Chapter 30 🔞

974 17 9
                                    

Ken's

Nangangalay na ang braso ko pero hindi ko magalaw kasi ang sarap ng tulog ni Jaxon.

What a great morning to start the day.

Kung ganito lang sana tayo araw-araw edi walang problema.

Napatitig ako sa kesame habang iniisip ang sinabi ni Josh kahapon.

Hindi ko alam kung saan nya kinuha ang kapal ng mukha nyang magparamdam sa'kin. Pagkatapos nyang sirain ang buhay ko babalik sya na parang walang nangyari? Ano sya, hello?

This guy beside me-I can't lose him yet. I know our marriage is about to end next year, but in the remaining months, I will fulfill my duty as his husband.

I'm selfish for keeping him for my own interests.

I'm sorry Jaxon.

If you knew the reason behind this marriage, I'm sure you will hate me.

"Hmm.." Jaxon

"Gising ka na?" tanong ko sabay halik sa noo nya.

"Inaantok pa ako..." sabi nya habang nakapikit pa ang mga mata.

"You can sleep longer, you don't have class in the morning anyway."

Kaya ko alam ang schedule nya dahil nakadikit ito sa labas ng ref. hindi ko alam kung bakit nya don nilagay, siguro naisip nya na para aware ako hehehe..well that's only my guess.

He pretended to be asleep and cuddled in my arms, wrapping his legs around me.

If he keeps doing this, my heart will burst, and he could hear it as it beats faster and more rapidly.

This cheeky bastard...

I have to get ready, Pablo will nag me again for being late.

"Jaxon, as much as I'd like to roll and cuddle with you here in this confined space, I have to get ready for work."

"Papakawalan lang kita kapag binigyan mo ako ng pangalan bukod sa totoo kong pangalan." Jaxon

Did he mean endearment?

Ginulo ko muna ang buhok nya at hinalikan ang tuktok ng ulo nya bago tumugon sa sinabi nya.

"What do you want me to call you? Baby? Babe? Honey? Darling? You choose.." sabi ko.

Gosh, malapit na akong malagutan ng hininga sa higpit ng yakap nya.

"That's very common...i-i want something unique." mahina nyang sabi.

Napangiti ako nang makita ang pamumula ng tenga nya.

So cuteeeeeeeee

Ano bang pwede itawag sa bubwit na 'to?

Love? Mahal? Boss? Master?

Ah.......fuck, I don't know.

"Palangga..." sambit ko.

Hindi sya umimik.

Oh my God.

His blushing non-stop!

Wait-what's poking in my legs----?

What?

He's hard.

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHA hindi ko alam na ganito ang epekto ng pagtawag ko sakanya ng palangga.

"Wag kang magsalita." sabi nya, napansin nya siguro na naramdaman ko yung ano HAHAHA

So cuteeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!

"Mind if i help you?" pang-aasar na tanong ko.

"Sinabi ko nang wag magsalita eh!" Nahihiya nyang sabi.

The Professor Is My HusbandWhere stories live. Discover now