Chapter 24.5- Secret meeting.

137 2 0
                                    

[LUCAS]

Nagising ako 5 in the morning ng dahil sa istorbo at masakit ang lalamunan ko. But I feel better this time. Nawala naman ang lagnat ko at sakit ng ulo ko. It's because I can see her na napakalapit sa akin. Kahit nakatalikod man siya I know it's her. And kahit nasa kabilang dulo man siya ng kama nasa iisang kwarto naman kami. Nakahiga sa iisang kama na parang normal na mag-asawa. Bat di nalang kasi ako magkasakit lage. Baka naman palagi rin kaming ganito. Kahit di ko siya mahawakan sa malapit. It's still her. She's still here.

Lumapit ako sa side niya. Yung orange niyang buhok nakapatong sa left side ng mukha niya. Kahit marami naman siyang freckles she's still beautiful. Kaya no reason para di siya lapitan ni Lance. Just like what he did sa resort. Panay lapit at usap. Di man lang ako makalapit dahil masakit na rin ang ulo ko nun. Nagsisimula na ang sakit ko. At nag-eenjoy siyang, kasama siya. "Ba't di nalang tayo maging masaya." Bulong ko sabay patong ng kamay ko sa braso niya.

"Ho-hoooooooook."

Napatakip nalang ako ng bibig para mapigilan matawa. Langya ka naman Cee, nagmomoment ako oh! At malakas ka palang humilik. But anyway, cute ka parin. Sinuklay ko yung buhok niya paalis sa mukha niya gamit ang mga daliri ko. Susuko na ako. Gusto kitang makasama maging masaya. Gusto ko ako ang magpapasaya sa sayo. Kung noon palang di ako naging gago at sinuko ang sarili ko, "Edi sana masaya tayo." Bulong ko ulit. Bahagya siyang gumalaw kaya napaatras ako. Baka maistorbo ko siya. Ang sarap pa naman ng tulog niya.

Pabalik na sana ako ng higa. I still have few hours para itreasure ang moment na 'to but napansin kong nagblink ang led light ng phone ko. Which means may text ako. Kinuha ko ang phone at in-unlock. Sino kaya ang magtetext sa akin. Maybe fans. Syempre, ako pa! ;)

I received messages from 13 different people, gaya nga ng hula ko I was right. Fans nga. But when I scroll further may napansin pa akong iba. It was from someone na bumalik. It was from Princess,

-- Can we meet up?

-- I want to see you again.

-- I just want the old us back.

-- Just treat me like before.

-- Like nothing happened.

Those were her messages. Treat her like nothing happened? Is she crazy? She thinks she can get what she wants. She thinks I can discard everything she did. All the pain and trouble for Cee. Syempre hindi. It will never happen.

Hinagis ko ang phone ko sa desk sa inis. Buti nalang nagland to sa books at di gumawa ng kung anong ingay. Baka magising pa si Cee.

*Pop*

Tumunog ulit ang phone ko at umilaw ulit, indicating na may text na naman. What this time. Hihiga ulit sana ako para makatulog ulit but pinapatay ako ng utak ko. Baka naman kung sino, baka sa iba at importante. Bumangon ulit ako at inabot ang phone at binasa. I failed, still from her. But this time it was differrent,

-- Or talk to me one last time. After that di na kita guguluhin. You and your bestfriend.

Napatutok ako sa phone ko for few more seconds thinking kung anong gagawin ko. Will I let her? Or not? But it's the last time right? I think I need to give it a shot. Sa ikatatahimik ng lahat, at ikabubuti ni Cee.

I clicked the reply button and typed,

-- D.U. Mini forest, 6:30 am. *sent*



[CEENA] -- D.U. 7 PM.

Married with Mr. PerfectTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon