Married with Mr. Perfect

Chapter 22- We're back.

[Cee]

"Just make sure na wala nang naiwan sa mga rooms niyo." Sigaw ni Mr. Chavez when all of the students got into their respective seats sa loob ng mga bus.

"Nakita mo yung pink bag ko?" Tanong pa ni Carmen kay Hannah pagkaupo namin sa last row ng bus. Syempre trono na namin ito.

"Oo tanga. Nakita ko dun sa may lobby, pasalamat ka mabait ako." Sermon ni Hannah sabay abot ng bag kay Carmen. Hala, nanay lang.

"Sorry lang ha, parang di mo naman nakalimutan yung bohol shirt mo sa CR." Ganti ni Carmen sabay hagis ng shirt. Ba't ang iinit ata ng mga ulo ng mga ito. Si Hannah naman parang tanga lang nakatitig sa Bohol shirt.

"Shet, I can't believe I almost left this." Sabi pa niyang mangiyak-ngiyak. Drama.

"Cee, where's Lucas?" Out of nowhere biglang sumulpot si Princess. Kabute lang nung nagkakidlat.

"Ewan. may binili lang yun sa café." I answered, bored. Hala baka maiwanan ng bus. "Wait, let me go and check." Bumaba agad ako sa bus and nagpaalam kay Sir Chavez who is currently kinakausap ang bus driver and Princess was in there I left her hanging. "Mabilis lang yan. Lalarga na tayo." Sagot pa ni Sir pogi.

Dali-dali naman akong tumakbo papunta sa café and checked, grabe ang layo kaya at ang bigat ng katawan ko. Pero hala, wala siya. Silip dito, silip dun. Nope, no sight of him. hala, Baka napano yun. Baka nabaon sa buhangin at di pa nahuhukay. O baka naman nalunod sa bath tubb. Ayy buwang, kung ano nalang pinag-iisip ko.

Pero san na kaya yung Hudas na yun?

Silip again kontii.... nope. Wala talaga. Napaisip tuloy ako, baka umalis na? Palagi nalang kasi yung ganoon, di nagpapalaam.

Hay. I felt bad for myself. Kagabi kasi di ko siya naaccomodate dahil sa una, busy kami sa paghahanap ng phone, pangalawa, inantok na kami after at nakatulog na without prior notice. Pero nahanap na talaga namin yung phone ko. Tapos dagdag sa kasalanan ko, sa sobrang excited namin sa events kaninang umaga di namin siya nagising para sabay mag agahan, tanghali na nagising si Hudas tapos nakabasungot agad. Di ko na rin napansin because Prince Lance is around. Ayy kilig lang ^////^

"Looking for me?"

Halos napatalon ako sa gulat. Lalaking 'to! "Jusko Hudas! Wala ka na bang ibang alam gawin kundi manggulat at sumolpot?" Irita kong tanong sakanya. Tapos ayun.. umalis lang siya bigla. Tampo lang? At siya pa talaga ang may ganang magtampo aa. "Oyy hintay nga!" Looking at his back na nakasuot ng jacket na kaaay kapal. Sa init ng panahon makakahinga pa ba siya nyan. Pero sabagay malamig sa loob ng bus.

Nakarating nalang kami sa bus at umupo siya sa bandang kaliwa ni Hannah, tapos si Hannah naman nakabusangot. "Cee ikaw dito, tabi nalang kami ni Carmen." alok niya. Sumunod naman ako. Umupo nalang ako sa tabi ni Hudas habang siya nakatingin sa labas ng bus. Ang layo ng tingin, anong trip ng lalaking ito? Kanina lang may gana pang manggulat tapos ngayon parang cellphone ko, silent mode. And then after a few minutes the buses roared to the empty but wide road of this City.

And after this trip, *sigh* balik sa dating buhay.

----------------°•°♥♦Ü♦♥°•°----

Cee ..

I heard an angelic voice calling my name. As I opened my eyes and search for it. Pero wala, wala akong nakita.

Cee ..

There it go again. Just like those nights that left me hanging. Mga gabing akala mo may kasama ka pero ang totoo wala naman talaga. And I closed my eyes again.