safe place | melissa vargas

31

🎶Sex, Drugs, Etc. - Beach Weather

***

Bazen sadece stabil olmak isterdiniz. Stabil, üzerine düşünmenizi gerektirmeyecek kadar zahmetsiz bir yaşam. Göze ne kadar ütopik geliyor olsa bile zor olan o değildi, zorlaştıranı bizdik. Odağımızı keyif aldığımız anlara, mutluluğumuzu katlayan insanlara değil, her zaman bir parçamızda hâkimiyetini sürdürecek o olumsuzluklarda, travmalarda tutan bizdik. Hayat sevdiğim işi yapmaktan, çok iyi arkadaşlara sahip olmaktan, aşık olduğum insanla anılar biriktirmekten, kariyerimde gittikçe iyileşmekten, yürüdüğüm yoldan engellere rağmen sapmamaktan ve bunların getirilerinden ibaret olabilirdi. Olacaktı da.

Değişecektim. Başta kendim için.

Başaramadım mı? Güçlenip başaracaktım. Görmek, duymak istemiyor muyum? Görmeyecektim, duymayacaktım. Bana iyi gelmiyor mu? Uzaklaşacaktım. Kendiyle alâkalı sorunlarından beni mi sorumlu tutuyor? Gerçek suçluyu öğretecektim. Anlatmak istediğimi anlamıyor mu? Anlatmayacaktım. Görülmüyor muyum? Uğraşmayacaktım çünkü sizi görmek istemeyen insanlar görmezdi, ne yaparsanız yapın körlükleri son bulmazdı. Çünkü onların isteği bu yöndeydi, hayatlarının merkezinde de kendi istekleri vardı. Olması gerektiği gibi. Benim de öğreneceğim gibi.

Öğrenecektim, kendimi dinleyecek ve anlatacaktım. Klinikten çıkarken aldığım kahvenin elime yaydığı sıcaklıktan bile keyif almayı, kafamı meşgul eden tüm negatifliklerden ziyade ona odaklanmayı öğrenecektim. Hayatımı onlardan ibaret kılmamak için tutunmaya çalıştığım uçurumdan atlayarak değil, güçlenip kendimi karaya çekerek kurtulacaktım.

Kendi ağırlığımı taşıyan başkaları değil, ben olacaktım.

Hislerimi bastırmadan yaşamayı, olumlu ve olumsuz arasındaki dengeyi bulmayı, kendimden vazgeçmemeyi normalim haline getirecektim.

İçindeki gücü kullanmayı ve kontrol etmeyi öğrenebilirsin Lucia. Kendini dinleyeceksin, ben seni dinleyeceğim. Şuan normalin olan birçok şeyi öğrendiğin gibi bunları da öğreneceksin. Çünkü sen kendini seçtin.

Melih ile geçirdiğimiz bir saatin sonunda kulaklarım sadece kendime, kafamda yankılanan sözlerine açıktı. Yürüyordum, gökyüzünde süzülüyor gibi hissediyordum. Nefes alıyordum, iliklerime kadar işliyordu, aldığımı hissediyordum. Çünkü ben kendimi seçmiştim. Kilidini kendi ellerimle güçlendirdiğim kafesimden kurtulmayı, özgürlüğümün anahtarı olmayı ben seçmiştim.

22 yıllık esaretim bitecekti, bir daha başlamamak üzere.

Kliniğin genişçe otoparkında bıraktığım arabama binip gelen mesajları kontrol ettim. Akşam Melissa için planladığım doğum günü vardı, ben seansta olacağım için de Zehra benden önce oraya gidecek ve hazırlıklarla ilgilenecekti. Her şeyi kendi ellerimle hazırlamak, kimseye bırakmamak kuşkusuz tercihim olurdu ama Melissa'ya seansı başka güne ertelemesi için verebileceğim bir bahane yoktu. Aramızdaki dürüstlüğü daha fazla zedelemekte istemiyordum. Omzumdaki rahatsızlıktan habersiz olması yetip artıyordu. Doğum günü de zaten bir hafta geciktiği için erteleme kategorisinden çıkalı çok olmuştu, zamanımız kısıtlıydı.

luciaarayne: Durumlar nasıl
Seanstan şimdi çıktım

zehragns18: Arayacağım birkaç dakikaya