Hayatımın hiç bir döneminde kafamın bu kadar karışık olduğunu hatırlamıyorum.
Kış Askeri'yken bile.
Davi karşısında gördüğü adama şaşkınlık içinde "Atlas" demişti ve yaklaşık 3 dakikadır şaşkınlık içinde ona bakıyordu
. Derin nefes aldığını hissettim. Sanki uzun zamandır almıyor gibi. Gözleri şaşkınlık içinde bir Atlas'a bir de kolunda gördüğüm şu kuşlu bileklik arasında mekik dokuyordu.
"B-bir dakika nasıl, nasıl ya?" Davi kekelemeye başlamıştı ve bu beni germeye yetmişti. Ayağa kalkmaya çalıştıkça arkasındaki iki asker omuzlarına baskı yapıyordu.
Davi şuanda Atlas dediği adamın önünde diz çökmüş şekildeydi.
Atlas yavaş şekilde Davi'nin önüne doğru eğildi. Artık onunla aynı boydaydı.
Gözlerim camın arkasına kaydığında Stark artık dayanamaz halde yere çökmüştü. Wanda ve Pietro oldukça yorgun duruyorlardı.
Steve , Natasha'ya kitlenmiş onun iyi olup olmadığını kontrol ediyordu.
Clint ise benim gibi sadece Davi'yi izliyordu. Sharon ise ortalarda yoktu.
"Ah benim sevgili Davina'm" Şuan başka şartlar altında olsaydık ağzını burnunu kırmak için Kış Askeri bile olurdum.Yavşak herif benim kadınıma çok samimi davranıyordu ve bu onu öldürmek için yeterli bir sebepti.
"Hayır, hayır hayal bu, hayal gerçek değilsin sen öldün." Davi gözlerini kapatmış ve başını öne eğmiş şekilde konuşuyordu.Daha doğrusu kendi kendine sayıklıyor gibiydi.
Beni korkutuyordu.
Atlas tekrar elini Davi'nin çenesine götürdüğünde ayağa kalkmak için hamle yaptım. Bunu yapmamla askerlerin omuzlarıma daha çok bastırması bir oldu.
Atlas denilen adamın gözleri beni bulduğunda yüzünde alayci bir gülümseme vardı.
"Ah! Sevgili Bucky.." Yavşak herif.
Ben daha cevap vermemişken Davi'den gelen ses herkesi şaşırtmıştı."ONUN ADI JAMES! KES ŞUNU ARTIK AMINA KOYAYIM! SEN ÖLDÜN, HADİ SİKTİR ET ÖLMEYİ DİLSİZDİN LAN SEN!" Sesi oldukça gür çıkıyordu sevgilimin.
Yüksek sesle konuşmasına rağmen gözleriyle bana fısıldaması, ne kadar yorgun ve bitik olduğunun göstergesiydi.
Atlas alayci bir şekilde kahkaha atınca Davi birkez daha ayağa kalkmaya çalıştı. Bu sefer onu tutan askerlerin gücünü kesmişti.
Hızlıca ayağa kalktığında arkasındaki iki Askeri seri şekilde öldürmüştü.
Hemde elindeki kan kırmızısı bıçak ile.Benim bıçağım ile.
Atlas yaklaşık 15 adım uzaklıktan onu oldukça dikkatli şekilde izliyordu. Yüzünde hayranlık vardı.
Bu onu öldürmem için yeterli bir sebepti.
Benim sevgilime öyle bakması onun artık ölme zamanının geldiğini belirtiyordu.Davi'den aldığım cesaret ile hızlı hareketlerle ayağa kalktım. Arkamdaki iki asker beni tutmaya çalışırken iri yarı olanın kafasına gelen kırmızı bıçakla yere devrilmesi bir olmuştu.
Hızlıca diğer çocuğun bacağın attığım tekme ile yere devirdim.
Arkamı döndüğümde Atlas Davi'nin saçlarından tutmuş onu boyun kilidine almıştı.Ve kafasına bir silah dayalıydı.
Kan kırmızısı ağır metalden olan bir silah.
Beyaz Kurt'un sahalarda olduğu dönem kullandığı silah.Davi'nin saçlarına dokunamazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
221
FanfictionAşk bütün felaketlerin başlangıcı derdi annem. Ölmeden önce. Babam , aşkın tüm herşeyi iyileştirdiğini söylerdi. Ölmeden önce. Ablam , sevdiği adamın kokusuna cennet kokusu derdi. Ölmeden önce. Biz bir araya gelmemeliydik Atlantis. Biz yok e...