Kod Adı: Serçe (+18)

1.Kitap III.Bölüm

Herkese tekrardan merhabalar Ayçiceklerim 🫶🌻

Nasılsınız iyi misiniz? Ben iyiyim Allaha şükür. Kitabı sevdikleriniz ile paylaşır mısınız?

Neyse aşklar keyifli okumalar.

🌻

Kliniğimde masamın önünde oturmuş elimdeki rubik küple oynuyordum. Bugün benim doğum günüm, annem ve babam gelmemişti abim beni terk etmişti.

Telefonum ısrarla titredi elime aldığımda mesajlara girdim.

Saudade: Serçe nerdesin? Niye telefonlarıma bakmıyorsun?

Saudade: St'de atmamışsın, normalde her sabah hayvanları paylaşarak st atardın iyi misin? (15.29)

Kerhane gülleri;

Saudade: En son Serçe'yle kim konuştu?

Beyinsiz Yakup: Aramalara bakmıyor değil mi? Oğlum st'de onu paylaştım geri paylaşım yapmadı normalde yapardı biliyorsunuz.

Yasemin Çiçeği: Dükkana baktınız mı?

Ferdicik: Selim'le oraya geldik, içeride.

Saudade: Geliyorum.

"Hayırdır kızım sana." Dedi Ferdi. Başımı masaya yerleştirdim. "Kokoya mama vermemiş."

"Ne demek vermemiş." Dedi Selim. Yanıma geldi. "Serçe anneni mi bekliyorsun."

Başımı hayır anlamında salladım. "Serçe." Dedi Ferdi. Elim ile yüzümü gizledim, gözyaşlarım sessizce süzülmeye başladı. "Ağlama lütfen."

"Noldu?" Diye sordu Selim. Saçlarımı okşadı. "Serçe."

"Yanlız kalmak istiyorum, dükkanı kapatırsınız." Dedim. telefonumu elime aldığımda dükkandan çıktım.

Eve doğru adımlarımı hızlandırdım, evin açık kapısından girdiğimde direk odama girdim. Kapıyı peşimden kilitledim, yatağa girdiğimde dizlerimi kendime çektim.

"Abii." Dedim. Sessizce ağlamaya başladım. "Hani kahramanlar terk etmezdi, kahramanlar sevdiklerini bırakır mı?" Bana böyle öğretmemiş miydi? Öğretti.

Önce annem ve babam, sonra abim. Neden herkes beni bırakıyor. Ben sevilmeyecek bir insan mıyım? "Abi gel bir daha çok konuşmam." Dedim. Hıçkırdım. "Abii, beni neden evsiz bıraktın. Evini mutlu etmek için gittin beni neden evsiz bıraktın."

"Serçe." Dedi Nergis. Cevap vermedim. "Bak biz sen kapıyı açana kadar buradayız bir yere gitmeyeceğiz! Seni yanlız bırakmayız, tıpkı senin bizi en zor günümüzde yanlız bırakmadığın gibi."

"Dedem öldüğü zaman bütün gece benimle kalıp teselli ettin hemde hiç uyumadan." Dedi Yakup. Başımı yastığa daha çok gömdüm.