Medya : Zerya Arslanoğlu
Selamlar ben geldimm
Daha önce alıntı da söylediğim gibi artık final yoluna yavaş yavaş adımlıyoruz. Son düzlüğe girmeye sadece iki bölüm kaldı. Yorumlarınızı fazlasıyla özledim. Bölüm boyunca yorumlarınızı eksik etmezseniz çok sevinirim. Yeni bölümü okurken varlığınızı hala buralarda olduğunu bilmeyi çok isterim.
Bölümü okumadan önce oylarsanız da mutlu olurum.
Keyifli Okumalar...💙
Instagram : zeryaofficial
**Zerya Arslanoğlu'ndan**
"Hazer, hayır ablacığım o senin yiyebileceğin bir şey değil."
"Hayı! Abaa bıyağ!"
Bakışlarım oyun odasına ağzına oyun hamuru götüren oğlumu bulurken aynı zamanda onu engelleyen kızım da hemen karşısındaydı.
Aslında bu durumlarda önceden hemen ben engel olurdum. Ama şu sıralar Miran ve Miray sandığımın aksine öyle güzel abi ve abla olmuştular ki bana artık gerek bile kalmıyordu.
"Hazer, ablan doğru söylüyor o yenmez abiciğim. İstersen al bunu ye."
Miran masada tabakta duran kurabiyeyi Hazer'e verirken oğlum sonunda yiyebileceği bir şeyi bulmanın heyecanıyla direkt kurabiyeyi alıp ağzına götürdü.
"Çoğğ çüçey!"dedi ağzını tıka basa doldurarak.
Miray ve Miran kardeşlerinin bu haline gülerek karşılık verirken onları oyun odalarında baş başa bırakarak bahçeye Boran'ın yanına çıktım.
Buraya geleli dört gün olmuştu ve öylesine huzurlu hissediyordum ki bu duygunun tarifini asla veremezdim. Çocuklarım ve eşim yanımda doğduğum büyüdüğüm şehirdeydim.
Daha ne olsun ki...
Boran ise bu süre zarfında bir kez olsun işlere bakmadan sadece bizimle ilgilenmişti. Bu ilk defa beni şaşırtsa da aynı şekilde çokta mutlu etmişti. Bu dört günde sadece biz bize olmuştuk.
Bakışlarım bahçede ki oturma grubuna kaydığında Boran'ın orada elinde telefonla olduğunu farkettim. En son Baran ile konuşacağını söylemişti. Şuana kadar çoktan konuşmuş olmalıydı.
"Sevgilim."dedim yanına adımlayarak.
"Zerya'm."dedi Boran anında bakışları beni bulurken. "Gel güzelim."
Yanında bana yer açarken hızla yanına oturup merakla bakışlarımı yüzüne çıkardım. Nedense içime bir sıkıntı düşmüştü. Boran'ın bakışları ise bunu doğrular nitelikteydi.
"Ne oldu Boran bir sorun mu var?"
Boran bakışlarını benden çekerek telefonuna döndü. Ardından derin bir nefes vererek kafasını iki yana salladı. "Bilmiyorum. Yani az önce Baran'la konuştum bir sıkıntı olmadığını söylüyor ama nedense içim hâlâ rahat değil. Adamlar da bir şey olsa söylerdi ama dediğim gibi niye böyle hissediyorum bilmiyorum."
"Neden böyle düşündün ki?"diye anlamayarak sordum.
Boran omuz silkerek tekrardan derin bir nefes verdi. "Baran'ı bilirim yani benimle konuşurken sohbeti dalgaya almayı, beni sinir etmeyi sever. Genelde aramayı ben kapatmayana kadar kendisi hiç kapatmaz ama bu sefer daha ben ne olduğunu anlayamadan iki cümle edip telefonu kapattı. İşleri varmış, toplantıya girecekmiş. Bilmiyorum belki de ben yanılıyorumdur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZERYA(BERDEL)
Teen FictionZERYA💙🖤 Anne ve babasından güçlü olmasını öğrenen Asla kimseye boyun eğmeyen dediğim dedik olan Sadece ziyaret amacıyla geldiği Mardin'e tutsak olacağını bilmeyen, bir yanlış yüzünden töreye kurban olan ama asla, kendi bildiği doğrudan şaşmayan Z...
