda beni destekleyecek bir babam yok diye mi ?!"

Söylediklerim  ortamda büyük bir sessizlik oluşturmuştu. Kimse kusura bakmayacaktı artık, kaç yaşında bir kızdım ve ne yapıp edeceğimi anneanneme sormayacaktım.

Annemin söylediklerimle gözleri dolmuştu çünkü anneme de sürekli babam konusunda laf sokup duruyordu, ne kadar biz göz yummaya çalışsak da.

Neymiş efendim "Kocana bile sahip çıkamadın mı?" , "Sen nasıl kadınsın ?" Vesaire vesaire..

Bizi terk eden bir karaktersizi savunması beni ayrı bir deli ediyordu, ziraa o eğitilecek bir köpek miydi de annem ona sahip çıksın ?

"Bunları sana hep annen söyletiyor değil mi ? Annesi ne ki kızı düzgün olsun ! Sende annen gibi kocaya kaçarsın artık."

Gözlerim dolmuştu ve sinirden ağlıyordum. Cihan ağladığımı görünce elimden tutup beni yanına çekti.

"Kusura bakmayın nene, ama kimse benim sözlüme bağırıp kalbini kıramaz, kimse onu ağlatamaz ! Laflarınıza dikkat etseniz iyi olur, yaşlısınız diye sesimi çıkarmıyorum ama artık abartmaya başladınız!"

"Sana ne oluyor damat, Zaten senin annen yüzünden bu kız babasız kalmadı mı !"

Cihan yutkunarak bir duraksama yaşayınca her şeyden lanet ettim. Kimse benim Cihanımı üzemezdi. 

"Onun annesi suçlu da babam demeye bin şahit isteyen yaratık suçsuz mu ? Nasıl bir zihniyettesin sen be kadın !"

"Onun annesi babanı ayartmasaydı baban bir şey yapmazdı. Demek ki kadın rahat durmamış !"

Annem artık buna dayanamamış olacak ki ağlayarak konuşmaya başladı.

"Yeter anne yeter ! Ne kızıma, ne de oğluma bir şey söyleme artık. Git bu evden, senin yüzünü dahi görmek istemiyorum  artık !"

Söyledikleriyle ağlayarak anneme bakıyordum. Cihan da elimi sıkıca tutmuştu, birbirimizden destek alarak ayakta duruyorduk sanki.

Anneannem bize ters ters bakarak son sözünü söyleyip evi terk etti.

"Sakın başın sıkıştığında bana gelme Selma(Aslı'nın annesi.)!"

Sanki kendinden yardım dilenen vardı, değişik. Cihanın elini bırakarak gidip anneme sıkıca sarıldım. "Sakın üzülme anne, o kadın için göz yaşlarını akıtmaya değmez."

"Ne kadar desen de üzülüyorum be kızım, ne olursa olsun o benim annem."

Ağlayarak benden ayrıldı ve salondan çıkarak odasına gidip kapısını kilitledi. Tam arkasından gidecektim ki Cihan elimden yavaşça tuttu.

"Arkasından gitme, yalnız kalmaya ihtiyacı var."

Söylediklerini kafamı sallayarak onayladım ve ellerimi boynuna dolayarak sıkıca ona sarıldım. Elleri sıkıca belimi sarmıştı ve bu sarılış bunca sıkıntının içinde bana huzur veriyordu.

"Cihan... iyiki varsın, iyiki bulmuşum seni. İyiki benim kocam olacaksın. Seni seviyorum.."

Cihan yanağıma hafif bir öpücük kondurup konuştu. "İyi ki yaşama sebebim, iyiki..."

Kendimi geriye doğru çektim ve ellerimi saçlarına daldırak saçlarını yavaşça okşamaya başladım.

"Tövbe de Cihan, yaşama sebebi falan. Açıkçası benim yaşama sebebim Allah."

"Tövbe güzelim, tövbe."

Birbirimize aşkla bakarken Muhittin'in konuşma sesi bakışmamızı bıçak gibi böldü.

"He anne he. Bir dövüş bir bağırış... ortalık ellialtıya gitti hee."

Annesine baklonda oturmuş dedikodu veriyordu. Ah Muhittin ah, benim gibi senden de adam olmaz çocuk...

Bitiş.

🦋🧚‍♀️