Kod Adı: Serçe (+18)

1.Kitap XVIII.Bölüm

Yepyeni bir bölümle yine sizlerleyiz :))

Bol bol yorum yapıp beğenmeyi unutmayınız.

Yerdeki yıldızlara dokunalım mı? Çünkü gökyüzündeki yıldızlara dokunmak zordur :)

Sevdiklerinizle muhakkak paylaşın:)))

Keyifli okumalar;

Yeni bölüm için 600 okunma, 100 yıldız. 100 yorum.

🌻

Tabağımdaki zeytinlerle oynamaya başladım. "Herşey hazır mı kız Nergis." Dedi Filiz Teyze. Mahalledeki neredeyse bütün kadınlar bizim evdeydi.

Düğüne şurada kalmış 4 gün. Her yerde bir telaş bir koşuşturma, gelinlik, damatlık bindallık herşey hazırdı. Onlar ise tekrar tekrar listeyi kontrol ediyordu.

"Nikahı kıydılar değil mi?" Diye sordu Senem Teyze. Yasemin lafa atladı.

"Evet Senem Teyze, resmi nikahta dini nikahta tamamlandı. Tek eksik evi dizmek." Dedi Yasemin. Birtek eve gelen yeni eşyaları dizmek kaldı.

"Gecelikler!" Diye bağırdı Merve Teyze. Çatalı tabağa sertçe bıraktım.

"Onlarda hazır, gidersiniz evi dizmeye." Dedim. Çayımdan bir yudum aldım.

"Sen?" Diye sordu Yakup. Başımı hayır anlamında salladım. "Sen enişteden kaçıyorsun fark etmedik sanma." Derin nefes verdim.

"Kliniğe gitmem lazım." Dedim. Yerimden kalktığımda spor ayakkabımı giydim. Çantamı koluma taktığımda evin kapısını açtım. Sancak apartmanından çıkmış bizim eve doğru geliyordu.

Kapıyı geri kapattım. "Beni saklayın." Dedim. Hızla mutfağa girdiğimde Selim'in arkasına saklandım. "Sancak sorarsa ev için eksikleri almaya gitti."

"Neden kaçıyorsun?" Diye sordu Selim. Yutkundum. Onun hakkında gerçekleri biliyordum ama hayatını karartmak istemiyordum ikilemde kaldım.

Kapı çaldığında Yasemin kapıya koştu ardından açtı. "Aaa enişte." Dedi Yasemin. Sancak öksürdü. "Serçe evde değil."

"Evde." Dedi Sancak tok sesiyle. "Çünkü az önce kapıyı açıp geri kapattı, yaklaşık 1 hafta 2 gündür ne aramalarıma bakıyor ne de mesajlarıma. Mahallede köşe kapmaca oynuyoruz. Dini ve resmi nikah dışında 1 kere bile konuşmadık yüzüne hasret kaldım." Derin nefes verdim.

Yavaşça Selim'in arkasından çıkıp kapıya doğru yöneldim. Yasemin'in yanından geçtiğimde Sancak'a baktım.

"Hanımefendi." Dedi Sancak. Tebessüm ettim. "Trip yemiyorum onun farkındayım. Ama kaçmanın sebebini bir türlü bulamadım."

"Düğün hazırlıkları." Dedim. Yavaşça dışarı çıktığımda kliniğe yöneldim.

"Kaçma Serçe! O geceden beri soğuksun bana, birşeyler var ama anlamıyorum." Dedi Sancak. Sırtımı döndüm. Bizimkiler kapıdan bize bakıyordu.

"Anlamıyorsun! Ben bile anlayamıyorum! Kendimi anlayamıyorum! Nefes alamıyorum rahat bırakın biraz nefes alayım! İnsanım ya! İnsan." Dediğimde sırtımı döndüm. "Bende dağılabilirim, mutsuz olabilirim değil mi ama. İnsanım. Kalbim var acı dolu bir geçmişim var." Kliniğin kepenklerini açtığımda dükkanın kilidini açtım.