Mental

16

Nefes aldı. Nefes verdi. Gözü polis merkezinde, elinde telefonu öylece duruyordu. Gözlerini kapattı. Bunu yapacak mıydı? Gözünü karartıp oraya girecek miydi? Arabanın kapısının açılmasıyla irkildi. İçeri giren Emir'di. Kaşlarını çattı, "Napıyorsun burda?" "Seni durdurmaya geldim."

"Nasıl yani? Ayça'nın da mı bilekleri üçgen şeklinde kesilmiş?" "Evet," diye fısıldadı Katherine. Birlikte Mary'nin evinde, salondaki siyah koltuklarda oturuyorlardı. Mary kendi kendine bir şeyler mırıldandı ve ayağa kalktı. Katherine gözleriyle onu takip etti. Teyzesi merdivenlere yönelirken onu takip etti.

Kütüphaneye girdiğinde Mary direkt kitaplara göz gezdirdi ve bir tanesini çekip çıkardı. Katherine kitabı tanımıştı. Bu, Kübra'yı diriltmeye çalışırken baktıkları kitaptı.

Mary kitapla birlikte koltuklardan birine oturduğunda Katherine de yanına oturdu. Gözlerini kitabın üzerinde gezdirdi. Çok da kalın bir kitap değildi. Tamamen hayata geri dönüşle alakalıydı.

Mary hızlıca sayfaları çevirdi. Aradığı şeyi bulamamıştı. Sayfaları çevirdi. Kitabın ilk sayfaları, bu kitabı açmaya bile çalışmayınlarla doldurulmuştu. Birini hayata geri döndürmenin ne kadar tehlikeli olduğu ve yapılmaması gerektiği hakkında. Ancak yüzüncü sayfadan sonra nasıl yapılacağına geçiyordu.

Mary, sadece ahlak dersi veren elli sayfayı atladı ve kitabın çoktan karşı hayata geçmiş birini nasıl geri döndürülebileceğini anlatan sayfalara geldi. Katherine onunla birlikte sayfaları okudu. Daha sonra Katherine'in çoktan okuyup uyguladığı, henüz diğer hayata geçmemiş birini geri döndürmek kısmına geldi.

Mary endişeli gözlerini Katherine'e çevirdi. "Ne oldu?" diye sordu Katherine. "Ayça... Ayça öylesine ölmedi Katherine." "Nasıl yani?"

Mary kitabı aldı ve salona doğru yürümeye başladı. "Teyze," dedi Katherine ve peşinden koşuşturdu. "diğer cadılarla ne konuştun?" "Bu her şeyi değiştirir." "Teyze. Anlatacak mısın?" "Bir dakika Kat." Ve Katherine bir dakika bekledi.

Sonunda Mary sayfaları karıştırmayı kestiğinde Katherine'e baktı.

"Biliyosun, iki hafta önce, Görkem kendini kurban ettiğinde burada değildim." Katherine kafasını salladı. "Ve sana açıklamıştım, bu iletişim olayının nasıl gerçekleştiğini. Zihnim bedenimden ayrılıyor. Bu yüzden de insan bedenim çok zayıf oluyor. Neyse ki zihnim bedenimden tamamen ayrı değildi. Jetta... Bedenime sızmaya çalıştı." Mary Katherine'in bir şey demesini bekledi ama Katherine bir şey demedi. "Jetta zaten Berk'e bağlıydı değil mi?" "İlk kez onlara söylediğim zamandan beri." "Berk aracılığıyla bu evi buldu. Ve burada da kendine yerleşecek bir beden buldu." "Yerleşecek bir beden mi?" "Evet. Ayça öylesine ölmedi demiştim. Aynı döngü. Savunmasız bir kız. Tek başına ve korkmuş. Kolay hedef. Ayça öylesine bileklerini kesmedi. Bir ters, bir düz üçgen. Ayça'da kurban edilmişti." "Ama işe yaramadı. Jetta hala... bir Jetta." "Çünkü tam olarak nasıl yapılacağını bilmiyordu. Kurban edilme işleminin nasıl yapılacağından habersiz. Bu Jetta, çoktan diğer tarafa geçmiş biri. Büyük ihtimalle de bir cadı. Yine de çoktan diğer tarafa geçmiş insanların hayata döndürülme işlemleri daha karışıktır. Bu yüzden hazır zayıf bir beden bulmuşken içine girmeyi denedi; benimkine." Katherine kaşlarını kaldırdı. "İletişimde olduğum cadılar sayesinde bir şeylerin yanlış olduğunu fark ettim ve geri döndüm. Onu zamanında durdurabildim."

"Şimdi, Jetta aslında şeytani bi ruh falan değil yani. Ölü bir insan. Ve hayata geri dönmeye çalışıyor." "Evet." "Neden benim peşimde takıldı ki?" "Büyük ihtimalle bu topraklarda ölen bir cadıdır. Ve sen, bu topraklarda olan nadir cadılardansın." Katherine anladım, dercesine kafasını salladı. "Madem ölü, nasıl bu dünyaya geçebiliyor?" "Dediğim gibi, o bir cadı. Bu dünyada bir bedeni olmadığı için bir Jetta halinde. O siyah yaratık yani. Jetta halini de kurban verme işlemleri için kullanıyor." "Peki onu nasıl durdurabiliriz?" Mary bakışlarını Katherine'inkilere sabitledi. "Önce kim olduğunu bulmalıyız. Sonra da mezarını." Sözlerini Katherine tamamladı, "Sonra da kemiklerini yakmalıyız."