Belial ateş açtı. General yere yığıldı. Bir anda yanında olan askerler karşı ateş açtı. Belial yere düştüğünde kalbim acıyla zonkladı. Askerler generali alıp gittiği sırada koşarak yanına gittim.
Res ve O hala ayrı bedenlerdeydi. Belial gözlerini açınca sertçe yutkunup başını dizime koydum.
"Sonunda istediğin oldu beni görmeyeceksin." Dediğinde gözümden bir damla kaydı.
"Aptal." Dedim çaresizce. "Ben seni görmezsem yaşamam ki." Dediğimde yutkundu. "Seni seviyorum her şeye rağmen ve hala..." Diye mırıldandım ellerim yüzünde ve saçlarında gezinirken, yüzü acıyla kasıldı.
"Biliyorum." Dediğinde yutkundum. Bir gözüm hala Res'teydi.
"Her şeyi biliyorum sevgilim." Dediğinde bu defa, ona baktım.
"Res olduğumu biliyorum ya da o ben işte her neyse." Sertçe yutkundum ve parmaklarım yüzünde gezinmeye devam etti.
"Kolyedeki senin buradan çıkış biletin sakın bana içermeye çalışma." Başımı iki yana salladım.
"Ölürüm daha iyi." Dediğimde güldü.
"Yaşa diye öldüm, şimdi ölmekten mi bahsediyorsun?" Gözümden akan yaşlar durmuyordu artık.
"Gitme." Dediğimde Res ile birleşmesi başladı. Titreyen ellerimle kolyeyi açtım ve ağzına götürdüm. Başını çevirdiğinde kafasını tuttum.
Dudaklarını birbirine bastırıp gözlerimin içine baktı. Hala çok güçlüydü ama benim de vazgeçmeye niyetim yoktu. Kafam allak bulak oluyordu.
"Eğer içersen her şeyi unuturum seni affederim." Dediğimde elimi tuttu.
"Ben bunu içersem sen burada sıkışıp kalacaksın ve gelemeyeceksin o zaman." Dediğinde başımı salladım.
"Görevim bitince gelirim." Dedim ama güldü.
"Kendini kandırma bu sıvı olmadan dönemezsin." Başımı iki yana salladım.
"Umurumda değil. İç şunu." Elimi daha sıkı tuttu. "Biz bir olduğumuzda döneceğimiz yer yine orası olacak yani yine aynı dünyada olmuş olacağız." Ama kayıp bir ruhu bulmak kolay değildi biliyordu. Res'in bir kısmı çoktan yok olmuştu.
"Seni üzdüğüm her an için, yaptıklarım için, ağladığın her an için, bebeğimiz için, her şey için üzgünüm sevgilim." Nefesim boğazımda kaldı.
"Belial." Dediğimde gözlerini kapattı. Elimi kurtarıp dudaklarına götürdüm yine ama içmemeye devam etti.
"Beni böyle bırakamazsın." Diye fısıldadım. Gözleri hala kapalıydı.
"Ben seni kaybetmek istemiyorum." Dediğimde duraksadım.
"Tamam dönmeyelim oraya ama beni bırakıp gitme de ne olur Belial gözünü aç bir şey söyle." Yavaşça gözlerini açtı.
"Çok geç güzelim, her şey için çok geç." Kolyeyi sıktım.
"Değil anlamıyorsun içersen kurtaracağım seni oraya dönmeyelim burada yaşayalım." Kaşlarını çattı.
"Böyle bir ihtimal yok geleceği değiştiremeyiz." Dediğinde başımı yana eğdim.
"Senden nefret ediyorum." Diye fısıldadım.
"Biliyorum." Dedi acıyla. Yüzüne doğru eğilip öptüm.
"Senden nefret ediyorum." Diye mırıldandım yanağını bir kez daha öpüp. Bir dudağının kıvrıldığını hissettim.
"Gitme..." Diye mırıldandığımda dudağımda bir baskı hissettim. Gözyaşlarım yüzüne akarken sertçe yutkundum. Başımı kaldırdığımda gözünü açtı. Res hala buradaydı ama birleşmelerine az kalmıştı.
"Ben de seni çok seviyorum." Diye fısıldadı gülerek.
"Gitme o zaman! Bırakıp gitme!" Diye bağırdım.
"Bu bir bitiş değil ki." Dediğinde yüzüne baktım.
"Biz yeniden başlıyoruz sevgilim." Başımı iki yana salladım.
"Yalan söylüyorsun Belial." Dediğimde başını salladı.
"Orada görüşürüz seni bulacağım." Dudaklarımı büzdüm. Çenem titredi.
"Söz ver." Başını salladı.
"Söz veriyorum seni bulacağım." Gözümden akan yaşları silip dudağından öptüm. Res ile birleştiklerinde bu defa bedeni yavaş yavaş yok olmaya başladı. Ellerim yüzünde geziniyordu. Gözleri gözlerimde kenetlenmişti.
"Bekleyeceğim." Dediğimde onun da gözünden bir damla yaş akarak elime düştü.
"Seni seviyorum." Dediğinde yanağını öptüm. Bedeni hızla yok olmaya devam ediyordu. Son kez kokusu burnuma doldu ve ondan geriye avcuma düşen göz yaşından başka bir şey kalmadı.
---
Aftiel bekledi.
Belial aradı.
Aftiel beklemeye devam etti Belial aramaya. Fakat yolları çok uzundu ve onlar fazla yorulmuştu. Yine de pes etmediler.
Ama Belial bulamadı.
Aftiel ise beklemeyi hiç bırakmadı. Cam bir şişede sakladığı göz yaşına bakıp sevdiği adamın geleceği günün hayalini kurdu.
Aftiel bekledi, Belial aradı bu döngü hiç bozulmadı...
---
Of ben hepsini çok özleyeceğim sanırım. Zırlıyorum arkdşlar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AFTİEL
Fantasía(TAMAMLANDI) Yıl 1919 İzmir işgal altında. Farklı bir dünya ve boyuttan dünyaya, işgali bitirip savaşı sonlandırmakla gönderilen Aftiel ve Belial, Türk ve Yunan kimliklerin içinde karşı karşıya kalır. Bir zamanlar benzer bir savaşın içinde Aftiel'e...
