safe place | melissa vargas

5

Selam aşklarım geçen bölüm pek içime sinmemişti, umarım siz keyif almışsınızdır. Gidişatla alakalı olumlu veya olumsuz eleştirmek istediğiniz bir şey olursa yazabilirsiniz hepsine açığım.

Satır arası yorumları okumayı çok seviyorum yazanlara da teşekkür edeyim burdan💗 Keyifli okumalar hepinize.

🎶Love Is a Bitch-Two Feet

***

Dudaklarını dudaklarımda hissetmemle vücuduma adeta bir elektrik akımı yayılmış, her dokunuşunda tekrar tekrar çarpılacak gibiydim. Çok doğru hissettiriyordu.

Çok geçmeden gözlerimi kapatıp öpüşüne karşılık verdiğimde dudakları bir anlık yukarı kıvrılır gibi olsa da az öncekinden daha sert bir şekilde dudaklarımı keşfetmeye devam ediyordu.

Kollarımı boynuna dolayıp ellerimi saçlarında gezdirmeye başladığımda kalçamdan tutup beni kendine bastırmış, ağzımdan ufak bir inleme çıkmasına sebep olmuştu.

"Beni deli ediyorsun." Konuşmama fırsat vermeden dudaklarını boynuma götürdüğünde kafamı arzuyla geriye atıp ona rahat bir alan tanıdım.

"Başkasıyla olduğun düşüncesi beni nasıl çileden çıkardı biliyor musun?" Kulağıma oldukça çekici bir ses tonuyla fısıldarken kalçamı sıkıyor, beni nasıl konuşamayacak hale getireceğini biliyor gibiydi.

İkimiz de durmamız gerektiğinin farkındaydık, sadece istemiyorduk. Bu dar odada saatler geçirmekten daha cazip hiçbir şey yoktu ikimiz için de.

"Senden ayrı tek bir saniyeye bile tahammülüm yok artık. Anlıyor musun?" Nefesimi düzenlemeye çalışırken gözlerini gözlerime kenetledi. Elleri tişörtümün altında gezinmeye başladığında kendimden geçmeme ramak kalmıştı.

"Bana cevap ver." En ufak dokunuşunun beni bu kadar etkilemesi hoşuna gitmiş, beni daha da fazla sınamak istiyor gibiydi.

"Benim de."

Cevabım üzerine bana yaklaşan yüzünü telefonumun sesinin dar alanda yankılanması durdurdu.

İspanyolca bir küfür olduğunu tahmin ettiğim bir kelime savururken tek istediğim onu öpmekti ama muhtemelen takım otobüsünden arandığımız için cebimdeki telefonumu çıkarıp açtım.

"Alo?" Sesimi düzgün çıkarma çabama karşı sırıtmış, hala bozmadığı yakınlığımız onu daha da çekici gösteriyordu.

"Luci neredesiniz? Otobüs kalkacak sizi bekliyoruz. Mile'ye ulaşamadık, yanındaymış galiba."

"Oradakilere bir şey uydur, olanları konuştuğumuz için geciktik. Kapatıyorum şimdi." Telefonun ucundan bir gülme sesi geldiğinde sırıtıp telefonu kapattım. Ebrar ile konuşmamıza Zehra da dahil olmuştu. Tabii ki olmuştu.

Gözlerimi gözünden ayırmadan elimi arka cebine soktum ve yavaşça anahtarı çıkardım.

"Böyle devam edersen buradan çıkamayız."

***

Odamıza girdiğimiz gibi yatağa oturup telefondan Zehra'nın telefonunu tuşladım. Otobüste yan yana oturmuştuk ve gözle görülür bir dalgınlık vardı üzerinde. Aklım onda kalmıştı. Telefonun ucundan sesi geldiğinde yatak başlığına yaslanıp ayaklarımı uzattım.