Het is zaterdag. Mijn favoriete dag, omdat ik dan met Roos leuke dingen ga doen, want mam is natuurlijk weer eens weg. Ik stap uit mijn bed en roep Roos. ,,Roosje! Het is zaterdag! Weet je wat dat betekent?"
,,Dingendag!" hoor ik vanachter de deur komen.
Ik glimlach en loop terug naar mijn eigen kamer. Ik bedenk me net dat ik nog niet op mijn mobiel heb gekeken. Ik loop richting mijn mobiel en net op dat moment krijg ik een appje. Het is van Lotte.
'Heee Rensje, ik ben veilig aangekomen in Amerika. Het is hier geweldig! Ik heb al van allerlei bekende mensen gezien bij het vliegveld. Ik mis je wel heel erg, maar gelukkig hebben we skype:)'
Ik ben blij dat ik wat van haar hoor. Ik maakte me zorgen dat ze niks meer van haar zou laten horen, dat ze echt zou beginnen met een nieuw leven. Opgelucht gooi ik mijn mobiel op mijn bed en gooi vervolgens de badkamerdeur naast mijn deur open. Terwijl ik me klaar wil maken, mis ik iets wat normaal gesproken op de plank staat. Ik kan mijn gel niet vinden. Waar zou dat ding toch staan? Ik loop richting de kamer van mijn moeder. Ik kijk rond, en mijn blik komt uit op haar bed. precies in het midden van het bed ligt mijn pot gel. Hoezo zou ze dat daar neerleggen? waarom heeft ze überhaupt mijn pot met gel gepakt? Ze heeft het toch niet eens nodig?Nadat ik me heb opgefrist besluit ik eerst te ontbijten met Roos. Ik loop naar beneden en pak uit verschillende kasten spullen voor het ontbijt. Terwijl ik Roos boven hoor rondrennen, denk ik aan Lotte. Alles wordt nu anders. Ik heb geen beste vriendin meer. Vanaf nu fiets ik constant alleen, met muziek in, naar school. Wanneer zou ze terugkomen? Komt ze nog wel terug? Ik slik. Net op dat moment hoor ik Roos de trap afkomen. ,,Gaan we zo, Rens?''
,,We gaan eerst ontbijten, wat lust je?'' zeg ik, en glimlach.
Ik zie een lach op Roos' gezicht komen en vervolgens wijst ze een aantal dingen aan die ze op haar brood lust.
Even later heb ik ontbeten met Roos en stappen we samen de deur uit. Ik pak mijn moeders fiets waar een rugsteuntje voor Roos zit, dat vindt ze fijner.
Onze planning is om te gaan shoppen, dus fietsen we richting het centrum.
Onderweg is het heerlijk weer. Het zonnetje schijnt, de vogels fluiten, en veel mensen lopen rond met hun hond. Maar dan komt er een grote bliksemflits. Die 'leuke' kids van school lopen rond. Ik doe alsof ik ze niet zie, maar ze zien mij wel.
,,Hee Rens, wacht eens even! We willen even bijkletsen!" roepen ze naar mij.
Roos kijkt verbaast. ,,Wie zijn dat?"
,,Niks bijzonders, we fietsen gewoon door."
Maar dat gebeurt niet, ze gaan midden op de weg staan en houden de fiets tegen.
,,Lekker shoppen met Roos? Vieze pedo," ze spugen naar me.
,,Nou toevallig gaan we gezellig shoppen hoor! En jullie mogen niet mee!" Roos steekt haar tong uit.
De jongens kijken zogenaamd verbaast. Ze pakken Roosje bij de armen vast en ze schreeuwt. ,,Maar we willen zo graag shoppen met jullie!'' Zegt Dave, één van de drie pesters.
,,Hou op!" Ze begint te trappen, alleen het heeft geen nut.
Ze moet toekijken hoe haar grote broer in elkaar wordt gemept. Een mep in mijn gezicht, een trap in mijn buik en zelfs een schop in mijn gezicht.
Ik voel niks meer. Alle pijn doet me niks meer. Ik hoor Roos op een afstand huilen en schreeuwen. Alleen voor haar en Lotte leef ik nog. Anders was het anders geweest...
Omdat ze iemand op afstand zien lopen, houden uiteindelijk op. Ze rennen weg en Roos rent naar me toe. Ze knuffelt me. ,,Is alles oke?" Nog steeds huilt ze.
Ik knuffel haar terug. ,,Alles is oke," ze hoeft niet te weten dat ik zoveel pijn heb. Ik hou me in, want ik ben ten slotte een grote jongen.Vol met blauwe plekken en rode bulten komen we aan in de winkelstraat. Iedereen staart ons aan. We negeren het en maken plezier in elke winkel.
We lopen als eerst een speelgoedwinkel binnen. Roos kijkt naar barbiepoppen en ik sta ernaast bij de gamespelletjes.
,,Rens, mag ik deze alsjeblieft hebben? Toe toe toe?" smeekt Roos.
Met grote ogen kijk ik ernaar. Het is een pop met rode haren. Ze doet me denken aan Lotte, net als de kleding. Deze kan ik natuurlijk niet weigeren.
,,Ja hoor." We lopen ermee naar de kassa en ik betaal met een briefje van twintig. ,,Veel plezier met haar, en verzorg haar goed!" Zegt de vrouw achter de kassa, en knipoogt naar Roos. Roos begint te glimmen in haar gezicht. Ik kan zien dat ze heel erg blij is met de pop.
We lopen de winkel uit. Hiernaast is een make-up winkel. We lopen naar binnen en ik kijk wat rond voor Lotte. Twee meiden van mijn school zien me staan met Roos en roepen vanuit achter de winkel mijn naam.
,,He Rens, word je nu ook al een meisje?" Ze giechelen.
,,Nee hoor! Ik word niet zo nep als jullie," zeg ik met een big smile op mijn gezicht.
Meteen zijn ze stil en kijken verder net als wat ik doe. Ik zie een mooie lippenstift. Een mooie roze-rode kleur, iets wat Lotte graag op heeft. Ik pak hem uit het schapje en ga ermee naar de kassa. Wel duur, €10,- voor een lippenstift. Maar ja, Voor Lotte is niks te duur, zij is het waard.
JE LEEST
Recht uit mijn hart (Voltooid)
ParanormalNiemand gelooft me, ze verklaren me voor gek. Het is nooit goed wat ik doe, ik doe iedereen pijn. Ik heb altijd willen bewijzen dat dat niet zo was, maar waarom zou ik dat doen als toch niemand me zou geloven? Het doet pijn, in je eentje tegen de he...