Chapter 43

288 20 4
                                    

Jaxon's

Hindi ako makampante, kailangan kong mailabas ang nararamdaman ko.

"Kenzi..." mahinang tawag ko sa kanya habang nanonood ng anime.

"Yes Langga?" Tugon nya.

"Halika muna dito.." sabi ko.

"Why? Is something wrong?" tanong nya at agad na lumapit sa'kin.

Hinawakan nya ako sa magkabikang pisngi at hinalikan sa labi.

"Let's talk..." mahinahon kong sabi.

Umupi sya sa harap ko at hinihintay akong magsalita.

"Can i ask you about your ex?" Tanong ko.

Tiningnan nya ako na para bang nag tatanong sya ng 'Are you sure?'

Hinawakan nya ang kamay ko at pinisil-pisil ito.

"I don't want to make you feel insecure after i told you about him. Are you sure you want to hear it?" Paninigurado nya.

"Oo.."

Nagsimula syaang mag kwento sa kung paano sila nag decide magpakasal hanggang sa kung paano sya niloko ni Josh.

Halos higit sa isang oras kaming nag-usap. Narinig ko lahat at naramdaman ko kung paano sya nasaktan ng sobra.

Hindi ko lang ma-gets yung mga taong committed na sa isang relasyon pero nagagawa pang magloko. Kapag nahuli iiyak at hihingi ng tawad were in the first place kasalanan rin naman nila kung bakit sila umiiyak.

"Okay ka na ba ngayon?" Tanong ko sabay hawak sa kamay nya.

"Yes, all thanks to you." Kenzi

"Anong ginawa ko?" Tanong ko.

"Before you came into my life my whole world was black, a pitch black. Akala ko hindi na ako makakakita ng liwanag sa dulo. I almost give up in love dahil sa mga nangyari sa'kin that time but when i first saw you, i knew you're the one haha..." Kenzi

"Liar..." tanging nasabi ko dahil kinilig ako.

"Kahit siguro ipa-lie detector mo ako hindi ako makukuryente dahil nagsasabi ako ng totoo hahaha" Kenzi

Nakakainis yung tawa nya kasi parang nang-aasar.

"Wag mo nga akong inuuto, ganyan kayong mga lalaki, magaling magpaikot eh.." sabi ko.

"My langga, whaat do you think you are? You're just like me, remember? HAHAHAHA" Kenzi

"Napakaano mo talaga, bakit may picture ka pa ni Cullen sa drawer mo? I mean Josh. Nabasa ko kahapon yung nakasulat don. Wag mong itanggi na wala kasi baka masipa kita."

"Really? Hindi ko alam yan." Gulat na sabi ni Kenzi

"Ako ba'y niloloko mo?"

"No, i swear. Patingin nga.." Kenzi

"Nasa drawer mo, don sa taas. Nakaipit sa ilalim ng libro, ikaw na lang kumuha.." utos ko sa kanya.

"Okay, wait me here.." Kenzi

Kumaripas sya paakyat at hindi pa isang minuto ay nandito na sya.

"That bastard. Don't mind it, kahit naman na bumalik sya sa nakaraan hindi ko na sya tatanggapin." Kenzi

"Really?"

"Of course. I would rather find you than to go back with him."

"Wow ha.." tangi kong nasabi dahil kinilig na naman ako.

"Believe me, Jaxon. It's always been you." Kenzi

"Aba, dapat lang kasi kung hindi tatanggalin ko talaga yang kaligayahan mo." Sabi ko sabay tingin sa pants nya.

"My dick is not my happiness, it's you my langga. Kaya wag mong tanggalin ang kaligayahan ko kasi baka mawala ako sa sarili." Kenzi

"What a sweet talker you are Professor Kenzi. This is the side that your students don't know huh?"

"It's exclusively yours, Sir. Ang weird naman kung ipakita ko yung ganitong side ko sa studyante ko edi natanggal ako sa trabaho nyan." Kenzi

"Hahaha tama naman, may point ka.."

"Are you okay now? Kaya ba malalim ang inisiip mo simula pa kahapon dahil sa picture at sulat na 'yon?" Kenzi

"Oo kasi akala ko hindi ka pa nakakamove on sa kanya at akala ko pinaglalaruan mo lang ako."

"Yan ang wag na wag mong iisipin. Hindi ko yan magagawa sayo. Nakamove on na ako, matagal na. I assure you that." Kenzi

Niyakap ako nya ako at hinimas ang likuran ko para pakalmahin ako.

"Mahal kita at yan ay totoo." Kenzi

Parang narinig ko na ang line na yan somewhere.

"As you should.." sabi ko at isinuksok ang mukha kong namumula sa leeg nya.

"Can i also ask you something?" Kenzi

"Ano yon?"

"Why did you know Josh Cullen when i never mentioned his name to you?" Seryosong tanong ni Kenzi.

Oh no....

Kumalas ako mula sa pagkakayakap upang magpaliwanag ngunit biglang nag ring ang cellphone nya.

"Sagutin mo muna yan." Sabi ko.

"That can wait, now tell———goddamn it!" Inis nyang sabi nang tumunog ulit cellphone nya.

"It's okay, sagutin mo muna baka inportante yan."

"Okay, sige. Saglit lang 'to.." Kenzi

"What the hell, Pablo? Anong problema mo?" Rinig kong sabi nya.

"What?!" Pasigaw na tugon ni Kenzi at tumingin sa'kin.

"How?" Kalmado nyang tanong kay Pablo sa kabilang linya.

Siguro napansin nyang nakatingin at nakikinig ako sa kanya.

"I'll take this outside" mahinang sabi nya sa'kin at tumango ako.

Nasa veranda sya at ako naman ay nakaupo lang sa sala habang pinagmamasdan ang mga kilos nya.

Bahagya akong lumapit upang marinig ang usapan nila ni Pablo dahil pakiramdam ko ay may hindi magandang nangyari.

"Marriage certificate? Paano nya nakita 'yon? Naka-lock ang office ko." Kenzi

Marriage certificate?

What about it?

"Okay, i'm on my way.." Kenzi

Mabilis akong bumalik sa pwesto ko nang matapos ang usapan nila ni Pablo.

"Langga, may aayusin lang ako ha? We'll talk later pagbalik ko." Sabi nya sabay halik sa labi ko.

"May nangyari ba?" Pagaalala kong tanong.

"May minimal issues lang sa office, don't worry about it, okay?" Kenzi

"Are you sure?" Tanong ko ulit.

"Yes Langga. Aalis na ako, kumain ka na lang dyan ha? may nakahanda na sa ref. Iinitin na lang. Tawagan mo ako kapag may nangyari ha? good or bad man ito itawag mo pa rin sa'kin." Pahabol na sabi ni Kenzi habang nagmamadaling umalis.

"Ingat ka.." sabi ko.

"I will!" Kenzi

Pakiramdam ko talaga may hindi magandang nangyari.

The Professor Is My HusbandWhere stories live. Discover now