Merhaba!
Nasılsınız, kitap hakkındaki düşünceleriniz?
Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.
.
Bana ulaşmak isterseniz:
Instagram: seymadaldalli
.
Zizuph birden gelip karşımızda durduğunda Belial hala öfkeyle soluyordu. Kısa bir an bana baktı.
"Aftiel dönmüşsün." Diye bana doğru gelen Zizuph'a bakıp yutkundum.
"Bunca yıldan sonra seni tekrar toparlanmış bir halde görmek ne güzel bir his oldu." Dedi ve Zizuph bana kollarını açtığında yanına doğru ilerledim.
"Annen hiç bahsetmedi senden." Diye mırıldandı. Beyaz saçları mavi elbisesinin üzerinden akıp beline kadar uzanmıştı. Yüzünün bir kısmı da dalgalı saçlarının arkasındaydı. Bir gözünü hep saklardı.
Saklanacak bir şey kalmayana kadar da açmazdı. Bazense o göze bakmadan gerçek hiçbir zaman ortaya çıkmazdı.
"Zizuph her şey bıraktığımdan daha kötü olmuş. Babam..." dediğimde yutkundum.
"Baban çok güçlü bir şekilde anılıyor. O erdemli bir seçim yaptı, her zaman. O yüzden güzel kızım sen gurur duy." Dedi sırtıma dokunup. Derin bir nefes aldım.
"Belial hatırlamıyor. Aslında kısım kısım hatırladı ama yeterli olmadı. Artık zamanı gelmiş olmalı çünkü ben çok yoruldum." Dedim. Gözlerim dolduğunda Zizuph sıcak bir gülümseme ile baktı.
"Acele etmeyin, benim hatırlattığım her şeyde yaşanan acılar da canlanır. Hafıza gibi olmaz. O yalnızca anımsatır. Ama ben öyle değilim. Canını çok yakarım." Belial saçlarını geriye doğru itti.
Belial, "Zizuph inan umurumda değil. Tek istediğim yalanlardan uzak olmak." Dediğinde Res gülmeye başladı.
"Ellerinle yarattıklarını ne yapacağız?" Diye ona doğru döndü. Belial Res'e baktı.
"Ne diyorsun lan sen?" Res derin bir nefes aldı.
"Diyorum ki dostum, acı çekmeyi zaten hak ediyorsun. Yalan, yalan diyorsun da kendine ne zaman dürüst oldun sen?" Diye sordu. Belial Res'e doğru adım atınca ondan hızlı davranıp aralarına girdim.
"Ölmek mi istiyorsun?" Diye mırıldandı Belial. Res bir kez daha güldü.
"Unuttun mu dostum? Ben kayıp bir ruhum. Beni kimse öldüremez..." Belial hiç yüzüme bakmıyordu. Öfkeyle kaynayan gözleri Res'ten ayrılmıyordu.
"Res yapma." Dediğimde Zizuph sakince bizi izliyordu. Kadın manyakların arasına düştüm diye düşünmüyorsa ben de Aftiel değilim diye geçti içimden.
"Açık olsana lan sen bir! Kaç gündür üstü kapalı konuşup duruyorsun! Derdin ne?" Belial'in sesi dağlarda yankı yaptı.
"Derdim ne mi? Aptal hırsların!" Diye öfkeyle bağırdı Res. Belial bir kaç adım atınca tam önüme gelmiş oldu.
"Res napıyorsun gözünü sevdiğim?" Diye ona baktım. Ellerim Belial'in göğsünde yerini almıştı. Durdurmak için tuttuğumda kaslarını ellerimin altında hissettim. Kalp atışları dengesizdi. Serçe parmağımla atışını hissediyordum.
"Belial Zizuph burada, lütfen." Dedim ama Belial bana bakmıyordu. Bir elim yanağına çıktı.
"Belial." Dedim tekrar. Gözleri bana dönünce yalvaran gözlerle baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AFTİEL
Fantasy(TAMAMLANDI) Yıl 1919 İzmir işgal altında. Farklı bir dünya ve boyuttan dünyaya, işgali bitirip savaşı sonlandırmakla gönderilen Aftiel ve Belial, Türk ve Yunan kimliklerin içinde karşı karşıya kalır. Bir zamanlar benzer bir savaşın içinde Aftiel'e...
