🔞+18 içerik bulundurmaktadır🔞
"Senin ilk seferin çaylak." Diyerek bana küçümser bir bakış attığında anlık olarak kaşlarım çatıldı. "Korkmuyorsun değil mi?" Göz ucuyla diğerlerinin bana baktığını görebiliyordum.
Bakışlarımı yeşil gözlerine dikip b...
617261 yıl sonra yine buradayım. Çok beklettim biliyorum. Ama elimde değildi. Son zamanlarda çok meşguldüm ve hastalanmıştım geçen hafta. Anca bitti bölüm.
Bol bol yorum atıp yıldızı parlatarak bana destek olursanız çok sevinirim.
Keyifli okumalarr.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💥
Barkın, Bora komutanı yolladıktan birkaç dakika sonra yanıma geldi. Ne olmuştu bilmiyordum fakat yüz ifadesi karmaşıktı. Bunu görünce kaşlarım çatıldı.
"Neyin var?" Diye sordum oturduğum yataktan kalkarak. Birkaç adımda yanına gittiğimde dalgın bakan gözleri beni buldu.
Birkaç saniye sessizce yüzüme baktı. Ardından ufak bir tebessümle dudakları kıvrıldı. Elini belime koyup beni kendine çekti ve sıkıca sarıldı. Bunu beklemediğim için şaşırsam da kollarımı bedenine dolayarak ona karşılık verdim.
"Neler oluyor Barkın?" Diye sordum sarılmaya devam ederken.
"Bir şey olduğu yok. Fakat bilmeni istediğim bir şey var." Hafifçe geri çekildi ve yüzüme baktı. Elleri hala belimin iki yanındaydı ve parmakları ile yavaşça okşuyordu.
"Neymiş o?" Diye sordum. Bir anda bu adama ne olmuştu anlamamıştım.
"Seni gerçekten seviyorum Elda. Ve ölüm değilse bizi ayıran, bırakmayı düşünmüyorum. Olgun bir adamım. Toy değilim. Duygularımı biliyorum. Sana hissettiklerim benim için yeni olsa bile bunun ne olduğunu biliyorum. Ve inan bana bunu kaybetmek, istediğim son şey bile olmaz." Dedi ve dudaklarını alnıma bastırdı. Şaşkın şaşkın göz kırpıştırdım.
"Tamam da, bir anda ne alaka? İçeride bir şey mi oldu?"
"Sana yalan söylemek istemiyorum. Bu yüzden sorgulama olur mu? Sadece içimden geçenleri bil istedim." Bir kez daha alnımı öpüp tamamen geri çekildi.
Bana söylemiyorsa eğer bir bildiği vardır diye düşünerek sorgulamama kararı aldım. Yalan söylemiyor olması daha önemliydi benim için.
"Askeriyeye geçmemiz lazım. Bora gittiğinde albay aradı. Beni çağırıyorlar." Dedi gerçekten üzgün bir surat ifadesiyle.
"Tamam. Hazırlanayım çıkarız." Dedim ve hazırlanmak üzere kıyafetlerimin olduğu tarafa gittim.
Barkın ve Bora komutan arasında ne geçmişti bilmiyordum fakat Barkın'a güveniyordum.
💥
Askeriyeye döndüğümüzde üniforma giydikten sonra boş durmamak adına erlerin başına gelmiştim. Birbirleri üstünde yakın dövüş çalışanları izlerken aklıma Barkın'ın benimle duyguları açık şekilde yaptığı o ilk konuşma geldi.
