Vurgun(+18)

İhanet

Merhaba arkadaşlar❤️ Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur.

Oy verip, yorum yapmadan geçmeyin lütfen.

İyi okumalar🩷

Yutkunup karşımda öfkeden deliye dönen adama korkuyla baktım. Elindeki bilmem kaçıncı içtiği içki bardağını sertçe masaya bırakırken tekrar ayağa kalkıp elini dağılmış siyah saçlarından geçirdi.

"Hayatımda ilk kez bu kadar yakınıma soktuğum biri bana ihanet etti."

Salonda volta atıyordu. Hâlâ yaşadığı ihaneti sindirememişti.

"ya o aptal korumalara ne demeli karım ölümle savaşıyor beyefendiler ortalıklarda yok"

Daha fazla onun kendisini yıpratmasına dayanamayıp ayağa kalktım. Ona yaklaşırken tereddütlüydüm.

"Biraz sakin olur musun Cihangir"

Sanki tüm bunlarım suçlusu benmişim gibi alçılı koluma bakıp "şu haline bak Mahi"diye bağırdı.

"Benim yüzümden iki defa ölümden döndün hâlâ tık yok. O kadar sakinsin ki" bu halime inanmazcasına bakıp olumsuza kafa sallayarak

"Bana neden bağırıp kızmıyorsun, beni neden suçlamıyorsun?"

İfadesiz bakışlarım bana beni anlamayarak bakan adamın üzerinde geziniyordu. Belki de haklıydı ona bağırmalı öfkelenmeliydim. Ama hayır onun bir suçu yoktu ki o beni bu evliliğe zorlamamıştı, o bana beni koruyacağına dair sözler vermemişti.

Kaşlarım çatılmıştı. Sinirli bir ses tonuyla "Saçmalıyorsun" dedim.

"Seni neden suçlayayım ki Cihangir. şu an kendine öfkelisin ve bu öfke nedenini haklı çıkarmak için birilerinin seni suçlamasını istiyorsun."

iç çekip bugün yaşadığımız olaylardan sonra bile hâlâ dimdik duran adamın karşısında bıraktığım bedenimi dikleştirdim.

"Ayrıca suçlamam gereken biri de varsa o da benim" dedim işaret parmağımla kendimi gösterirken "çünkü bu evliliği tüm sebepleri ve sonuçlarıyla kabul eden benim"

Cihangir sinir ve öfkeden dolayı kızarmış koyu yeşil harelerini bana çevirdi.

"Ne yaşadın Mahi? Ne yaşadın da canını gram umursamıyorsun ne yaşadında saatler önce ölümden dönen birine nazaran bu kadar sakinsin?"dedi.

Ona burukça gülümseyip iç çekmekle yetindim. Gözlerimde nasıl bir ifade gördüyse sustu. Koltuğa geçip oturdu. Yorgundu günlerce hiç durmadan uyumadan çalışmış gibiydi. Bir de bu da yetmezmiş gibi benimle uğraşmak zorunda kalıyordu.

Bir an ona benimle neden evlendiğini sormak istesemde şu an sormanın zamanı olmadığını düşünerek sustum.

"Hayatımda ilk kez bu kadar yakınıma soktuğum bir kişi tarafından ihanete uğradım Mahi ve benim asıl canımı sıkan ilk defa böyle bir zayıflık yapmam"

Öfkeli sesi salonda yankılanıyordu. Yorgun adımlarla yanındaki boşluğa ilerleyip bitkin bedenimi yanına bıraktım. Gözlerini dikmiş şöminede yanan ateşi izliyordu.

"Peki tahmin etiğimiz gibi yeşimin mi adamımıymış" diye sordum.

Fark etmiştim de o yokken kimse yakmıyordu şömineyi. O gelince ev ısınıyordu. O yokken ev buz gibi oluyordu bu detayı fark etmem kaşlarımın çatılmasına neden olmuştu. Bu ev bu adam geçiciydi 5 ay 9 gün sonra birbirimize iki yabancı olacaktık. Tüm bunlara alışmamam gerekiyordu.