Jaxon's
Umaga umalis si Kenzi mga bandang 10 am, until now wala pa sya. Alas onse na ng gabi, sinubukan ko syang tawagan kani-kanina lang pero hindi nya ako sinasagot panay ring lang ng phone nya.
Since it's christmas eve nag prepare ako ng kahit konting handa sa mesa hehe, nag order na lang ako sa online kasi muntik nang masunog kanina ang kusina nong sinubukan kong magluto.
Sana okay lang si Kenzi, hintayin ko na lang sya dito sa sala. May 30 minutes pa bago mag alas dose, siguro naman nandito na sya bago mag midnight.
*10 minutes later*
Inaantok na ako...idlip muna ak-----
Kenzi's
Kakarating ko lang ng bahay matapos kitain si Pablo at ayusin ang naging problema sa university.
Nasa pinto pa lang ako may naaamoy na akong nasusunog kaya nag madali akong pumasok.
Nakita ko si Jaxon na nakatulog sa sofa habang hawak ang cooking book.
Did he cook?
Pagtingin ko sa kusina wala namang nakasalang na kahit ano pero merong mga kalat.
Siguro sinubukan nyang magluto pero hindi nya kinaya dahil hindi sya marunong haha.
What a cutie.
Maliligo muna ako bago sya tabihan, sobra akong napagod at na-stress dahil sa nangyari.
Hinalikan ko si Jaxon sa noo bago nag tungo sa banyo.
Someone stole our marriage certificate in my office. Pablo and I spent hours trying to figure out who the heck is the culprit but we never find it.
Damn, bakit ba kasi hinayaan ko sa office 'yon? At ano naman ang gagawin nila don? Hindi naman masama kung kasal na ako, ang inaalala ko lang ay si Jaxon.
Mabuti na lang talaga at hindi ko sya estudyante. Pero may impact pa rin ito sa kanya kapag lumabas sa iba na kasal kami.
Nang matapos akong maligo ay dumiretso ako sa dining at nakita ko ang mga hinanda ni Jaxon. Inayos ko muna ang mga kalat sa kusina, tinapon ang mga basura at naghugas ng mga ginamit ni Jaxon. Ang daming nasunog na pagkain yung iba naman ay hilaw pa hehe, i know he will do better next time.
"You're here..." Mahinang sabi nya sabay yakap sa'kin. "Ang bango mo..." Jaxon.
"Kakaligo ko lang, are you hungry?" Tanong ko at niyakap sya pabalik.
"I'm sorry.." Jaxon
"For what?"
"Maraming nasayang na pagkain at ingredients dahil sa'kin.." Jaxon
"It's okay, it's part of the process. I know in the future you will learn how to cook." Sabi ko at hinalikan sya sa leeg. Halos magkapantay lang ang height namin.
"Pero may in-order naman ako hehe.." Jaxon
"Kita ko nga...I'm sorry, did i keep you waiting?" Tanong ko.
"Hmm yes but i understand. Importante yung nilakad mo, okay lang naman sa'kin kasi alam kong babalik ka at uuwi sa'kin haha.." Jaxon.
"It's late, but I just want to say Merry Christmas to the most amazing person I have ever met. Without you, my life wouldn't be so colorful like what I am feeling now. I love you so much."
Hindi ko alam kung ano ang ginawa ko sa past life ko para bigyan ni Lord ng ganitong blessing, I am so grateful, really.
"Ang korni mo hahaha.." Tinawanan lang ako ni Jaxon at kinurot ang pisngi ko.
"What?" Tanong ko.
"Mahal din kita, sobra at palagi." Sabi ni Jaxon sabay halik sa mga labi ko. "Merry christmas, Professor Kenzi." bulong nya sa'kin matapos akong halikan na nagpataas ng balahibo ko.
"Can you turn around?"
"Bakit?"
"Basta, dali, talikod ka."
"Umayos ka, baka mamaya may maramdaman na lang akong tumutusok sa likod ko hahaha.." Jaxon
"Sira ulo, tumalikod ka na.."
"Matagal pa ba yan?"
"Okay na, harap ka na Langga.."
Binuksan ko ang box ng singsing na pinasadya kong gawin hehehe, he deserve this gold.
"Wait, parang familiar, di ba ito yung ring na ginamit natin noon?" Jaxon
"Yes, pinagaya ko yung design ng lumang singsing natin. Alam kong may value yon sayo but you deserve better than those fake rings. This one is more suitable for your finger.."
"Nag po-propose ka ba?" Jaxon
"We're married already, but if you want me to marry you every day, I will do it. I'm giving this ring to you to symbolize my love and affection. That me, McKenzi Suson, will forever belong to Jaxon DeLavigne- Suson." Sabi ko at hinalikan ang kamay nya.
Napansin kong mangiyak-iyak sya kaya hinalikan ko ang mata nya.
"Mahal na mahal kita, Langga. I'll do anything to keep you by my side."
"Thank you so much, hindi ko 'to ini-expect. Wala na akong ibang masabi kundi thank you. Thank you for coming into my life, thank you for your patience, understanding and love. Mahal na mahal din kita.." Jaxon
Marahan nya akong hinalikan at binuhat ko sya at inupo sa kitchen counter.
"W...wait.."
"Why?" Tanong ko at patuloy syang hinalikan.
"Kenzi...my gift...."
"Huh? Gift for me? We can open it later..." sabi ki at hinubad ang suot nyang damit.
Napatulala ako nang makita ang suot ni Jaxon na panloob.
"I told you to wait!" Inis nyang sabi habang tinatakpan ang sarili nya gamit ang mga braso nya.
"What a view..." tangi kong nasabi habang nakatitig sa kanya. "Does this mean you're also wearing lingerie under your pajama?!" Gulat kong tanong ng ma-realize ito.
"Y....yes...but i'm embarrassed to-----! Kenzi sandali!!"
"No can do.."
Hinubad ko ang suot nyang pajama at nakita ang pinakamagandng regalo na matatanggap ko sa pasko.
"Thank you, Langga. This is the best gift ever."
Wearing a red lingerie to seduce me at this time of the year is the best.
"Nahihiya ako..." sambi ni Jaxon at umiwas sya ng tingin sa'kin.
"I love you, i love you, this body of yours will be the cause of my early death. You are so perfect, thank you for the gift, I will remember this for the rest of my life."
"I'm sorry, di ako nakapag-isip ng maayos na regalo para sayo..." Jaxon
"Shhhh, don't worry about it. As i told you this is the best gift ever!"
Nang hinubad ko ang suot nya ay tumambad sa'kin ang naka-ribbon nyang ano.
I'm going to cry, this is really the best gift.
