Recht uit mijn hart (Voltooid)

Noud

Nummer 4. Natuurlijk niet de nummer 1. Nummer 1 blijft staan op Mark, de man die ervoor heeft gezorgd dat ons gezin kapot ging. Noud is een heel ander verhaal, hij hoort bij de bende. Dave en Mara hebben hun straf al gehad, dus nu is Noud aan de beurt. Noud is altijd al een meeloper geweest. Hij wilde bij de coole mensen horen. Toen hij erachter kwam dat Dave, zijn klasgenoot van toen, erg populair was, probeerde hij vrienden met Dave te worden. Op eerste instantie ging dat niet goed, Dave vond Noud maar een rare gast, maar later kwam Mara erbij en werden ze met z'n drieën een hecht vriendengroepje. Vanaf die tijd stonden ze samen sterk, niemand kon het van hun winnen, en ze wisten iedereen op hun plek neer te zetten. Mij hebben ze al die tijd al te grazen genomen. Het leek erop alsof ze een soort speeltje nodig hadden om bij elkaar te blijven, en ik was dus dat speeltje. Ik had er nooit wat mee gedaan, omdat ik dacht dat ze vanzelf wel op zouden houden, maar helaas is dit niet het geval geweest. Ook Noud heeft ervoor gezorgd hoe ik me nu voel, ook al is hij maar een 'meeloper'. Vanuit mijn ooghoek zie ik Noud in zijn achtertuin staan. Hij is bezig zijn fiets uit de schuur te halen, ik denk dat hij naar een zuipfeest gaat. Normaal gesproken zou hij wel met de scooter ergens heengaan, maar hij houdt zich goed aan de regels, tenminste in het verkeer. Sociaal gesproken niet bepaald. Ik loop naar de deur en laat hem schrikken.
,,Waar ga jij nu nog heen, Noud?'' Hij kijkt me met een rare blik aan.
,,Wat doe jij nu hier? Jij hoort te slapen, sesamstraat is al afgelopen, Rensje.'' Ik begin te lachen. Hij moet altijd wel weer een weerwoord teruggeven.
,,Ga uit de weg, Freak. Ik heb een feest om te crashen,'' Hij probeert langs me te komen, maar ik steek zijn band lek met mijn mes.
Met een verbaasde blik kijkt hij naar zijn band. ,,Tik je niet zuiver?'' Hij geeft me een klap.
,,Het is beter dat de fiets wordt gestoken, in plaats van jij, of niet?'' Noud geeft me nog een klap. Ik voel het amper.
Ik kijk naar het mes. ,,Wil je het voelen?'' vraag ik. Noud wilt me nog een klap geven, maar ik ben hem voor. Ik hou zijn hand tegen met het mes, waardoor hij een snee krijgt in zijn hand. Vervolgens geef ik hem een harde klap in zijn gezicht en steek ik hem in zijn buik. Hij probeert terug te vechten, maar heeft pijn en geeft het even later op.
,,Fijn hè, zo machteloos? Zo hebben jullie mij altijd weten te pakken, maar ik heb goed na zitten denken, Noud, en ik wil het niet meer. Ik wil niet meer zo machteloos zijn. Jullie verdienen dit...'' Ik val op de grond, omdat Noud me vloert met zijn been. Met veel pijn staat hij op en pakt hij het mes van me af en houdt het naar me toe gewezen. ,
,Wie is er nou zo machteloos?'' Schreeuwt hij. Hij pakt zijn telefoon en belt 112. Ik kijk om me heen. Eén beweging en hij kan me neersteken met mijn eigen mes. In zijn telefoon schreeuwt hij dat er met spoed hulptroepen moeten komen, voor zowel mij als voor hem. Ik zie voor me hoe de politie binnenstormt, en me in de boeien slaat. Ik zit helemaal in mijn eigen wereldje, terwijl Noud trillend aan de telefoon staat, niet wetende wat hij moet doen om mij tegen te houden. Hij kijkt naar me, dat voel ik. Hij kijkt naar Rens, de jongen die eerst het mietje van de school was, en nu een moordenaar is geworden. Ik denk na. Wat heb ik gedaan? Waarom heb ik dit gedaan? Ik heb dit nooit gewild. Alles was beter toen Roos nog niet dood was. Natuurlijk was de band met mama niet zo goed op dat moment, maar ik was toen nog geen probleemkind. Ik was geen kind die neigingen had mensen neer te steken, en nu doe ik het met gemak, puur door het gevoel dat Roos me geeft. Ze geeft me trots en gerechtigheid. Het voelt zo goed, maar ook weer niet. Ik weet dat dit niet hoort, maar toch voelt het zo goed. Ik ken mijn gevoel niet meer. Ineens sta ik op. Noud schrikt en heeft nog steeds het mes op me gericht. ,,Wat maak je me nou? Zitten!'' schreeuwt hij. ,,Nee, Het spijt me, Noud, maar ik moet ergens heen,'' Zonder enige moeite loop ik naar de deur, maak hem open en loop naar buiten, op naar mijn volgende, en laatste bestemming.