safe place | melissa vargas

2

🎶Shut up My Moms Calling-Hotel Ugly

***

Elimdeki bira şişesinden birkaç yudum aldıktan sonra beklenti içinde bana dönmüş suratlara baktım.

"Ne?"

Ebrar yataktaki yastığı alıp kafama geçirdiğinde derin bir nefes verdim. Zaten döndükten sonra sorguya çekilecektim ama bizi o pozisyonda görmeleri tansiyonu arttıracağından konuşmaktansa balkondan atlamak daha cazip geliyordu. Dediği şeyden sonra sırıtıp beni orada bırakması da sinirime dokunduğu için onun hakkında konuşmak istemiyordum.

"Ben zaten sezmiştim sende bir gariplik olduğunu, bu akşam çıktı kokusu." dedi ve gözlerini kısarak kafasını salladı Zehra.

"Mile'nin Lucia'ya ilgisi olduğu çok barizdi zaten ama Lucia'yı yeni fark ediyorum." Ebrar tek dirseğine dayanıp yatağa uzanırken huzursuzca doğruldum.

"Ne yani ilgisi olduğunu fark edip bana söylemedin mi?" Ayaklarımı koltuktan indirdim.

"Çok kafaya takacağını ve yanında rahat olamayacağını bildiğimden söylemedim. Ama şimdi senin de ilgin olduğunu gördüğüm için işler değişti."

Arkama yaslanıp gözlerimi yumarak derin bir nefes aldım.

"Konuş artık! Ortadan ikiye ayrılacağım yoksa."

Kalkıp yatakta ortalarına uzandım ve kafamı yatak başlığına yasladım. Meraklı bakışlarını bir an önce yok etmek üzere şampiyonluk gününden bu gece yaşananlara kadar her şeyi anlattım. Konu derinleşince bira yerine şaraba geçmiştik, gevşememde etkili olmuştu.

"Etrafında olduğumda çok garip hissediyorum. Bilmiyorum. Kabullenmesi çok zor." Derin bir nefes verip kafamı Zehra'nın omzuna bıraktım.

"Daha önce bir kadından hoşlanmadığın için böyle hissediyorsun." dedi ve kadehlerimizi tazeledi Ebrar.

"Ayrıca çok ilişki yaşamadığın için ona olan korkunu da unutmamak lazım."

Oflayarak içeceğimden bir yudum aldım.

"Ne yapacağımı bilmiyorum. Bu gece neden birden bırakıp gitti, ne yapmaya çalıştığını asla anlayamıyorum. Kafam zaten çok karışık ve o da durumu daha da zorlaştırıyor benim için."

Alkolün de etkisiyle duygularımı daha yoğun yaşadığım için gözümden akan yaşa engel olamadım. Öne doğru doğrulup ellerimle yüzümü temizlerken beni arkaya geri çekip kollarının arasına aldılar.

"Aynı şeyleri ben de yaşadığım için seni çok iyi anlıyorum güzelim. Kabullenme süreci gerçekten sancılı olur normalde ama benim gibi bir arkadaşın olduğu için çok şanslısın, senin için kolay geçecek."

Ebrar lafını bitirdikten sonra ikisi de doğrulup üzerimdeki ellerini huylandığım bel boşluğuma doğru götürüp gıdıklamaya başladılar.

"Ya durun!" Gözümdeki yaşların sebebi gıdıklamaları olmaya başlayınca kendimi onlardan kurtarmaya çabaladım ama iki iri cüsseye müdahale etmek imkansızdı.

Nihayet durduklarında nefesimi düzenledim ve buruk bir gülümseme takındım.

"Sanırım akışına bırakmam lazım."

***

Zehra'nın gereksiz derecede ağır bavulunu sürümeye çalışırken homurdandım. Tüm dolabını yanında getirdiğine yemin edebilirdim.