Kod Adı: Serçe (+18)

1.Kitap I.Bölüm

Yine benn, geldim.

Bu bölümü atıp kaçıyorum.

Umarım yolumuz uzun ve çok güzel geçer ben buna inanıyorum.

Neyse ayçiçeklerim,

Keyifli okumalar;

🌻

Akrep ve yelkovan acımasızca dönüyordu, zaman işliyordu.

"Serçe kalk artık şu yataktan!" Dedi babaannem. Uyanıktım sadece saate baktım.

"Kalktım Neboş! Yeter ya her sabah aynı dırdır!" Dedim. Yataktan kalktığımda kapıya doğru ilerledim.

"Geç kalacaksın! İnsan ilk iş gününe geç kalır mı?" Diye sordu Babaanem. Biri o'na iş yerimin evin tam karşısında olduğunu söylemeli.

"Geldim Neboş, he söyle canım." Dedim. Mutfağa girdiğimde kahvaltı hazırdı.

"Geç kalacaksın!" Dedi babaannem. Güldüm.

"İş yerim kapımın önünde biliyorsun değil mi?" Diye sordum. Başındaki yazmayı düzeltti.

"Yüzünü yıkadın mı?" Diye sordu babaannem. Tabii ki hayır.

"Evet." Dedim. Sofraya oturacakken terliği karnıma yememle durdum.

"Git yüzünü yıka gel! Gece boyu-"

"Gece boyunca şeytan yüzüme işedi! Allah aşkına Neboşum, o kadar insan varken şeytan gelip niye yüzüme işesin!" Dedim sitemle. "Her sabah aynı tartışma, bıktım ya!" Ayaklarımı sürte sürte odama geri gittim, elimi yüzümü güzelce yıkayıp üstümü değiştirmek için dolaba baktım.

Güneş tam tepedeydi, hava sıcaktı ve ben pantolon giymek istemiyordum. Ayçiçeği desenli diz üstü pileli sarı elbisemi bedenime geçirdim, babet çorap giydiğimde aynadan kendime baktım.

Makyaj masasının üstünden makyaj çantamı ve küçük aynayı aldığımda odadan çıktım. "Bak sırf dırdır etme diye üstümü giyinipte geliyorum!" Diye bağırdım. Kapı alacaklı gibi çalındığında mekanın diğer sahibi aramıza teşrif etti. "Bence açmayalım, Nergis geldi çalar çalar gider!"

"Aç kız kapıyı!" Dedi babaannem. Başımı hayır anlamında salladım.

"Banane ya! Ben onlara gittiğimde kapıyı açması 10 dakika sürüyor! Kalsın dışarıda!" Dedim. Salonda durdum, terlik mutfak kapısından süratle çıkıp kapıya çarptı. "Babaane terliği nasıl bu kadar isabetli geliyor? Anlamıyorum! Hem abim nerede!"

"Serçe! Aç kapıyı kız!" Dedi Gökhan abim. Abim mi kapıda? Kapıyı açtığımda abim çantasını kucağıma yerleştirdi. "Kahvaltı hazır mı?"

"Sanada günaydın Gökhan, nasılsın?" Diye sordum. Mavi gözlerini bana çevirdi.

"Askerlik arkadaşın değilim Bücür!" Dedi Gökhan abim. Çantasını yüzüne fırlattım.