Namorn Academy (Sylverian Series 3)

Chapter 36

"What do you mean?" agad na tanong ni Ethan sa kanya.

"Literal meaning. May I know your names?" tanging sagot nito sa kanya.

Tila naintindihan naman nila ang nangyayari dahil unang nagpakilala si Loren. "Loren." saad niya.

"Xiana."

"Princess Pinky." Pinky said and rolled her eyes. Nakita ko pang ngumiti lang si Leo sa kanya.

"Ethan."

"Constance." tipid na saad ko naman.

Tumango naman ito at pumalakpak. "Welcome to my home." sigaw nito. Ngunit agad napalitan ng seryosong mukha ang kaninang nakangiti nitong mukha. "Now! Get back to the point. Hindi na ako magpaliguy-ligoy pa. A sudden disease spread in some areas in Nama. Usually I don't meddle with this things, I prioritize to boost the economic aspects of our land but this is something that I should do something." dagdag nito.

"What kind of disease?" tanong ko.

"Look!" tanging saad nito. Unti-unti namang may lumitaw na hugis bilog sa aming harap at napatulala pa akong makita ang nangyayari sa sentro ng Nama na nakapaskil at kitang-kita sa loob ng bilog. Agad itong napalitan ng ibang imahe at labis kaming napatulala sa nakikita.

"They are vomiting, experience an intense pain, and most of all... it is contagious." dagdag niya na nagpalaki ng mata namin.

"How did this happen?" seryosong tanong ni Ethan.

"I don't know. Bigla nalang silang nagz
-kaganyan. Hindi ko alam kung saa nag-simula. I keep them inside a big cabin inside the forest. Not in this area, but to the other side."

"How about other people?" Xiana asked.

"They know what happened but they kept quiet. Kaya pag may isa sa kanilang pamilya ang nakaranas ng matinding sakit ay agad nila itong ipapadala sa cabin. Takot na pati sila ay madamay." biglang sagot ng babae.

"Kailan ito nagsimula?" tanong ko naman.

"Three days ago... and more than twenty people died already." sagot naman ng babae.

Napalaki ang mata ko, "In just three days?!" I shouted. Tumango naman ito bilang tugon.

"Hindi nila nakaya ang sakit na kanilang nararamdaman, at hindi rin namin alam kung gaano ito kasakit." sagot naman ni Leo sa akin.

"May alam ba kayo kung paano ito nangyari?" Loren suddenly asked.

That's what I'm thinking. Baka may nakain lang sila o nainom. O baka mga halamang hindi namin alam na nakakalason pala.

Sabay silang umiling. "Hindi namin alam. I already told the other land. Alam kong magiging maingat na sila sa mga pumapasok sa kanilang lupain." saad naman ni Leo sa amin.

Napabuntong-hininga ako. Alam kong hindi ito kakalat sa Namorn dahil bantay sirado ang tarangkahan sa amin at walang nakakapasok na hindi taga-Namorn. Ang ikinababahala ko lang ang ibang lupain gaya ng Salla na malayang nakakapasok ang mga mages sa loob.

"Sinabi ni Luis sa akin na may kayang mag-pagaling sa inyo?" biglang tanong ni Leo kasunod ng mahabang katahimikan.

Napatingin naman sila Loren sa akin kaya agad nalipat ang tingin ni Leo at ng babae sa akin. "It must be you." he stated. "Luis must be thankful, because they have a mage that has a healing magic. A ra--" hindi natuloy ni Leo ang sasabihin niya ng biglang umeksena si Pinky.