221

20.)Rüyalar ve Nefret

Ben milyonlarca kişiyi öldürmüş o adam, Kış Askeri, bu kadının yanında sadece ama sadece James oluyordum.

Bu isim bana annem tarafından verilmiş ve sadece onun kullandığı bir isimdi. Ve yaklaşık 100 yıl sonra ilk defa bir kişi bana bu isimle hitap ediyordu.

Bucky adını yok sayıyor , "ya James derim ya da benim için sadece Barnes olursun" havasını bana hissettiriyordu.

Ben onundum. Onun James'i onun Buchanan'ı ve onun Barnes'ı.

Hissettiğim bu duyguları kelimelerle anlatmam çok zor. Ve hayatımın hiç bir döneminde bu kadar duygu yüklü bir yazı yazmamıştım.

Ama şuan Kış Askeri'yken öldürdüğüm kişilerin adını yazdığım bu eski mavi deftere ilk kez uzun bir yazı yaziyorum.

Ben aşığım, evet bunun farkındayım. Fakat karşımdaki bu kadın, tüm dünyaya hükmedebilecek bir kadındı.

Ve işin kötü tarafı kendi duygularından korkuyordu.

Benim adımı ilk kez yazdığı o defterde bir yazısını okudum. Cümleye başlarken bana nefret kusuyor ne kadar aptal olduğumdan bahsediyordu.

Ama o tür yazıların sonu her zaman "Kahretsin sensiz nefes alamıyorum" ya da "Tanrım cidden gördüğüm en aptal adamsın ama seni seviyorum James" cümlelerinden birisiyle bitiyordu.

Benim ellerim kanlıydı ben öldürdüğüm kişilerin vicdan azabıyla yaşıyordum ama onu seviyordum ,onunla yaşamak istiyordum.

Benimle aynı şeyleri yaşamıştı ama tek fark ben tanımadığım kişilerin kanlarıyla ellerimi yıkamışken , o öz be öz anne babasının ve ablasının kanlarıyla ellerini yıkamıştı.

Tek dayanağı bugüne kadar Tony Stark olmuştu ama o adamda kendi aptallığı ile Davi.'yi kaybetmişti.

Hala içinde bir yerlerde onu seviyordu. Şuan birisi Tony'e kurşun sıksa , o kurşunun önüne geçecek ilk kişi Davi.'ydi.

Bunu ikimizde biliyorduk.
Bunu tüm dünya biliyordu.

Ama o duygularından korkuyordu. İnsanların onu duygusal görmelerini istemiyordu.

Hayatımda ilk kez bir kadın kollarım arasında uyumuştu.

O deniz kenarında krize girdiği gün.