Married with Mr. Perfect

Chapter 21- Surprise 2.

[A/N: Pamawi ko sa mga utang ko. XD ENJOY!!]

--—--—--—--—--—--—°°♦♥•♦°°—

"Cee!" Patay, nandito siya.

"O Lucas," Respond ko naman sa kanya with a smile, a Plastic smile. Bakit siya nandito?? Basang basa siya, as in basa! Dahil umuulan ng kay lakas sa labas kaya siya ganyan. Napaka-effort niya akong puntahan aa. Wait, Ako nga ba sadya na? Ang feeling ko naman =_=

Napansin kong lumapit siya akin at dali daling hinila ako sa Braso. "Aray masakit aa!" Natapon pa yung juice na inorder ko, sayang naman yung 75 Pesos dun. Halos di ko pa nababawasan. Kainis! Napansin ko nalang na malayo-layo na ako kay Lance. Kanina ang lapit-lapit niya lang. *pout*

Napansin ko yung pagmumukha ni Lucas. Kahit naman basang basa yun.. Inaamin kong, gwapong mukha niya ee napansin ko ang tinatagong nararamdaman nito. Yung tipong namumula siya sa galit. Yung mapuputla niyang pisngi namula na, sana nga lang lagnat 'to at di galit. Teka may kasalanan ba ako?? Wala naman akong ginawa aa. Huhu kakainin ako ng monster.. ayy tama, ng demonyo pala.

"Siya ba??!" Agad niya nalang sigaw sa akin. Huh? "Siya ba kaya lumayas ka??!" Teka, anong pinagsasabi neto? Lumayas ako? Anong lumayas??

"Teka-teka.. Anong siya? Di ko gets." Sa totoo lang, naguguluhan na naman ako. Anong trip 'to? "At anong layas???!"

"Wag ka ng mag maang-maangan pa! I saw it. Your wardrobe is empty, dinala mo lahat ng gamit mo. what did I do to you for you pack your things and leave?!" Sigaw niya. Nakanga-nga lang ako the whole time, the last time I checked ee yung mga gamit ko lang na dadalhin sa tour ang niligpit ko, and I'm sure na may laman ang closet ko. Impossibleng wala. May magnanakaw bang pumasok sa bahay at yung mga damit ko lang ang ninakaw?! Wow aa, di naaman siya fashionista.

"Adik ka ba? Sabog ka ba? May tama ka ba???!" Panggigigil ko. "Anong trip mo ha?! Di ko alam yang pinagsasabi mo!" I grabbed his hand at hinila ko siya papalayo sa mga mata ng mga tsismoso kong mga kaklase but then di talaga maalis yung mga tingin nila. Hanubayaaan. Dinala ko nalang siya sa dulo ng Veranda. Di rin naman kami pwdeng pumasok, mag-eecho lang yung boses namin. Ayst! Bahala na.

"Hoy Lucas, ano man yang trip mo wag moko idadamay jan aa. Anong palabas 'to?!" Tanong ko sa kanya ng may panggigigil. Niilang kasi ako sa mga nanonood sa amin.

"I'm not kidding Cee. Seriously!" Napakamot siya sa inis at sinuklay yung raven niyang buhok. "Pero bakit Cee.. may ginawa ba ako? May mali ba? 'Bat moko pi.agpalit kay Lance, I know I'm not a goo--" Tinakpan ko yung bibig niya. Kahit ano anlang sinasabi, kahit naman malakas yung ulan ayy may nakakarinig parin naman. And now iba na naman yung expression niya, yung tipong lumambot na naman. Ayst.. ayokong magpadala. Move-on na ako jan noh!

"Seriously din hudas, hindi ako naglayas. Nasayang lang yung pagpunta mo dito." Sabi ko tapos lumapit ng konti para bumulong. "Kung ipagpapalit naman kita kay Lance matagal na sana kung pwde lang." Bulong ko then his face turned into pokerface. Ee kasi 'bat naman kasi susugod dito sa Bohol na kay layo-layo diba? Tsk. "At saka may Cellphone naman na pwdeng tawagan."

"Ee can not be reach naman yang cellphone mo lagi ee." Teka tama naman siya. Kanina ko pa hinahanap cellphone ko. Ayy mali, kagabi pa. Di ko parin nakikita.

"Hala, nawawala pala cellphone ko." I exclaime and covered my mouth. "Di ko alam san ko nalagay. But I'm sure di ko yun naiwan sa isang place." Pagpapaliwanag ko. "Siguro nasa maleta lang yun."

"You see! Dahil sa hindi  ka pa macontact, ee naglayas ka pa!" Kulit neto.

"Di nga ako naglayas ok?!"