Melodi Çığlıkları

Korku Fısıltıları🕷

•Öncelikle merhabalar.
Hepinizi sevdiğimi belirtmek isterim.

****

Umarım beğenirsiniz hikayenin
gidişatını 🎀

İyi okumalar sevgili okurlarım😘

•Bölüm altı

Bu hikaye benim ilk göz ağrım.
Votelemeyi unutmayalım lütfen🦋

Korku Fısıtıları🕷

Nora'nı kurtardıktan sonra hepimiz dokuz kişinin geri kalanını aramaya başladık.Kaç saat geçmişti ama hava hala aydınlık kalmaya devam ediyordu.
Böylece,tahminlerimizin bazıları kendini yeteri kadar doğruluyordu.

Hologram.kimine göre yapay dünya, kimine göre dolu bir gökyüzü ve kimine göre bir yansımadan ibaretdir.
Ola bilir miydi, şu anda yaşadığımız ada sahte bir hayalden mi ibaretdi?

Rodin nereye gitti? az önce Rodin dışarı çıkdıktan sonra,bir daha geri dönmedi ve içimizde bende başka bunun farkına varan biri yoktu.
Soluma döndüm,yanımdaki ada arkadaşlarımın hiç birinin yüzünde endişe,korku yoktu.

Bir ben mi korkuyordum,bir beni mı bu durumlar endişelendiriyordu? Niye normal gibi davranıyordular,nedeni neydi?

"Arkadaşlar,şu an galiba Rodin aramızda yok ve bunu neden sadece ben fark ettim?"

Artık bu kadar sakin ve endişesiz davranmaları beni sinirlendiriyordu,zaten sinirli bir insandım, yaşadığımız bu olaylarda kendimi artık dizginleyemiyordum.

"Az önce mağaradaydı,ben en son onu orada gördüm."

"Hera az önce orada olduğunu bende hatırlıyorum,ama ben şimdi şu andan bahs ediyorum."

"Tamam kızlar sakin olalım biraz,Rodin bu, ne yapacağı belli olmaz nereye gittiyse geri dönecektir, siz endişelenmeyin."

Noyan ortamdaki gerginliyi fark edip bizi sakinleştirmek için çabalıyordu.

"Hera sen Sera'nı ve Nora'nı al, mağaranin içine girin orda bizi bekleyin,ben Dina ve Pamir Rodini aramaya gideceğiz."

Noyanın söylediği laf ile Hera göz devirerek kızları da yanına çağırıp mağaraya doğru gittiler.

Heranın bu aralar yaptıklarına mantıklı bir açıklama bulamıyordum,tamam sıcak davranmasa da olur ama düşman gibi davranmanın ne anlamı vardı? Zaten benim derdim de arkadaş bulmak değil,buradan kurtulmaktı.

Neyse, benim şu anda tek düşüneceğim şey Rodini bulmaktı.
Rodin sebebsiz yere kayb olmadı,başına birşeyler gelmiş ola bilirdi.Bu durum hiç hayra alamet değildi.

Burnuma kötü kokular geliyordu.

Noyan ve Pamir'le beraber ormanın içine doğru yol aldık.Yolda giderken,Pamiri bana bakarken yakalıyordum,ben yüzüne bakınca sanki hiç bakmamış gibi kafasının yönünü değiştiriyordu.Bu durum uzamaya başlayınca, artık konuşmam gerektiğini fark etmişdim.

"Pamir bir şey mi söyleyeceksin?
Niye gözünü kaçırıyorsun?"

Pamir'in cevabın hiç de umduğum gibi çıkmamıştı.

"Dina,bak sen haklısın diye demiyorum ama o kıza hiç kanım ısınmadı,bir şeyler var onda hiç normal davranmıyor."

Hangı kızı diyordu?
Şu anda adada benden başka üç kız vardı.