Her Dirty Secrets

KEY

"You Are Under Arest Ms. Celesti Villamarin !.. I am Richard Suarez, and I Am A Ghoul Hunter!" pagbabanta pa niya sakin.

Agad akong nabigla sa sinabi niya.

"W-wait !.. Teka!... Anong.... G-ghoul yang... P-pinagsasabi mo!.." sigaw kong sagot.

"Wag kanang mag ma'ang-ma'angan pa miss, amoy dugo ang hininga mo.." sabi niya.

Dahil dun ay agad akong nabigla, hindi ko pa pala nainom yung kape kaya amoy dug0 pa yung bibig ko. Tsaka nakipag usap pa ako sa kanya sa coffee shop.

Shit! Napaka careless ko...

"Hindi nga ako isang ghoul sir!... huhu!..." naiiyak na sabi ko at nag pupumiglas.

"Wag kana kasing pumalag!.. Mamaya kana magpalinawag!.." sabi niya at doon ay agad niyang pinosasan ang dalawa kong kamay.

"P-please!... M-maawa ka!.. Gusto ko lang mabuhay ng mapayapa!..." pag kukumbinsi ko pa.

Ngumiti lang siya at sumagot.

"Hindi naman kita papatayin, ibibigay lang kita sa Gobyerno para kunin ang perang nakapatong sa ulo mo." kalmang sabi nito at doon ay kumuha ng celpon at may tinawagan.

"Hello? This is Richarf Suarez may nahuli akong ghoul. I-On ko ang GPS ko at puntahan ninyo ako dito na dala ang perang kabayaran sa ghoul na ito." sabi pa niya at sasagot pa sana yung tinawagan niya pero agad niya itong pinatay ang cellphone at doon ay naghintay.

Sa curiousity ko ay nagtanong ako habang naghihintay kami sa tinatawagan niya.

"Ahmm... Yung sinasabi mong gobyerno, sino ang mga yun?" tanong ko.

Dahil sa tanong ko ay napangiti siya at sumagot.

"Sino pa, edi yung naguutos na hulihin ang mga ghoul na nakakalat kapalit ng pera." pag paliwanag pa niya.

"Ehh?... Anong pinagkaiba ninyo?." pampipikon ko sa kanya.

"Kung ang detective ay aso ng gobyerno, ikaw naman ay aso ng detective!..." dagdag ko pa.

Pero imbes na magalit ay natawa lang siya at sumagot.

"Ang detective, kumikilos ng na'aayon sa sinasabi ng gobyerno. Kapag sinabi ng gobyerno na wag patayin, hindi nila papatayin. Pero kaming mga ghoul hunter ay kumikilos ng na'aayon sa gusto namin, kung gusto namin patayin ang ghoul ay pinapatayin namin, may napatay na nga rin akong detective ehh..." pagpaliwanag pa niya at tumawa.

Dahil dun ay hindi na ako nagsalita, maling desisyon pala ang pikunin ko ang taong to, baka mapikon at papatayin pa'ko.

"So, magkano ba ang perang makukuha mo kung sakaling maibigay mo ako sa gobyerno?" tanong ko.

Huminga siya ng malalim at sumagot.

"Depende, kung gaano kami nahirapan na hulihin ang ghoul ay ganoon rin kataas ang presyo, inshort kami ang mag pasya kung magkano." sabi niya.

"Ahh, its mean  binibenta nyo kami?" tanong ko.

"Parang ganun, pero hindi. Basta malalaman mo rin..." sabi niya.

Grabe naman pala ang mga taong to.

"May tanong pa ako." sabi ko.

"Sge lang, magtanong ka hanggang sa gusto mo.. Nakakabored maghintay." sagot niya.

"Bakit hindi nyo ipinapaalam na may mga ghoul? Bakit hindi nyo pinapalabas sa mga TV  na may ghoul?" tanong ko

"Simple lang, para hindi magpanic ang mga tao. Nakasanayan na kasi pag may nabiktima kayo, sisisihin nila yung mga mythical creatures kagaya ng mga manananggal o aswang ." sabi niya at nagsalita pa.

" pero..."

"Mas matatakot lang ang mga tao pag nalaman nilang may kagaya mo ang ang e-exist dito sa mundo." Dagdag pa niya.

Medyo lumalalim ang pag uusap namin hanggang sa nakarating na ang mga detective.

"Itaas ang kamay!..." sigaw nila, may pitong detective pala ang pinadala.

"fuck!. Ang dami nila, sigurado kang hindi ka nila papatayin?" tanong ko at itinaas ko ang kamay ko.

Ngumiti siya at nagsalita habang tinaas ang mga kamay.

"Hindi yan, kailangan nila ang mga kagaya ko para hulihin ang mga kagaya mo." sagot niya at nakipag usap sa detective na may dalang black na bag.

"One Hundred Thousand!..." sigaw niya.

Nabigla ako sa sinabi niya, tsaka siya nagsalita pa.

"Mahigit dalawang oras akong nakipaghabulan sa mapanganib na nilalang nayan. At napaka lakas kahit na babae, muntik pa akong mamatay kaya One Hundred Thausand ang gusto kong ibigay ninyo." sabi niya.

Agad akong natawa, anong dalawang oras, e'hindi nga umabot ng isang minuto yung pag huli niya sakin. Tsaka anong muntik nang mamatay, e'wala nga siyang ibang ginawa kundi ang sundan ako at nag chill lang.

"Totoo ba yun miss?" tanong ng detective.

Di ko alam kung ano ang sasabihin ko, mga baliw din pala ang mga'to.

Since huhulihin din lang naman nila ako ay tumango na ako.

"Oo!.. Kung hindi lang ako nadapa ay malamang nagiging ulam ko na yan!..." sigaw ko pa.

Dahil dun ay agad na lumapit ang dalawang detective sa'ming dalawa at nang makalapit na ay agad akong binigay ni Richard sa isang detective habang yung isang detective ay nasa harap ni niya.

"Naibigay ko na ang ghoul, akin na ang pera." sabi niya.

Dahil dun ay agad siyang binatukan ng detective at sinuntok sa tyan.

"100k lang yan, at wala kang magagawa kung yan lang ang ibigay namin." sabi ng detective at umalis.

Ayan...tanga tanga kasi.

Natawa ako kay Richard, wala ring silbe ang pag kukunwari ko, wala pala tong laban eh...  Akala ko malakas sya.

Pagkatapos nun ay naiwan si Richard na halos hindi makagalaw sa sakit ng pagbatok at sa pag suntok sa tyan.

Ako naman ay nandito sa loob ng sasakyan at di ko alam kung saan nila ako dadalhin.

Pero isa lang ang masasabi ko, habang nag uusap kami ni Richard bago mangyare ang transaction na yun ay may binigay siya sakin na isang susi.

*FLASHBACK*

"Nandito na sila..." agad nya akong tiningnan.

"ha?" nagtataka kong tanong sa sinabi nya.

"Dumating na ang mga detective, halata naman sa ingay ng sasakyan." sabi ko.

Agad na lumapit sakin si Richard at may nilagay na susi sa dibdib ko na ikinabigla ko.

"Gamitin mo yan kung sakali." sabi niya.

"A-anong ibig mong sabihin?" tanong ko.

"Normal lang na mamaliitin kami ng mga detective, kaya sasabihin ko na may susi sa dibdib mo pag hindi nila ako galawin, pero pag sinaktan nila ako, hindi ko sasabihin na may susi sa dibdib mo, gamitin mo yan para makatakas ka." sabi niya.