In writing a letter there must be the one who wrote it. But how will you know if the person who's giving you the letters is really a person?
You never see him, never hear him. How can you trust the person behind the closed, old, creepy door?
Vivian...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
February 13, 1998
Dear Diary,
May binigay na kwintas sa akin si mama. Napakaganda nito pero hindi maganda ang kutob ko sa kwintas na iyon.
Ang sabi ni papa Martin ay ito ang magpapatuloy ng buhay nila at kailangan nito ng maga-alaga. This was a long time ago and I still have the necklace. I mean, kay mama.
Alam ko kung para saan ito. Kinausap ko si mama about dito pero binawi niya ito sa akin at itinago. Dapat pala ay sinira ko na ito habang may pagkakataon.
Tuwing tumitingin ako sa salamin ay inaalala ko ang dati kong hitsura. Hindi ako ito, hindi ko ito katawan but then I met him because of this body. Hindi ko kailangan magpanggap na ako ang dati niyang minahal.
Rico accepted me despite the dark truth about my family. Pero ayaw kong ipasa ito sa magiging anak namin sa hinaharap kaya sa oras na ikasal kami ay aalis kami dito.
Quintessa and Lila, my cousins. Tita Sarah and Tita Marie. Hindi ko sila maintindihan. Palagi nilang sinasabi sa akin na putulin ang kasunduan.
Magkikita kami ngayon ni Rico para magpicnic sa pond at pag usapan ang magaganap na kasalan.
