AFTİEL

Anı 2

Herkese merhaba.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Keyifli okumalar...
.
.
.
.
.
.

Her şey bir gün sarpa sardı. Aşkımız ile birbirinden ayrılmış bu iki dünyayı birleştirebileceğime olan inancım yavaş yavaş kayboldu.

Belial şimdi yanımda uyuyordu.

Yüzüne bakıp parmaklarımı saçlarının arasından geçirdim. Teninde gezen parmak uçlarım camdan yapılan kırılgan bir yapıya dokunur gibi dikkatliydi.

Derin bir nefes aldım. 

Yanağına ve dudağının kenarına bir kaç küçük öpücük kondurdum. Gözleri yarı açık bir halde bana baktı.

"Neden uyumadın?" Gülümsedim.

"Uyku tutmadı." Dedim. Belimden tutup kendine doğru çekti.

"Burada uyu o zaman." Kokusunu içime çektim.

"Belial."

"Hı."

"Ben çok korkuyorum." Kollarının beni tutuşunun sertliği arttı.

"Neden sevgilim?"

"Annem ortalık iyice alevlendi dedi. Sence o savaş başlar mı?" Beni biraz kendinden uzaklaştırıp yüzüme baktı.

"Başlarsa bu onların sorunu ben seni korurum." 

"Ama sorun bu değil. Halkımız ve sizin halkınız karşı karşıya gelecek ve biz de öyle..." Kaşlarını çattı.

"Asla karşımda olmayacaksın Aftiel."

"Belial bu bizim karar verdiğimiz bir şey olsaydı ben de çoktan bitirirdim bu kızışmayı." Derin bir nefes aldı.

"Neden korkuyorsun tam olarak?" 

"Bir gün bana düşman olmandan." Ellerim yine yüzünde gezindi.

"Nereden çıktı o?" Yutkundum.

"Bir rüya gördüm..." Devam edemedim. Tüylerim ürperdi yeniden olanları hatırladığım zaman.

"Ne gördün?" Sessiz kalmayı tercih ettim. Bir göz yaşı yanağımdan akıp yastığa doğru kaydı.

"Güzelim söyle bana." Sesi yumuşadı.

"Beni cezalandırıyordun. Ve suçum yoktu..." Kanatlarımı koparıyordun sevgilim.

"Korkma." Dedi saçlarımı okşarken. "Ben sana zarar vermem."

"Söz mü?" Dudağımı öpüp geri çekildi.

"Söz." Tekrar yutkundum.

"Uyu küçücüğüm yarın toplanacağız."

***

"Aftiel!" Belial'in bağırması ile duraksadım.

"Uzatma!" Dedi sertçe ve saçlarını geriye doğru itti.

"Belial onu zindandan çıkar dedim sana!" Dediğimde ben de bağırmıştım.

"Çıkarmıyorum." Bana doğru gelip aramızdaki mesafeyi azalttı.

"Onun bir suçu yok." Diye üstlendim. Çok yakındık.

"Nereden biliyorsun?" Yutkundum.